Δύο ήταν τα καθοριστικά πρόσωπα που σκέφτηκαν και ασχολήθηκαν ιδιαίτερα για την δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας. Ο Λάκης! Άλλοτε με τις ευαισθησίες του και την λογιότητα του, που ακουμπάν στα όρια της ποίησης. Και άλλοτε με την ορθολογικότητα που τον χαρακτηρίζει ταίριαξε αυτά τα προτερήματα που τον διακρίνουν κι ας είναι τόσο κόντρα μεταξύ τους. Κι ο Σάκης! Αχ αυτός ο Σάκης! Που με τις ωραίες εικόνες των ημερών που επιλέγει, κοσμεί την βιτρίνα της πρώτης σελίδας. Είτε με χρώμα, είτε ασπρόμαυρα σου φτιάχνει την διάθεση να βουτήξεις και στο υπόλοιπο ρεπερτόριο της "Σταγόνας" σάβουαρ. Που καταθέτει τις γνώσεις του και την εμπειρία του, δίνοντας ότι έχει και δεν έχει, κατορθώνοντας να λειτουργεί αυτή ιστοσελίδα άρτια! Και που της δίνει μια άλλη διάσταση με τις "Βίντεο-σταγόνες γνώσης" που επιμελείται. Αχ βρε Σάκη!
Με το πρώτο, φάνηκε πως απασχόλησε, θετικά φρονούμε, τους συμπολίτες μας που ενδιαφέρονταν . Κάθε μέσο, που σέβεται τον εαυτό του και που θέλει κάτι να πει, για τον πολύ κόσμο, δεν θα πρέπει να' χει κάποιο πρόσημο. Αλλιώς θα κατηγορηθεί ότι πρόσκειται σε κάποια ιδεολογία που την υπηρετεί φανατικά. Αμ δε. Η "σταγόνα" δεν μπήκε σ' αυτό το τριπάκι. Κράτησε μια αντικειμενικότητα που δεν την συναντάς εύκολα. Έτσι δεν έγινε έρμαιο του καθενός, πως είναι ένα μέσο ταμένο σε κάποιο πολιτικό χώρο. Οι καχυποψίες για ότι νέο ενημερωτικό μέσο ξεχώριζε ξεπετάγονταν ένα σωρό. Η "σταγόνα" όμως δεν έδωσε δικαίωμα σε κανέναν να αμφισβητήσει την αμεροληψία της, ή τέλος πάντων δε επέτρεψε σε κανέναν να θεωρηθεί ένα μέσο προβοκατόρικο, ή οτιδήποτε άλλο "καπνίσει" του κάθε Ταλιμπάν.
Σ' αυτά τα δώδεκα χρόνια, στη χώρα μας, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, γίνανε πράματα και θάματα. Έτσι χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε κάποια απ αυτά που μας σημάδεψαν: Δολοφονία Παύλου Φύσσα. Νάζι στο κοινοβούλιο. Δίκη και καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Κλείνει, ανοίγει, η Δημόσια Τηλεόραση. Συμφωνία των Πρεσπών. Μνημόνια. Κάπιταλ κοντρόλ. Πανδημία, έτσι μας την είπαν, του Κορωνοιού. Πυρκαγιές, πλημμύρες, ναυάγια και ότι άλλο κακό μπορεί να σε βρει. Σε πολλά απ΄αυτά δώσαμε και εμπνευσμένα ονόματα: Θάλεια, Ιανός, Ντάνιελ!
Σ΄όλα αυτά τα τεκταινόμενα η "Σταγόνα" πάντα ήταν εκεί. Πάντα κάτι είχε να πει. Πάντα είχε κάτι να γράψει. Ακόμα, πάντα ήταν παρούσα και έτοιμη να επιλέξει ότι είχε ενδιαφέρον για να το αναδημοσιεύσει. Χωρίς φρουρού κι αρώματα, χωρίς χαριτωμένες περικοκλάδες.
Η αλήθεια είναι πως υστέρησε σε πράγματα που είναι πιο καλοδεχούμενα, πιο πιασιάρικα. Πιο εύπεπτα να πούμε καλλίτερα. Τα περιμένει σχεδόν όλο το κοινό που την παρακολουθεί. Όπως, παραδείγματος χάριν, τα ρεπορτάζ , οι συνεντεύξεις, οι παρεμβάσεις. Πράγματα δύσκολα αλλά όχι ακατόρθωτα, που όμως θέλουν, περισσότερο χρόνο, περισσότερο κόπο και περισσότερο διάθεση. Μπορούμε να τα περιμένουμε. Είναι στις δυνατότητες της και στην όρεξη της.
Οψόμεθα!
Τελειώνοντας να της ευχηθούμε να μακροημερεύσει και να παραμείνει στο ίδιο στυλ και στο ίδιο ύφος που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Κι εμείς από κοντά να την παρακολουθούμε.
Το έχουμε ανάγκη.
