2o) Από ανακοινώσεις επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων που ψήφισαν υπέρ των κινητοποιήσεων του Σεπτεμβρίου μάθαμε ότι την Παρασκευή 28 Ιουλίου συμμετείχαν σε μία σύσκεψη. Από τις αποφάσεις τους συμπεράναμε ότι οι επικεφαλής φαίνεται ότι θα παίξουν άτυπα το ρόλο του συντονιστικού οργάνου αυτών των κινητοποιήσεων. Αν ισχύει αυτό κανονικά δεν θα πρέπει να δημοσιοποιούν με ένα δελτίο τύπου τις αποφάσεις που παίρνουν στις συνεδριάσεις τους;
Μια από τις δράσεις που αποφασίστηκε ομόφωνα ήταν να μη λειτουργήσουν τα σχολεία στις 11.9, ημέρα του αγιασμού, (που θα γίνει όμως την επόμενη ημέρα), όπως και ο αποκλεισμός της Oil One (ο τρόπος θα αναζητηθεί).
Συζητήθηκε επίσης να υπάρξει ενημέρωση των κατοίκων και των φορέων της πόλης για τις κινητοποιήσεις, όπως και να γίνει υπό την αιγίδα της Πολιτικής Προστασίας όπου είναι δυνατόν, άσκηση ετοιμότητας ατυχήματος τύπου Sevezo III, που στην κατηγορία αυτή υπάγεται η Oil One. Η άσκηση αυτή θα διεξαχθεί σύμφωνα με το εγκεκριμένο σχέδιο που είναι σε επίπεδο κόκκινου συναγερμού, έτσι ώστε να γίνει αντιληπτό στον κόσμο το μέγεθος του κινδύνου που υπάρχει σε περίπτωση ατυχήματος, που και για αυτό το λόγο επιβάλλεται η απομάκρυνση των εγκαταστάσεων της Oil One από την πόλη.
3ο) Αναμένεται στην επόμενη σύσκεψη των επικεφαλής να συζητηθούν κι άλλες προτάσεις και ιδέες που ακούστηκαν από τους ομιλητές στο 19ο Δημοτικό Συμβούλιο. Κάποιες εστίασαν σε συστηματικούς και σε κάθε επίπεδο και τομέα ελέγχους της Oil One από Δήμο-Περιφέρεια-Υπουργείο Περιβάλλοντος, αλλά και από εξειδικευμένες ιδιωτικές εταιρίες. Ακούστηκε επίσης και η πρόταση του να φροντίσει να πληροφορηθεί επίσημα και υπεύθυνα μετά τις εκλογές ο Δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας, τι ακριβώς κάνουν παρόμοιες μονάδες που λειτουργούν σε λιμάνια του εξωτερικού και με ποιους περιβαλλοντικούς όρους και με ποια τεχνολογία επεξεργάζονται τα απόβλητα των πλοίων. Είναι η πρόταση που από το 2017-18 ζητάμε με άρθρα μας στη Σταγόνα να υλοποιηθεί από τη δημοτική αρχή, αλλά φαίνεται ότι βροντάμε στου κουφού την πόρτα.
Να πω και την αλήθεια μου.
Είναι θέμα πάντως που όλες αυτές οι ενδιαφέρουσες προτάσεις που ακούστηκαν στο Δημ.Συμβούλιο και που κάποιες έχουν ξανακουστεί, πως έγινε και μου δημιούργησαν την εντύπωση ότι τώρα ξεκινάει η μεγάλη μάχη; Τόσα χρόνια γιατί δεν τις είχαν βάλλει μπρος; Και το πιο σημαντικό, άραγε από εδώ και πέρα θα λειτουργεί ένα αρμόδιο όργανο στο δήμο που θα τις εμπλουτίσει, θα τις επεξεργαστεί, θα τις συστηματοποιήσει και θα ξεκινήσει να τις τρέχει με στόχο να παράγουν θετικά για τοους δημότες αποτελέσματα, ή μήπως θα τις ξανακούσουμε πάλι τα επόμενα χρόνια σαν να μην τρέχει τίποτα;
4ο) Κατά την γνώμη μου η επιλογή του Σεπτεμβρίου για τις κινητοποιήσεις και μάλιστα λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου, δεν είναι και τόσο καλή ιδέα. Πολύ καλύτερα πιστεύω θα ήταν να γινόντουσαν οι κινητοποιήσεις την περίοδο ανάμεσα στις δύο εθνικές εκλογές, όταν μάλιστα υπήρχε έτοιμη στο πιάτο μας η 5η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Οι πιθανότητες να επηρέαζαν πιο αποτελεσματικά τα κόμματα οι όποιες κινητοποιήσεις μας για το θέμα της Oil One εκείνη την περίοδο, τότε δηλαδή που καιγόντουσαν για τους ψήφους μας, δεν κινείται στα όρια του αυτονόητου για τον κάθε αμερόληπτο πολίτη, ότι είναι πολύ περισσότερες από τις κινητοποιήσεις του Σεπτεμβρίου, ακόμα κι αν δουλέψει το σύστημα Μαρινάκη υπερωρίες;
Είναι πάντως άξιο απορίας γιατί εκτός από τη Σταγόνα ( ΕΔΩ κι ΕΔΩ ) κανένα άλλο τοπικό διαδικτυακό μέσο, μα ούτε και καμία δημοτική παράταξη συμπεριλαμβανομένης και της δημοτικής αρχής, δεν υποστήριξαν την επιλογή του χρόνου των κινητοποιήσεων ανάμεσα στις πρόσφατες εθνικές εκλογές. Γιατί;
Στα κλειδιά ερμηνείας αυτής της κοντόφθαλμης και ιδιοτελούς στάσης τους, θα βοηθήσει στην προσέγγιση της αλήθειας αν συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι όλες οι δημοτικές παρατάξεις, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο, διατηρούν δεσμούς με τα κόμματα και ιδού ένας ισχυρός λόγος που δεν τόλμησαν να τους χαλάσουν το πάρτι.
Γιατί αναφέρω όλα αυτά; Γιατί έχω παρατηρήσει ότι ακόμα και οι ερασιτέχνες της πολιτικής δράσης έχουν μάθει από τη ζωή ότι το τάιμινγκ των όποιων παρεμβάσεών τους παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Προφανώς και οι δικοί μας αυτοδιοικητικοί θα γνωρίζουν αυτόν τον κανόνα, άρα σε κάτι άλλο δώσανε συνειδητά προτεραιότητα και δεν έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα την περίοδο των εθνικών εκλογών. Έτσι δεν είναι αγαπητοί εκλεγμένοι συνδημότες μας;
5η) Τι άλλο όμως μπορεί να γίνει τώρα ώστε να πάνε οι κινητοποιήσεις του Σεπτεμβρίου όσο γίνεται καλύτερα;
Να κάποιες προτάσεις
α) Αφίσες και πανό, που φαντάζομαι ότι θα πλημμυρίσουν εκείνη την περίοδο όλη την πόλη, και που θα αναγράφουν ένα σύνθημα περίπου σαν κι αυτό « ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ Η OIL ONE Η ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ». Θεωρώ ότι το πιο σωστό για μας είναι να εστιάσουμε ως δήμος στο σοβαρότερο πρόβλημα που μας δημιουργεί η μελισσανιδίλα. Κι αυτό δεν είναι ούτε η δυσοσμία ούτε η πτώση της αξίας της περιουσίας των κατοίκων, που και αυτά είναι σοβαρά προβλήματα. Όχι όμως όσο οι μεγάλες βλάβες που προκαλεί ύπουλα στην υγεία μας αυτός ο ρύπος εξ αιτίας του καρκινογόνου βενζολίου, και που σύμφωνα με την έρευνα του Δημόκριτου το περιέχει σε μεγάλες ποσότητες, πολύ κοντά στο νομοθετημένο όριο.
β) Όλα τα πανό που θα αναρτηθούν εκείνες τις μέρες να είναι μαύρα. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει επίσης αν στις εισόδους της πόλης και στα κεντρικά της σημεία ανεμίζουν μαύρες σημαίες, με ένα σύνθημα του τύπου «Έξω η Oil One από τη Δραπετσώνα».
Και το πιο προχωρημένο, πέρα από τον αποκλεισμό της Oil One, να αποκλειστούν για κάποιες ώρες είσοδοι και έξοδοι προς και από τη Δραπετσώνα. Μια ενέργεια που αν και θα ταλαιπωρήσει τον εποχούμενο κόσμο δεν είναι και τόσο απίθανο να την υποστηρίξει ακόμα και το σύστημα Μαρινάκη. Ξέρετε, αυτό που εξ αρχής και για τους δικούς του ποδοσφαιρικούς, επιχειρηματικούς και πολιτικούς λόγους αλλά και γιατί όχι και για την ψυχή της μάνας του, υποστηρίζει με όλα τα μέσα που διαθέτει το αίτημα του δήμου για την μετεγκατάσταση της Oil One.
γ) Να γίνει φανερό σε όλους ότι αυτές οι συγκεκριμένες κινητοποιήσεις υποστηρίζονται από την συντριπτική πλειονότητα του δημοτικού συμβουλίου και ότι το ομόφωνο αίτημα που ενώνει όλο το Δημοτικό Συμβούλιο είναι η μετεγκατάσταση της Oil One.
Αυτή είναι μια τίμια πολιτική στάση που μπορεί να αποδώσει περισσότερα από το να τσουβαλιάζονται μαζί με το κύριο και αυτονόητο αίτημα ένα πλήθος παρεμφερών μεν αιτημάτων με τις οποίες όμως και δεν συμφωνούν όλες οι παρατάξεις και προφανώς χάνεται μέσα σ'αυτήν την ρώσικη σαλάτα το πιο μεγάλο πρόβλημα της πόλης.
Το μεγάλο θέμα πάντως είναι γιατί επιτρέπεται στις μέρες μας σε έναν άνθρωπο και στην εταιρεία του να προκαλούν επί οχτώ χρόνια σοβαρά προβλήματα σε χιλιάδες ανθρώπους που ζουν κι εργάζονται στις περιοχές που πλήττει η μελισσανιδίλα; Άραγε υπάρχει περίπτωση η τωρινή κυβέρνηση να τολμήσει ότι δεν τόλμησαν οι προηγούμενες από το 2015 και μετά; Να κάνει δηλαδή, τα αδύνατα δυνατά ώστε να λυθεί το συντομότερο δυνατόν αυτό το μείζον πρόβλημα. Ή μήπως κατά βάθος δεν την απασχολεί το θέμα, δεν τη νοιάζει στ'αλήθεια η ζωή χιλιάδων ανθρώπων; Το βέβαιο είναι πως και ο πρωθυπουργός και όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων είναι γνώστες του προβλήματος. Λοιπόν κύριοι, πόσα ακόμα εκατομμύρια θα επιτρέψετε να κερδίσει η Oil One εις βάρος της ζωής μας, ε πόσα;
6η) Η καλλιέργεια συμμαχιών.
α) Τόσο τα ρεπορτάζ όσο και τα δικά μας δίχτυα μας πληροφορούν ότι η μελισσανιδίλα πλήττει και περιοχές του Πειραιά και του Περάματος. Είναι αυτονόητη η επιδίωξη μίας συνάντησης με τους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια αυτών των δύο δήμων με αίτημα την όσο δυνατόν πιο μαζική συμμετοχή τους στις όποιες κινητοποιήσεις του Σεπτεμβρίου.
β) Δεν νομίζω να υπάρχει αντίρρηση πως μετά τη χωματερή της Φυλής το δεύτερο πιο σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα του λεκανοπεδίου είναι αυτό της μελισσανιδίλας. Περιβαλλοντικό που σημαίνει οικολογικό. Όσοι τώρα, έστω και εξ αποστάσεως παρακολουθούν την πολιτική σκηνή της χώρας, θα έχουν αντιληφθεί πως στο λεκανοπέδιο υπάρχουν και δρουν πολλές οικολογικές οργανώσεις. Δεν είναι απαράδεκτο λοιπόν, που εδώ και οχτώ χρόνια ούτε η δημ.αρχή ούτε καμία δημοτική παράταξη δεν προσπάθησαν να προσεγγίσουν, να ενημερώσουν και να συζητήσουν με αυτές τις δυναμικές οργανώσεις για το σοβαρότατο περιβαλλοντικό πρόβλημά μας; Δεν είναι ευκαιρία τώρα οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες, αρχοντόπουλα και αρχοντοπούλες να πάρουν την πρωτοβουλία και να επιδιώξουν τη συμμετοχή τους στις Σεπτεμβριανές κινητοποιήσεις που θα αφορούν στην Oil One; Μήπως έφτασε επιτέλους ο καιρός για να δούμε στις κινητοποιήσεις του Σεπτεμβρίου να ανεμίζουν δίπλα μας οι πολύχρωμες σημαίες των οικολογκών οργανώσεων;
Τα ίδια ισχύουν και για τους φορείς που σχετίζονται με τον χώρο της υγείας, όπως π.χ ο Ιατρικός σύλλογος Πειραιά.
7η) Το πιο δυνατό για μένα χαρτί μας.
Το πιο επιδραστικό και ξεκάθαρο μήνυμα θεωρώ ότι μπορεί να το στείλει στους δημότες η κοινή εμφάνιση όλων των επικεφαλής των παρατάξεων στις λαϊκές, σε πολυσύχναστα σημεία του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας καθώς και στις εκδηλώσεις του δήμου, παρόλο που σ'αυτές το κοινό δεν είναι τυχαίο δείγμα. Πότε; Μια δυο βδομάδες πριν την μεγάλη, ελπίζουμε, διαδήλωση, που φανταζόμαστε ότι θα την περιλαμβάνει το πρόγραμμα των Σεπτεμβριανών κινητοποιήσεων. Ποιος έχει αντίρρηση ότι σ’αυτήν την άμεση επαφή με τον κόσμο το μήνυμα που θα στέλνει η κοινή παρουσία των επικεφαλής, όπου θα μοιράζουν κι ένα μικρό, λιτό και σαφές φυλλάδιο που θα εξηγεί γιατί ζητάνε την μετεγκατάσταση της Oil One, δεν θα είναι ισχυρότατο; Και επιπλέον, η κοινή παρουσία τους θα αποδείξει ότι έχουν τα κότσια να βάλουν πάνω από το στενό παραταξιακό τους συμφέρον και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, το καλό της ζωής στην πόλη και της υγείας των κατοίκων. Μιλάμε για μία υπέρβαση της έως τώρα πολιτικής συμπεριφοράς τους, ικανή όμως να εμπνεύσει τον κόσμο και να τον κινητοποιήσει. Μια υπέρβαση απαραίτητη για να γίνει όσο πιο ισχυρή η πίεση που μπορεί να ασκήσει ο μαχόμενος λαός, όχι μόνο στην κύρια υπεύθυνη για την μετεγκατάσταση, την κυβέρνηση δηλαδή, αλλά και στην αντιπολίτευση που προφανώς έχει και αυτή ένα μέρος της ευθύνης.
* Η μετεγκατάσταση είναι επί του παρόντος η μόνη πρόταση που υπάρχει στο τραπέζι. Το θέμα είναι πως παίξαμε αυτό το χαρτί για τόσα χρόνια, όπως το παίξαμε, το αποτέλεσμα όμως μέχρι στιγμή είναι ένα ολοστρόγγυλο μηδέν στο πηλίκο. Βεβαίως με κύρια ευθύνη των κυβερνήσεων από το '15 και μετά. Θεωρώ πια ότι λίγα ψωμιά έχουν απομείνει στην πρόταση για μετεγκατάσταση. Ναι, μπορεί να κάνω λάθος, όπως όλοι μας εξ άλλου. Αλλά άλλο το βάρος των λαθών των εκλεγμένων που με τις αποφάσεις τους διαμορφώνουν την κοινωνική κατάσταση και άλλο των απλών πολιτών που με κανονικές συνθήκες κάτι κοντά στο τίποτα μπορούν να επηρεάσουν. Το θέμα όμως, αν δεν κάνω λάθος, είναι τι μέλλει γενέσθαι και ως πότε μετεγκατάσταση και ξερό ψωμί; Ως πότε θα χαλάει η ζωή μας;
Η άποψή μου: Το σωστό είναι να διαμορφώσουν από κοινού όλες οι δυνάμεις που ενδιαφέρονται και μπορούν να βλέπουν πέρα από την μύτη τους, ένα plan b. Δηλαδή μία άλλη πρόταση προς την κυβέρνηση και τα κόμματα, πιο πειστική, εφικτή, ευφυή και δυναμική από την μετεγκατάσταση. Μια πρόταση που θα μπορεί εν δυνάμει να συσπειρώνει και να κινητοποιεί περισσότερο κόσμο, κάτι που είναι ο κατ’εξοχήν αναγκαίος παράγοντας για να τελειώνουμε το συντομότερο δυνατόν με την μελισσανιδίλα. Αυτή όμως είναι μία συζήτηση που λογικό είναι να ξεκινήσει μετά τις εκλογές, δίχως αυτό να αποκλείει το να υπάρχει ως μια επιλογή στα προγράμματα εκείνων των δημοτικών κινήσεων που έχουν κάτι συγκεκριμένο να προτείνουν επ’αυτού.
**Το όνομα της μητέρας του κ.Μαρινάκη είναι Ειρήνη. Με το ίδιο όνομα "βάφτισε" η μητρόπολη Πειραιά, υποθέτω με την συνέναιση της Δημ.Αρχής, το προκατασκευασμένο εκκλησάκι του δήμου στον Πολυχώρο Λιπασμάτων. Δεν μπορεί παρά να έχουμε εδώ μία σύμπτωση.
Σχόλια
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.