♦
Πέταξε μες τη θάλασσα, όλο του το φορτίο
κι όλα τα αμπάρια άδειασε, μες τα θολά νερά
ήτανε όπως φάνηκε, της μοίρας το λαχείο
γι' αυτούς που θα προλάβαιναν, να φύγουν μακριά.
♦
Ποιός είσαι εσύ που αψηφάς και θάνατο προγκίζεις
που τρέχεις για βοήθεια, του κάθε αλλουνού
στη προκυμαία γρήγορα, σπεύδεις και προσεγγίζεις
κατατρεγμένοι να σωθούν, ενός άλλου Θεού.
♦
Το όνομά σου έμαθα, που είναι ιερό
ποιός άγγελος σε έστειλε, στη γη να ταξιδεύεις
που θέλησες και βρέθηκες, εκείνο το καιρό
μες στο λιμάνι των Σμυρνιών, ανθρώπους να μαζεύεις
♦
Πέρασαν χρόνια κα καιροί κι έγραψε η ιστορία
άχρονε γιε του ουρανού, πως ήσουνα εκεί
ενάντια στο άδικο, όλη σου η πορεία
κι αν χρειαζόταν έπαιρνες, ανθρώπινη μορφή.
Κώστας Ιωαννίδης. Ιούλης του 2022.
Οδυσσέας. Ήτανε Ιούλιος του 2022, που του 'ρθε του συντοπίτη μας Κώστα Ιωαννίδη, να καταθέσει έμμετρα τη συγκίνηση του για τον Ιάπωνα πλοίαρχο του Tokei Maru. Δίπλα-δίπλα με τον θαυμασμό του!
Γύρισε πίσω εκατό χρόνια, για να αφουγκραστεί τους θρύλους που ακούστηκαν για την καταστροφή της Σμύρνης. Και που ακόμα κάνουν την ανθρωπότητα να δακρύζει.
Ούτε και μάθαμε ποτέ πως τον λέγανε τον καπετάνιο του καραβιού, που αγνόησε όλους τους κινδύνους και πέταξε όλο το φορτίο του στη θάλασσα για να περισυλλέξει τους κατατρεγμένους Έλληνες προκειμένου να τους μεταφέρει στον Πειραιά.
Κι ας υπήρχαν αυστηρές ποινικές και πειθαρχικές επιπτώσεις στην περίπτωση που τα καράβια θα μετέφεραν πληθυσμό. Και που κιότεψαν Άγγλοι, Γάλλοι , Ιταλοί κι Αμερικάνοι να προτάξουν την ευαισθησία τους για να σωθούν χιλιάδες Έλληνες και Αρμένιοι κατατρεγμένοι.
Η ιστορία αυτή αμφισβητήθηκε από πολλούς, αλλά επιβεβαιώθηκε από άλλους τόσους. Ο Κώστας, μαζί του κι εγώ, είπαμε να κρατήσουμε την πανανθρώπινη εκδοχή. Αυτή που μας έδωσε ο Κώστας όπως καλά ξέρει με τους στίχους του.
