Διηγήματα

Διηγήματα (179)

Κυριακή, 09 Φεβρουαρίου 2020 17:05

Η παράξενη πόλη, της Λίζας Διονυσιάδου

Συντάκτης

dionisiaduΗ πόλη ήταν αστραφτερή. Δυσκολευόταν να πιστέψει ότι είναι πραγματική και όχι αντικατοπτρισμός. Το μόνο που τον έφερνε στην πραγματικότητα, ήταν τα μολυσμένα νερά του ποταμού (αν τα παρατηρούσες από κοντά). Αυτή η μόλυνση τον έφερνε στην σύγχρονη πραγματικότητα των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Η βόλτα με το ποταμόπλοιο είναι μία από τις απολαύσεις σε αυτή την πόλη. Κάποιες στιγμές, ξεχνιόταν και προσπαθούσε να σκεφτεί που βρίσκεται.

Τετάρτη, 01 Ιανουαρίου 2020 09:23

Τα μελομακάρονα, του Αλέξη Πανσέληνου

Συντάκτης

ets28– Βιάσου, θα έρθει το ταξί ! είπε η Πηνελόπη στην κόρη της.

Η Φόνη έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη. Πίεσε τα χείλη να απλωθεί το κραγιόν και επιθεώρησε το μέικαπ να κρύβει καλά τα πρησμένα από το κλάμα βλέφαρά της.

– Eρχομαι, έκανε βραχνά.

elnan4 Το "Συνοικία το όνειρο" είναι ένα βιβλίο που περιέχει 19 διηγήματα των εκδόσεων ΕΥΜΑΡΟΣ και ΘΡΥΑΛΛΙΔΟΣ που επιλέχτηκαν από μία επιτροπή ανάμεσα σε 92 που πήραν μέρος σε ένα διαγωνισμό. Και 

Αγαπητοί φίλοι/ες και συνεργάτες.

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε (για να ενημερώσετε τυχόν εναδιαφερόμενους) πως το βιβλίο μας βρίσκεται ήδη στα εξής βιβλιοπωλείο:​ Πολιτεία, Πρωτοπορία, Ιανό, (Αθήνα και Θεσ/νίκη), ​ Αρωμα Χαρτιού, Κειριαδών 49, Κάτω Πετράλωνα, το Ναυτάκι, Τριών Ιεραρχών 152 Ανω Πετράλωνα,​ μπορούν να τα παραγγείλουν​ από το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς τους​ και να τους​ το φέρουν την επομένη ή σε λίγες μέρες.
Τα βιβλιοπωλεία μπορούν να τα προμηθευτούν από τους Σίμο, Τζανακάκη.
Και βεβαίως από τα γραφεία μας Ελευθερίας 2 στον Ταύρο.
Για περισσότερες πληροφορίες: Εκδόσεις Εύμαρος (Πέτρος Κακολύρης) 210 97 08 811
Πέτρος Κακολύρης

elnan6

pireas23Στο λιμάνι του Πειραιά , η νύχτα είναι παράξενη. Μια ομορφιά μυστηριακή ντυμένη  με  πέπλα  σκιάς  και  ομίχλης. Συχνά κατεβαίνω τα βράδια στην είσοδο Ε1 και βλέπω τα βαπόρια να φεύγουν.

Οι  νύχτες του Νοέμβρη ,  χαμηλώνουν σαν τα θερισμένα στάχυα  που λυγίζουν,  και σκεπάζουν την υγρασία στα χωμάτινα πελάγη. Και απόψε ο νοτιάς  φέρνει ρίγος βαθύ.

 Όταν φεύγουν τα βαπόρια, το λιμάνι αδειάζει και αυτονομείται έτσι μπορώ να ακούσω τη  δική του φωνή  Με μια απλή ματιά μοιάζει ακίνητο,  όπως όλα στη στεριά.

barbaraΌταν πέθανε ο θείος μου, οι συγγενείς διαμαρτυρήθηκαν σιωπηρά για τις πολλές δωρεές που άφησε με τη διαθήκη του σε σωματεία φιλανθρωπικά και σε ένα σύλλογο όπου είχε διατελέσει Πρόεδρος και Γραμματέας για πολλά χρόνια. Λίγα πράγματα έμεναν τους κληρονόμους του. Εμένα μου επέτρεψαν απλά την πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του για να πάρω όποιο βιβλίο θα θεωρούσα χρήσιμο. Ήταν γεμάτη η παλιά, βαριά δρύινη βιβλιοθήκη με συγγράμματα επιστημονικά και εγκυκλοπαίδειες, με λεξικά, ιστορικά περιοδικά κι αραχνιασμένες σειρές απάντων αρχαίων και νέων συγγραφέων. Εγώ έψαχνα για μια Παλαιά Διαθήκη που είχε κάπου φυλαγμένη. Ήταν κι αυτή κληρονομιά από τους προ παππούδες μας, και μου την είχε δείξει κάποτε για να την ξεφυλλίσω.
Σάββατο, 30 Νοεμβρίου 2019 15:28

Νυχτερινό στα Γιάννενα

Συντάκτης

evdokia1Οι νύχτες στα Γιάννενα είναι ονειρικές, 

όλες τις εποχές έχουν μια θαμπάδα που ρίχνει πέπλο ακόμα

και στην πανσέληνο.  

Τέσσερις  νύχτες  πριν τη νέα σελήνη ήμουν στη μέση της λίμνης

κάτω από ένα εξασθενισμένο φεγγάρι, 

που όμως με ένα μαγικό τρόπο χρύσιζε τα δίχως μια ρυτίδα νερά. 

gtsiridis 4Ένα απόσπασμα από το βιβλίο "Έρωτας κι Επανάσταση". Είναι το 25ο κεφάλαιο
ΚΕ' : Το Δραγατσάνι
 
Βρέθηκαν κι οι τέσσερις στο τριγωνικό οχύρωμα. Ήταν έξω από το Γαλάτσι που έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Το οχύρωμα βρισκόταν σε μια μικρή χερσόνησο στη συμβολή δυο ποταμών, του Προύθου με τον Δούναβη. Ήταν το τελευταίο οθωμανικό έδαφος σε απόσταση αναπνοής από τη Βεσσαραβία που ήταν ρωσική. Οι Τούρκοι δεν μπορούσαν να το χτυπήσουν χωρίς να πλήξουν ρωσικό έδαφος. Αυτό απαγορευόταν από τις συνθήκες και την ουδετερότητα που είχε κηρύξει η Ρωσία. Το οχύρωμα είχε το σχήμα ενός τριγώνου, κι έτσι το ονόμαζαν “τριγωνικό”. Πάνω σε αυτό οι ελληνικές δυνάμεις, στρατός κι άμαχοι, ένιωθαν κάπως ασφαλείς.

ets20H γνώση είναι, μεταξύ άλλων, ανάμνηση, συναναστροφή, μαιευτική, πρωτίστως όμως έρωτας. Πατώντας σ’ αυτό το πλατωνικής διάθεσης (κι όχι μόνο) εκπαιδευτικό σχήμα σκεφτήκαμε να ζητήσουμε από επτά σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, διαφορετικών ηλικιών και αφηγηματικών κάδρων, να ανακαλέσουν τον πρώτο τους έρωτα στο σχολείο, το πρώτο τους αισθηματικό σκίρτημα εντός κι εκτός σχολικής αίθουσας.

Εν όψει έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς (11 Σεπτεμβρίου) επτά συγγραφείς έγραψαν από μια μικροϊστορία που συνδυάζει νοσταλγία, εξομολόγηση, χιούμορ, συγκίνηση, ακρίβεια, κατά βάθος, όμως, μεταμφιεσμένη ταραχή για το ανηλεές πέρασμα του χρόνου.

eytyhia giannakiΔώδεκα διηγήματα που μετεωρίζονται από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης, από το σκοτεινό απόθεμα του ήρωα στο σκοτεινό απόθεμα της τρέχουσας πραγματικότητας. Μετά τον Φίλιππο Φιλίππου, τον Τεύκρο Μιχαηλίδη, τον Κώστα Θ. Καλφόπουλο, τη Χίλντα Παπαδημητρίου, τον Πολυχρόνη Κουτσάκη, τον Μίνωα Ευσταθιάδη, τη Μαριλένα Πολιτοπούλου, τον Δημήτρη Σίμο, τον Βαγγέλη Γιαννίση και τον Βασίλη Δανέλλη το «μαύρο» νήμα ξετυλίγει η Ευτυχία Γιαννάκη. Του Μισέλ Φάις

nollasΓιατί εύκολα μπορεί να αναγνωρίσει κανείς πως όλοι τους ευθύνοταν γι'αυτό το κακό που τους είχε βρει, και είναι πάντα η ώρα να κοιτάξει κανείς εντός του και να αναλογιστεί το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί, και η ώρα είναι πάντοτε τώρα και ανά πάσα στιγμή είναι η ώρα, μόνος σου ή εν μέσω του πλήθους ή μιας μικρής παρέας πάνω σ'ένα απειροελάχιστο κομμάτι γης όπου μιλούσαν γλώσσες διαφορετικές, κι αυτές με πληγές και τραύματα κουτσουρεμένες, τους έβλεπες τώρα να τινάζονται στον αέρα μέσα στις πραγματικές φλόγες, ανάκατα μαύροι, κόκκινοι, κίτρινοι και λευκοί, λες και μια αόρατη δύναμη είχε αναλάβει τα σώματά τους, διασκορπίζοντάς τα εδώ κι εκεί.