Συνέχισα λοιπόν στο σχολείο, όμως δεν άλλαξε τίποτα. Τελικά κουτσά-στραβά έφτασα στις τελευταίες, απαιτητικές τάξεις και μετά πήρα (αγόρασα) κι ένα απολυτήριο της πλάκας, τελειώνοντας την τελευταία τάξη σε ιδιωτικό λύκειο. Εκεί κάνανε και Γαλλικά γαμώτο! Να, σαν κι αυτά που ψήφισε η Ν.Δ χθες το βράδυ στη Βουλή. Κάπου εκεί συνειδητοποίησα, πως υπάρχουν και περαιτέρω ευκαιρίες, για παραπάνω σπουδές. Τελικά δεν έδωσα ποτέ εξετάσεις για να αναδείξω τις ανικανότητες μου. Εκεί κοντά είχαν καλέσει και την κλάση μου και προτίμησα να πάω φαντάρος, για να τελειώνω μ' αυτή την απαίσια υποχρέωση. Άλλο θέμα κι αυτό! Είπα ας απολυθώ και βλέπουμε. Τελειώνοντας το "στρατιωτικό" ξανασκέφτηκα την ανώτατη εκπαίδευση, άντε και την ανώτερη, αλλά δεν το αποφάσισα ποτέ. Εκεί έκανα την αδυναμία μου αντίδραση. Έκανα και το θυμικό μου σκεπτικό. Και σκέφτηκα αντιδρώντας. Σκέψεις που μετά έγιναν πεποίθηση: Γιατί δεν κάνουν ελεύθερη την είσοδο στα Πανεπιστήμια; Στα δημόσια Πανεπιστήμια εννοείται! Κάπως έτσι μου 'μεινε απωθημένο που δεν έγινα ή τουλάχιστον δεν προσπάθησα να γίνω φοιτητής. Άστε το μετά.

Σάμπως αν ήτανε ελεύθερα τα δημόσια Πανεπιστήμια θα πήγαινε να σπουδάσει κάποιος που ήθελε να γίνει ξυλουργός. Θα παράταγε δηλαδή την τέχνη που του αρέσει. Που πιάνει το ξύλο και το κάνει ένα περίφημο γλυπτό και το χαζεύεις. Δεν νομίζω. Ή κάποιος μηχανικός αυτοκινήτων που λύνει και δένει την μηχανή του αυτοκινήτου λες και παίζει σκάκι. Επιτελικό σκάκι. Ή κάποιος μανάβης που ξέρει να αγοράζει και να πουλάει την πραμάτεια του, λες και είναι επιδέξιος χρηματιστής. Και πόσοι άλλοι που οι δεξιότητες τους είναι αξιοθαύμαστες. Που σ' αυτούς προστρέχουν όσοι αποφοίτησαν από τα Πανεπιστήμια για να εξυπηρετηθούν. Και τρέχουμε κι εμείς οι αγράμματοι εννοείται!

Θα είχαμε καμία ανάγκη τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, αν με την ελεύθερη είσοδο στα δημόσια Πανεπιστήμια, αφήναμε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν; Κι εκεί μέσα να αποφασίσουν αν μπορούν ή δεν μπορούν να τα καταφέρουν κι ο καθένας να πάρει τον δρόμο που ονειρεύεται. Οποιαδήποτε οικονομική αδυναμία του κράτους επικαλεστούμε θα είναι όνειδος.

Εδώ έχουνε ανοίξει σχολές και σχολές για να τονωθεί η επαρχία. Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο. Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ μέχρι σήμερα.

Ανοίξτε τις πόρτες επιτέλους. Διάπλατα. Σε όλους. Θα είναι η πιο χρήσιμη μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ.

Τελειώνοντας, δεν νομίζω πως την Ν.Δ ψηφίζοντας το νόμο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, την έπιασε πόνος για τη μόρφωση μας.

Ή νομίζετε πως τον νοιάζει το Μητσοτάκη προσωπικά. Ότι του λένε οι επικοινωνιολόγοι κάνει. Το χειροχειρότερο είναι πως ότι του λένε, πρώτα πάει και τα λέει στο Τικ Τοκ κι ύστερα τα φέρνει στη βουλή και γίνονται νόμοι. Και με τα χέρια του, σαν παρενθέσεις στο κορμί του.  Σ' αυτό το κορμί που μας το επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Μπλιαχ.