«…στου λιμανιού την άκρη», ε καλά όχι εντελώς άκρη, κοντά στην άκρη όμως, που εμείς όταν είμαστε μικροί τη λέγαμε γκρεμός ή και Πρόνοια, στο πιο όμορφο σημείο της Δραπετσώνας με θέα στο λιμάνι, βρεθήκαμε παρεάκι παλιόφιλων να δοκιμάσουμε την καλοπέραση υπό νέα διεύθυνση και νέο όνομα (1991). Αλλά ο κύκλος έκλεισε, όλα δείχνουν (το μενού, οι τιμές, η εξυπηρέτηση) επιτυχημένη επανεκκίνηση (restart στην σύγχρονη αργκό) για ευχάριστα καλοκαιρινά βράδια με καλό φαγητό ( μαγειρευτό, ψητό, τηγανητό και διάφορα νόστιμα μπινελίκια) με μπύρα ή κρασί ή τσίπουρο και τιμές καλές. Να τονίσουμε επίσης ότι η περιοχή βρίσκεται επί της Αγίου Παντελεήμονος, στη άκρη ενός πεζόδρομου και είναι και ήσυχη, σημαντικός παράγοντας που μετράει στα υπέρ του μαγαζιού, όπως και το πρασινάκι που υπάρχει τριγύρω.
Όποιος τώρα θέλει την καλοπέραση κι αποφάσισε να δοκιμάσει το 1991, ε ναι, βρίσκεται στο σωστό μέρος. Όλοι θα βάλλουν το χεράκι τους για να τον ευχαριστήσoυν. Να όπως ο Μιχάλης στην κουζίνα που με τις νοστιμιές του βγάζει τον καλύτερο σεφ εαυτό του. Και η Χαρούλα στις «κρατήσεις τραπεζιών» με την κοινωνικότητα της το πολλαπλασιάζει. Και ο Μίμης να προλαβαίνει αιτήματα και επιθυμίες πελατών και ο Μανόλης να παίρνει παραγγελίες και να προτείνει «πιάτα ημέρας», αυξάνουν την προδιάθεση γαστρονομικής ευδαιμονίας. Ανεξάρτητα από τα εκλογικά αποτελέσματα και τον Ανασχηματισμό, από τις τιμές του ρεύματος και την κλιματική κρίση, το λέω καθαρά κάποια από τα καλοκαιρινά βραδάκια θα περάσουν ευχάριστα και ακόμα πιο ευχάριστα και αισιόδοξα αν η παρέα είναι στα πάνω της. Εννοείται και όλων των άλλων εποχών τα βράδια που δυστυχώς όμως όλες σιγά σιγά και σταθερά εδώ και χρόνια συγκλίνουν λόγω κλιματικής κρίσης να γίνουν καλοκαίρι.
