Τα μέσα και τα έξω (192)
Υποκατηγορίες
Θέλετε σήμερα πιο πολύ ν'ακούσετε το "Εχε γεια Παναγιά" με τη Δόμνα Σαμίου ή το Bella με τον Sidarta;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΗ ηλικία βεβαίως έχει το πάνω χέρι, με την έννοια από πόσα και ποια κύματα περάσαμε, σε συνδυασμό με τι πετάξαμε και τι κρατήσαμε, τι για μας και τι για τους άλλους. Εννοείται και ο τρέχων τρόπος ζωής μας, που πάντα παίζει κι αυτός ένα σημαντικό ρόλο. Ναι και άλλα πολλά είναι αυτά που φιλοτεχνούν τα γούστα μας. Που, όπως και να το κάνουμε κάτι δικό μας φανερώνουν. Κάτι με νόημα και ουσία, που έχει όμως σημασία αν μας φέρνουν σε θέση να το μοιραστούμε με άλλους, ορατούς και αόρατους, παρόντες και απόντες.
Η νέα αρχική σελίδα της Σταγόνας, ανήμερα του Θωμά και του Αγίου Γεωργίου, δυνατός συνδυασμός, ε;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΣήμερα, 23 Απριλίου 2023, ανήμερα του Ιουδαίου ψαρά Αγίου Θωμά και του Καππαδόκα στρατιωτικού Αγίου Γεωργίου, μία ενδιαφέρουσα σύμπτωση, η ιστοσελίδα Σταγόνα μετά από μία περιορισμένης εμβέλειας ανακαίνιση, απέκτησε καινούργια αρχική σελίδα. Πιο μικρή και πιστεύουμε και πιο εύχρηστη. Ελπίζουμε να σας αρέσει.
Πατώντας ΕΔΩ θα σας εμφανιστεί η νέα αρχική σελίδα.
Σημειώνουμε πως πάνω δεξιά υπάρχει το νέο θέμα μας "Τα τελευταία 69 άρθρα", όπου ρολλάροντας παρουσιάζονται τα άρθρα με χρονολογική σειρά και που με ένα κλικ εμφανίζεται όποιο σας ενδιαφέρει.
Ένα τραγούδι, μία πολλαπλή ερώτηση, και κερασάκι ένα ποίημα, μαζί με τις ευχές μας για μια χαρούμενη και όμορφη Ανάσταση
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΚατά αρχάς μία είδηση για τα εσωτερικά μας. Ετοιμάζουμε, ο Σάκης μας δηλαδή, μία μικρή ανανέωση της αρχικής σελίδας της Σταγόνας, με βασικό στόχο να γίνει πιο λιτή κι εύχρηστη. Όταν θα είναι έτοιμη θα το ανακοινώσουμε και ελπίζουμε να την βρείτε καλύτερη από την σημερινή εκδοχή της.
Στα πασχαλινά μας τώρα, πρώτο δωράκι είναι ο Μητσοτάκης που Κοιτάει Ψηλά. Ο Κυριακός; Όχι καλέ, ποιος Κυριάκος, ο Δημήτρης ο τραγουδοποιός. Τι παίζει; Δρόμοι, στενά, γέφυρες, ερείπια, ακόμα και θάλασσα όλα από τη Δραπετσώνα, και μια ρυθμική μουσική που θυμίζει πολύ Κρήτη. Γνώριμα λοιπόν όλα. Ναι, αλλά όχι μόνο δε βαρεθήκαμε αυτό το βιντεοτράγουδο, αλλά στο τέλος μας άγγιξε. Φαίνεται ότι καταλυτικό ρόλο έπαιξε η ψυχή του, αυτό το αμφίσημο Κοιτώ ψηλά και ζαλίζομαι, που σαν να εκφράζει τα δύσκολα της αντιφατικής εποχής μας. Μια εποχή που ο κόσμος δείχνει να έχει ανάγκη και από μια ελευθερία (ανοιχτόκαρδη ή ανοιχτόμυαλη είναι καλύτερα;) κι από μια ασφάλεια που κλίνει να είναι αυταρχικής κοπής, όμως ποια σύνθεση θα συμβάλλει ώστε η μετωπική σύγκρουση να μην είναι αναπόφευκτη; 'Η πως είναι δυνατόν να έχουμε μια ανάπτυξη, της ανάπτυξης, ώ ανάπτυξη και συνάμα να μην μας προκύψει η εφιαλτική κλιματική αλλαγή; ΕΔΩ .
Δεύτερο είναι το χεράκι βοηθείας που δώσαμε για την καλλιέργεια μιας πλευράς της πολιτικής αυτογνωσίας μας. Πρόκειται για ένα μικρό άρθρο που στην ουσία είναι μία ερώτηση πολλαπλών επιλογών με θέμα τη στάση που κρατάμε απέναντι στα κόμματα στις επικείμενες εκλογές, κάτι που φαίνεται και με τι είδους επιχειρήματα συμμετέχουμε, όσο συμμετέχουμε, σε συζητήσεις για τα πολιτικά, ΕΔΩ .
Το όνομα που σου δώσανε οι γονείς σου και μ' αυτό συμφώνησαν οι γιαγιάδες σου κι οι παππούδες σου, οι θείες σου και οι θείοι σου, οι δικοί σου άνθρωποι δηλαδή, είναι για πέταμα. Είναι της πλάκας! Δε πα να'ναι το πιο όμορφο όνομα του κόσμου. Δεν παύει να είναι ένα όνομα για το οποίο δεν σε ρώτησε κανείς αν σ'αρέσει, αν το θες.Το κακό μεγεθύνεται όταν αυτή η ερήμην σου επιλογή, καθαγιάζεται στην εκκλησία. Τότε που σε πιάνει ένας Ιερωμένος, έτσι τους λένε, που με τις λαδωμένες χερούκλες του, που πρεσβεύει πως είναι και αμόλυντες, σε αρπάζει απ' τις μασχάλες, ενίοτε κι από τις πατούσες, ανάλογα με την τρέλα του, σε βουτάει στην κολυμπήθρα και περιχαρής απαγγέλει: Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Ονούφριος στο όνομα του πατρός και του υιού και του αγίου πνεύματος. Αμήν! Τι κι αν κλαίς, τι κι αν οδύρεσαι, τι κι αν υποφέρεις, το μυστήριο πρέπει να περατωθεί. Τούτο 'δω επαναλαμβάνεται δυο-τρεις φορές και κανείς δεν αντιδρά, κανείς δεν ζορίζεται. Κάποιοι Χάχες γελάνε κιόλας. Δείχνουν να το φχαριστιόνται. Γελάνε και απολαμβάνουν το μαρτύριο σου κι ο Ιερωμένος αντί να άδει το "είναι πικρά, είναι βαριά τα ξένα χέρια", λέει κάτι άλλες περίεργες και ακατάληπτες δοξασίες. Γιατί; Γιατί το μυστήριο πρέπει να ολοκληρωθεί. Να πάει μέχρι και στο τελευταίο Αμήν. Άσχετα αν εσύ έχεις φτάσει προ πολλού στο αμήν!
Τα τρία πρωτοχρονιάτικα δωράκια της Σταγόνας για φίλους κι επισκέπτες
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΙδού αγαπητοί μας γνωστοί κι άγνωστοι επισκέπτες τα τρία δώρα μας.
Το πρώτο: Στην αρχική σελίδα της Σταγόνας και αριστερά υπάρχει το θέμα "Εορτές - Παγκόσμιες μέρες". Κρίνοντας εξ ιδίων υποθέσαμε ότι ελάχιστοι το προσέχουν. Σκεφτήκαμε λοιπόν, να το αντικαθιστήσουμε με κάποιο άλλο. Και μία ιδέα που μας προέκυψε είναι να αναρτούμε εκεί άρθρα, βίντεο, φωτογραφίες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να αναρτηθεί, που θα μας στέλνουν μέσα στο 2023 οι επισκέπτες της ιστοσελίδας μας. Άρθρα δικά τους ή άλλων που τους εκφράζουν. Και θα είναι εντάξει αν πέρα από τη τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας συνοδεύονται από ένα τίτλο και από μια-δυο σχετικές με το θέμα τους φωτογραφίες.
Κι όπως πάντα εμφανίστηκαν οι απομειωτές, ναι αυτοί που υποβάθμισαν τη νέα εποχή που ξεκίνησε για την κατανόηση του Σύμπαντος λόγω JWST
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΈχω συναντήσει και σε κάποιες φορές συναναστραφεί αρκετούς συνανθρώπους μας που συχνά δεν ενθουσιάζονται, δεν χαίρονται, δεν μεταμορφώνονται όταν μαθαίνουν για μια καινούργια ανακάλυψη που αλλάζει τα δεδομένα, μία καινοτόμο εφεύρεση που βελτιώνει τη ζωή, ένα έργο που σκορπά έστω και για λίγο τα σκοτάδια μας. Για κάποιους σύνθετους λόγους τους συνανθρώπους μας αυτούς τους χαρακτηρίζει μία παθιασμένη άρνηση σε ότι πάει να αλλάξει τη ζωή, τον τρόπο που σκέφτονται και έχουν μάθει να βλέπουν τα πράγματα, τις προτεραιότητες που έχουν και τις θεωρούν αδιαπραγμάτευτες ότι και αν συμβαίνει στον κόσμο.
Η πρώτη συνάντηση με τέτοιους ανθρώπους που με έβγαλε από τα ρούχα μου μού συνέβη τον Ιούλιο του 1969, ανήμερα του προφήτη Ηλία, τότε που για πρώτη φορά ο άνθρωπος, και πιο συγκεκριμένα οι Αμερικανοί, πάτησαν στη Σελήνη. Εκείνο τον μήνα έμενα στην Νέα Αλικαρνασσό μαζί με την θεία μου την Μαρίκα. Την θρυλική αυτή προσσελήνωση την είδαμε στο σπίτι ενός γείτονα που είχε την ασπρόμαυρη τότε τηλεόραση κι εγώ, δίχως να καταλαβαίνω ακριβώς το γιατί, είχα χαρεί. Όλοι όμως οι γείτονες και φίλοι της θείας που τις επόμενες μέρες πηγαίναμε επισκέψεις στα σπίτια τους και έλεγαν τη γνώμη τους ήταν εντελώς αρνητικοί, φτάνοντας στο σημείο κάποιοι να υποστηρίζουν ότι όλο αυτό ήταν ένα κόλπο φτιαγμένο από τους Αμερικανούς. Ναι, κι αυτό ήταν κάτι που με σόκαρε.
Ιωάννης Μαργαρώνης, βαμμένος χορευτής στο Δημοτικό Πειραιά, από το fb
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΣ.Δ Με τον Γιαννάκη μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά. Φίλος με τον μεγάλο αδελφό του Νίκο ήμουνα κι αυτός ένας σπόρος και μισός που τριγυρνούσε ανάμεσα στα πόδια μας και που σιγά σιγά όλο και απομακρυνόταν ο αεικίνητος, ο αυτόνομος. Τον συνάντησα χρόνια αργότερα στη Θεσ/νίκη όπου σπούδαζε και χόρευε τότε που επισκεπτόμουνα την αποκαλούμενη ερωτική κάτι παρασκευοσαββατοκύριακα τον καιρό που υπηρετούσα καθηγητής στην Καστοριά. Δύο κοινές φίλες ήταν ο δεσμός που μας ένωνε και όταν τα λέγαμε στο σπίτι τους η διαφορά ηλικίας είχε πια καταργηθεί και οι κουβέντες μας είχαν ένα απρόσμενο ενδιαφέρον. Και στους δρόμους της πόλης όταν τον έβλεπα από μακρυά το περπάτημά του απόπνεε την ομορφιά του χορού. Να'σαι καλά Γιάννη και καλή καλή συνέχεια.
Τα 31 άρθρα στη Σταγόνα που ξεπέρασαν τις 1000 επισκέψεις στο α' εξάμηνο του 2022
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΌσοι προσπαθούν με δικά τους λόγια να γεμίσουν τη λευκή σελίδα/οθόνη είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσουν πως αυτό σπανίως είναι τόσο εύκολο όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Ιδιαίτερα κάθε φορά που νιώθουν την ανάγκη να διατυπώσουν κάτι που για πρώτη φορά τους έβαλε σε σκέψεις, τους ώθησε σε αναζητήσεις ή τους προκάλεσε μία άγνωστη έξαψη, μια πρωτόγνωρη ταραχή. Ακόμα και το πιο απλό πράμα να θελήσεις να γράψεις σε τέτοιες ασυνήθιστες φάσεις απαιτείται μία επιστράτευση δυνάμεων. Κι όταν αυτές απουσιάζουν ή "παίζουν" με άλλα κι αλλού, τότε μια άλλη επιλογή όταν υπάρχει χρόνος και διάθεση για διαφυγή από τη ρουτίνα, είναι να στραφείς στα έτοιμα. Το άρθρο που ακολουθεί ανήκει σ'αυτήν την δεύτερη κατηγορία.
Κάποια στοιχεία. Τα άρθρα που αναρτήσαμε στη Σταγόνα στο α' εξάμηνο του 2022 ανέρχονται σε 613. Τα περισσότερα τα ψαρέψαμε από άλλες ιστοσελίδες και μπλογκ και κάποια από το fb κατευθείαν. Τα λιγότερα είναι δικά μας, ενώ πριν λίγα χρόνια ίσχυε το αντίστροφο. Τα άρθρα τώρα που τα επισκέφτηκαν περισσότεροι από 1000 αναγνώστες μας δεν είναι συγκρίσιμα μεταξύ τους, και ο πλέον φανερός λόγος είναι πως άλλα έχουν "ζήσει" και πέντε και έξι μήνες κι άλλα είναι αναρτημένα δυο τρεις βδομάδες μόνο. Σε βάθος χρόνου θα μεγαλώνει βεβαίως ο αριθμός των επισκέψεων, αλλά όπως έχουμε διαπιστώσει πολύ δύσκολα αλλάζει άρδην η σειρά.
Πιστεύω ότι θα περάσουν όμορφα όσοι έρθουν σ'επαφή με το μεταθανάτιο πνεύμα του Κωνσταντίνου Τζούμα
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΑπό τα τρία αυτοβιογραφικά μυθιστορήματα που έγραψε ανάμεσα στο 2008 και 2010 μου άρεσε πολύ το "Πανωλεθρίαμβος". Με ένα προσωπικό ύφος, ούτε ακραίο ούτε το συνηθισμένο, κατάφερε να με κάνει να δω με ενδιαφέρον τα ασυνήθιστα περάσματά του από την αθηναϊκή ζωή και να συναισθανθώ διεγερτικά ιδιαίτερους τύπους και τύπισσες που συναναστράφηκε μετά την επιστροφή του από την Αμερική.
Άκουγα για χρόνια την εκπομπή του "Cafe Society" στον "Εν Λευκώ", που σχεδόν πάντα καλό μου έκαναν εκείνα τα πρωινά δίωρα ακόμα κι όταν είχα αντιρρήσεις με όσα εξτρίμ ξεφούρνιζε με εκείνο το εντελώς χαρακτηριστικό του τρόπο όπου όλα έμοιαζαν λες και ήταν όσων τους εξακτίνιζε στο στούντιο μία συναισθηματική ή πνευματική ένταση. Το ολοφάνερο χαρακτηριστικό αυτών των εκπομπών ήταν τα εξαίσια περάσματά του από τα ελαφρά του βίου θέματα έως και τα ανθυγεινά βαρέων βαρών.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες να αγαπιέσαι;
Επιλέγων ή Συντάκτης Φώτης ΝυχτολέαςΣκέψεις για την (αμοιβαία ή μονόπλευρη) αγάπη.
22 άτομα διαφορετικών ηλικιών θυμούνται πότε ήταν ή
τελευταία φορά που ένοιωσαν να λαμβάνουν αγάπη.
Πατώντας ΕΔΩ θα εμφανιστεί το άρθρο της Άννας Κόκκορη.
Κάνοντας κλικ πάνω σε κάθε κείμενο που εμφανίζεται
ή πάνω στο δεξιό βελάκι
εμφανίζεται το επόμενο όμορφο κειμενάκι.
Κι ΕΔΩ Ero Seagull: Αν αγαπήσω, αγάπησα για πάντα. H περιπετειώδης ζωή της ταλαντούχας μουσικού τής δίνει έμπνευση και κίνητρο για να γράψει κομμάτια. Και γράφει εκπροσωπώντας τους ανθρώπους που αγωνίζονται για ισότητα και ορατότητα.