Παραθέτω την ουσία του νόμου, όπως τη συνόψισε ο Νίκος Αλμπανόπουλος : 

• Νομοθετικά, αυτή την οιονεί «απαλλοτρίωση» του δημόσιου χώρου δοκίμασε να περιορίσει ο νόμος 4067 που ψηφίστηκε το Μάρτιο 2019. Παραθέτω τα στοιχεία: Η μέγιστη παραχώρηση περιοριζόταν στα 300 τετ. μέτρα (άρθ. 13, παρ. 4) και σε κάθε περίπτωση, είτε υπήρχε μία είτε περισσότερες παραχωρήσεις, ο χώρος που έμενε ελεύθερος στην παραλία δεν μπορούσε να είναι μικρότερος από το 60% αυτής. Στον οποίο ελεύθερο χώρο ρητά ΔΕΝ περιλαμβάνονταν τα πιο δυσπρόσιτα και υποβαθμισμένα σημεία του, αυτά δηλ. που δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν για να απλώσουν πετσέτα οι απλοί κολυμβητές. 

• Μια άλλη πρόνοια, που θεσπιζόταν πρώτη φορά, ήταν η υποχρέωση του επιχειρηματία να αναρτά σε ταμπέλα ορατή σε όλους, εγκεκριμένο από τον δήμο σκαρίφημα του αιγιαλού, με τα όρια του χώρου που έχει νοικιάσει (άρθ. 13, παρ. 9). Ώστε να μπορεί ο επισκέπτης να ελέγχει τα όρια και να διαπιστώνει αμέσως αν το δικαίωμά του σε ελεύθερη πρόσβαση έχει παραβιαστεί. Προφανώς, όταν η παραχώρηση είναι ασαφής (όπως δυστυχώς συμβαίνει παντού) ο πολίτης δεν μπορεί να ελέγξει και να καταγγείλει απολύτως τίποτα. Την ίδια υποχρέωση είχε φυσικά ο δήμος, σε ΕΜΦΑΝΕΣ σημείο της ιστοσελίδας του: να αναρτά το σκαρίφημα παραχώρησης. 

• Δυστυχώς η υποχρέωση αυτή δεν τηρείται. Ο νόμος παραβιάζεται από επιχειρηματίες και δήμους. Γνωρίζουν δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι τη συνέπεια μιας τέτοιας παρανομίας; 

• Άλλα σημεία: υποχρέωση απόστασης από την ακτογραμμή (εκεί που σκάει το μέγιστο κύμα) τουλάχιστον 5 μέτρα και υποχρέωση του επιχειρηματία να καλύπτει με ξαπλώστρες / ομπρέλες μόνο το 60% του χώρου που έχει νοικιάσει (άρθ. 13, παρ. 6). Το υπόλοιπο 40% συνιστά πολλαπλό ανοιχτό διάδρομο για την ελεύθερη διάβαση των λοιπών κολυμβητών (δηλ. των μη πελατών του) από και προς τη θάλασσα. Δεν είναι δηλαδή «δικός του» ο χώρος που νοίκιασε, όπως θα ήταν μια ιδιοκτησία του. Παραμένει κοινόχρηστος και κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να τον διασχίσουμε. 

Όλα τα παραπάνω ήταν θετικά, δυστυχώς όμως ήρθαν πολύ καθυστερημένα. Μόλις το 2019. Αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει και εφαρμόσει τις ρυθμίσεις νωρίτερα, θα είχαν παγιωθεί και δεν θα είχε την ευκολία η κυβέρνηση ΝΔ να τις ανατρέψει, χωρίς διαμαρτυρία. Ούτε θα έμενε η αίσθηση στους πολίτες ότι ως προς αυτό «είναι όλοι ίδιοι». Σφάλμα λοιπόν. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση ΝΔ με νέο νόμο, αύξησε εκ νέου κάθε παραχώρηση στα 500 τετραγωνικά μέτρα και περιόρισε το συνολικό ελεύθερο χώρο της παραλίας στο 50% (από 60%).

Σ.Δ.  Με… σημαία μια πετσέτα Ρόδος, Νάξος, Πάρος, Σέριφος ξεσηκώνονται και ζητούν ελεύθερες παραλίες  Οι πολίτες αντικαθιστούν τις απούσες ελεγκτικές αρχές και ξεσηκώνονται οργανωμένα κατά της παράνομης κατάληψης παραλιών. 

Πρώτη νίκη για το «Κίνημα της Πετσέτας»: Πώς κατάφερε να διώξει τις ξαπλώστρες από διάσημη παραλία