Άρθρα άλλων που μας άρεσαν (1432)
Αμήχανος και «λίγος» ο Χάρης Θεοχάρης στο BBC - Σε δύσκολη θέση ο υπουργός Τουρισμού με τις ερωτήσεις
Συντάκτης Τρύφων Μπεκετιάδης
«Απροετοίμαστο στο BBC και γενικώς...» χαρακτήρισε η τομεάρχης Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Νοτοπούλου, τον υπουργό Τουρισμού, Χάρη Θεοχάρη που εμφανίστηκε στην εκπομπή HardTalk του BBC.
Ο παρουσιαστής Στίβεν Σακούρ, γνωστός για τις «δύσκολες» ερωτήσεις στους καλεσμένους του, έκανε στον Χάρη Θεοχάρη μερικές πιεστικές ερωτήσεις για την αργή πορεία των εμβολιασμών στην Ελλάδα αλλά και την επιλογή της Βρετανίας να μην την συμπεριλάβει στη λίστα με τις «πράσινες» χώρες.
Καρέ του άσσου υπέρ της προσωρινής κατάργησης των πατεντών των εμβολίων covid
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Το θέμα για την προσωρινή κατάργηση των πνευματικών δικαιωμάτων στα εμβόλια COVID παρόλη την υποστήριξη του Μπάιντεν δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει αίσιο τέλος διότι οι αντίθετες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις και πολλές είναι και ισχυρές. Από την άλλη αυτή η υπόθεση δεν φαίνεται να έχει άμεση ωφέλεια στην τρέχουσα καθημερινότητα του κάθε ανθρώπου στον ανεπτυγμένο κόσμο. Επί της ουσίας το θέμα αυτό έχει ένα γενικότερο ενδιαφέρον και συμβάλλει ή όχι, ανάλογα με την θέση που θα υιοθετήσει ο χι πολίτης που θα το ψάξει, στην διαμόρφωση μιας συνείδησης που νοιάζεται επί της ουσίας για τη ζωή όλων μέσα στις συγκεκριμένες κοινωνίες της οξυμένης ανισότητας όπου ζούμε. Συνείδησης που μπορεί να διαμορφώσει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο δημόσιο βίο όπου θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα επηρεάσει εκείνεες τις εξουσίες που θα πάρουν τις τελικές αποφάσεις. Και ελπίζουμε σ'αυτές τις δύσκολες συνθήκες ζωής ή θανάτου να είναι για το καλό όλων, είτε αυτοί βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής είτε στην άλλη άκρη του κόσμου.
Εδώ μπορείτε να ακούσετε τα 10 hits της χρονιάς μέχρι να τα χορέψετε κάποια μέρα στα μπαρ
Συντάκτης Φώτης Νυχτολέας
Λουίζα Σολομών-Πάντα. Για εμάς που κοντεύουμε να ξεχάσουμε πώς είναι να φθείρονται οι σόλες των παπουτσιών μας από το χορό, τα εκρηκτικότερα κομμάτια του έτους προσπαθούν να πείσουν τους κυβερνώντες, να ακουστούν και πάλι από τα ηχεία του αγαπημένου μας μαγαζιού.
Φεβρουάριος του 2020. Θυμάμαι να βρίσκομαι στο BEqueer παραγγέλνοντας το τέταρτο τζιν τόνικ της βραδιάς και να βγάζω μία δυνατή τσιρίδα καθώς φτάνουν στα αυτιά μου οι πρώτες νότες από τη “Physical” της Dua Lipa. Ο χορός είναι αχόρταγος, το κεφάλι μας βαρύ από το μεθύσι και τα ποτήρια της παρέας μπερδεύονται – σχεδόν – άφοβα σε μία ακόμη άκαρπη προσπάθεια να ξε-θολώσουμε το μυαλό μας.
Η ζωή βασίζεται στην ανάγκη να συνεχίσεις, του Φώτη Γεωργελέ
Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Σχόλιο για τη μοναξιά, το λοκντάουν, την ατομική ευθύνη, τον φόβο, την ανασφάλεια, τον αγώνα για επιβίωση.
Φοβήθηκες;
Όλοι φοβήθηκαν. Κι αυτοί που λένε ότι δεν φοβούνται, ίσως φοβούνται περισσότερο.
11 το βράδυ πρέπει να είσαι στο σπίτι σου. Απαγόρευση κυκλοφορίας. Χειρόγραφη βεβαίωση τύπου Α’. Άδεια κυκλοφορίας από το ΠΣ Εργάνη. Πού είναι το σπίτι σου; Σε περιμένει κάποιος;
"Του Οσίου Αλμοδοβάρ ανήμερα", του Θάνου Αλεξανδρή
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σ.Δ: Και επειδή κάποια χρόνια προς τα τέλη της δεκαετίας του '80 μεθύσαμε και ξενυχτήσαμε σε σκυλάδικα και επειδή διαβάσαμε το προηγούμενο βιβλίο του Αλεξανδρή "Αυτή η νύχτα μένει" και είδαμε μετά και απολαύσαμε την ταινία του Ν.Παναγιωτόπουλου που βασίστηκε σ'αυτό, αναρτήσαμε αυτό το άρθρο της Σταυρούλα Παναγιωτάκη για το νέο βιβλίο του Αλεξανδρή.
Ο άνθρωπος που γνώρισε τα σκυλάδικα της επαρχίας όσο κανείς άλλος, μόλις κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο «Του Οσίου Αλμοδοβάρ ανήμερα», ένα ημερολόγιο από μια ζωή που ίσως ο Ισπανός σκηνοθέτης θα ζήλευε να γυρίσει.
Η δουλειά που κάνω μου χάρισε πολλά ταξίδια, αλλά το ταξίδι στην παραμεθόριο της νύχτας που μου έκανε δώρο ένα βράδυ στα τέλη του ’90 ο Θάνος Αλεξανδρής, μου έμεινε αξέχαστο. Όχι ότι θυμάμαι πολλά πράγματα από εκείνη τη νύχτα αλλά όσα θυμάμαι ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά, τα θεωρώ εξίσου εξωφρενικά.
Πρόοδος είναι η δικαιοσύνη, η ισότητα, η διαφορετικότητα…του Κώστα Καλλίτση
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Η πρόοδος δεν βρίσκεται στη μεγέθυνση των εταιρειών ή στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, αλλά στη δικαιοσύνη, στην ισότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η τεχνολογική πρόοδος δεν σημαίνει τίποτα αν εγκαταλείπει ανθρώπους πίσω. Εταιρείες από τη Σίλικον Βάλεϊ έως τη Σεντσέν υποτιμούν τη σημασία της διαφορετικότητας, τις ζημιές που προκαλούν, την αξία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αλλά πρόοδος υπάρχει όταν κατευθυνόμαστε σε ένα μέλλον δικαιοσύνης και ισότητας, όχι όταν φτιάχνουμε αστραφτερά καινούργια πραγματάκια. Και μετριέται με τη βελτίωση της κατάστασης αυτών που είναι στον πάτο, όχι αυτών που είναι στην κορυφή. Αγαπητή «Α, μπα»: Δεν έχω δικαίωμα να είμαι αντίθετη με τα όσα πρεσβεύει κόσμος όπως η Τούνη;
Συντάκτρια Ράνια Ροκιά
Αγαπητή α,μπα,
Είδα πρόσφατα ένα δικό σου κείμενο για την Τουνη και για την υπερσεξουαλικοποιηση της και το αν θα βοηθούσε να μην ανεβάζουν οι γυναίκες τόσο προκλητικές φωτογραφίες, με το οποίο και προφανώς συμφώνησα με την απάντηση σου, το προφίλ της κάθε γυναίκας στα σοσιαλ μίντια δεν συνδέεται με την κουλτούρα του βιασμού. Η συζήτηση αυτή μου δημιούργησε την παρακάτω ερώτηση (που έχω αναζητήσει απαντήσεις πολλές φορές και μόνη μου) και έχει να κάνει γενικότερα με τον φεμινισμό και ένα είδος αισθητικής και κουλτούρας που εγώ αντιτίθεμαι. Τι εννοώ:
Σπύρος Μανουσέλης. Στο πλαίσιο της βαθιάς υγειονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε, ο κοινωνικός ρόλος της επιστημονικής κοινότητας δεν είναι να προσφέρει έτοιμες «λύσεις» στα προβλήματά μας, αλλά να θέτει τα αποφασιστικά σε κάθε περίπτωση ερωτήματα και να προτείνει τα καταλληλότερα εργαλεία για την επίλυσή τους. Οταν αυτό δεν συμβαίνει, όταν δηλαδή οι επιστήμονες παραβλέπουν ή αθετούν την αναγκαία μεθοδολογική και διαφωτιστική λειτουργία τους, τότε από ερευνητές της πραγματικότητας μετατρέπονται σε «ειδικούς»: αναλαμβάνουν τον ρόλο –αλλά όχι και την ευθύνη!– της επίλυσης προβλημάτων που δεν ανήκουν στη δικαιοδοσία της επιστήμης, αλλά της πολιτικής.
Μπάμπης Μιχάλης. Εκατοντάδες εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων επιστράτευσαν οι φαρμακευτικοί κολοσσοί προκειμένου να μπλοκάρουν την πρόταση για προσωρινή αναστολή της πατέντας των εμβολίων τους και μαζική παραγωγή γενόσημων.
Ενώ η Ινδία μετρά τις τελευταίες ημέρες χιλιάδες νεκρούς καθημερινά κι ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίζει να βουλιάζει από το τρίτο κύμα της πανδημίας, οι μεγάλοι φαρμακευτικοί κολοσσοί της Δύσης μάχονται λυσσαλέα προκειμένου να μη «σπάσουν» οι χρυσοφόρες πατέντες των εμβολίων.
Δυο ταινίες και το γηροκομείο στα Χανιά. Στην εξαιρετική "Τρία χρώματα - Η μπλε ταινία" του Κισλόφσκι, που την είδαμε στις αρχές της δεκαετίας του '90, και που το μπλε του τίτλου είναι αυτό που αντιστοιχεί στο μπλε της γαλλικής σημαίας και συμβολίζει την πολιτική και κοινωνική ελευθερία, ενώ στην ταινία είχε να κάνει πιο πολύ με την συναισθηματική ελευθερία, μας ξένισε που η ηρωίδα είχε την μητέρα της που έπασχε από Αλτσχάιμερ σε ειδικό ίδρυμα. Εκείνα τα χρόνια τέτοιες επιλογές όπως αυτή της ηρωίδας, έτσι όπως φρόντιζαν οι γύρω μας οικογένειες τους μεγάλης ηλικίας γονείς τους όσο άρρωστοι κι αν ήταν, τις θεωρούσαμε σκληρές, άκαρδες.