Χειμωνιάτικος επισκέπτης η κυρία και καλώς να ορίσει, δε λέω, αλλά φέτος το παράχεσε, αρμένικη βίζιτα μας έκανε. Πέρναγαν οι βδομάδες και οι μήνες και δεν έλεγε να το κουνήσει. Βρε τι παρακλήσεις, τι ευχέλαια, τι ολονυχτίες, τι ξόρκια, τι εμβόλια, τίποτα δεν καταφέρανε.

Η γρίπη, μέγας εχθρός της ιατρικής και μέγας ευεργέτης γιατρών και φαρμακοβιομηχανιών, πρώτα θα εκπλήρωνε την εκ φύσεως αποστολή της κι ύστερα, ανειδοποίητα και αθόρυβα, θα αναχωρούσε για άλλες πολιτείες αλαργινές.

Κι εγώ ως καλός Αμφιτρύων που φιλοξένησα μέσα μου τη γρίπη για ένα ολόκληρο μήνα, κουνώντας τώρα το τελευταίο ρινομάντηλό μου, θα την αποχαιρετήσω μουρμουρίζοντας μοιρολατρικά: τελικά όσα και να κάνουμε, όσο και να την αποδιώχνουμε αυτή στο επόμενο χειμωνιάτικο ...ξεπάγιασμά μας θα 'ναι και πάλι παρούσα.

Σήμερα που είμαστε πια στα τελευταία του χειμώνα, πρέπει να ομολογήσουμε ότι με αφορμή τα τρομολαγνικά που ζήσαμε στην τηλεόραση, ιδιαίτερα με την υπερπροβολή του θέματος:

Γρίπη η πανούργος και εμβόλιο το θεόσταλτο, μάθαμε δυο τρία σημαντικά πραματάκια.

Πρώτα - πρώτα μάθαμε ότι αυτό που έλεγε και λέει ο λαός, ότι δηλαδή οι παγωνιές του χειμώνα σκοτώνουν τα μικρόβια και τους ιούς, δεν ισχύει.

Οι ειδικοί λένε ότι ο ιός που ενοχοποιήθηκε για την γρίπη είναι και παρών και ζωντανός και λίαν επικίνδυνος. Ωχ!

Εγώ νομίζω πως ο κόσμος δεν θ' αλλάξει θεωρία. Θα συνεχίσει μέσα του να πιστεύει και ίσως και δικαιολογημένα, ότι δεν γίνεται η παγωνιά να μπορεί να σκοτώσει έναν ελέφαντα, έναν βοσκό, ένα μετανάστη, να καταστρέψει μια ολόκληρη σοδειά και να μη μπορεί να σκοτώσει ένα τόσο δα μικρό μικροβιάκι.

Το άλλο, που μας σόκαρε σαν αποκάλυψη, ήταν αυτό που μάθαμε σ' ένα Δελτίο Ειδήσεων της Έλλης Στάη, με καλεσμένο κάποιο γιατρό και θέμα τους νοσηλευόμενους στα νοσοκομεία με σοβαρή γρίπη και τους θανάτους τούς αποδιδόμενους σ' αυτήν.

Η Έλλη Στάη απηύθηνε στο γιατρό μια καίρια και τολμηρή ερώτηση. Του ζήτησε να μάθει αν ανάμεσα στους νοσηλευόμενους υπήρχαν και άτομα που είχαν προηγουμένως εμβολιαστεί κανονικά με το εμβόλιο της γρίπης. Η απάντηση του γιατρού ήταν καθαρή και ξάστερη. Είπε ναι. Είπε ότι μεταξύ των νοσηλευομένων υπήρχαν και εμβολιασμένοι. Ήταν το 15% ( δέκα πέντε στους εκατό ). Συμπλήρωσε δε, ότι πάντα υπάρχει ένα τέτοιο ποσοστό, ότι η προστασία δεν είναι πάντα απόλυτη.

Μετά απ' αυτήν την άγνωστη, τουλάχιστον σε μένα, παράμετρο στη σχέση: ασθένεια - εμβόλιο - εμβολιαζόμενος, έχω νομίζω κάθε δικαίωμα να ρωτήσω, παίρνοντας τη σκυτάλη από την Έλλη Στάη: Πέστε μας παρακαλώ, από τους 111 ( εκατόν έντεκα ) που έως την 7η Μαρτίου πέθαναν στα νοσοκομεία της χώρας με αιτία την γρίπη όπως μας πληροφορούν τα δελτία ειδήσεων, πόσοι απ' αυτούς ήταν κανονικά εμβολιασμένοι με το αντιγριπικό εμβόλιο; Είναι επιβεβλημένο και απόλυτα αναγκαίο να ξέρουμε. Άραγε θα μάθουμε ποτέ; Θα μάθουμε κάποτε; Μακάρι, αλλά πολύ αμφιβάλω. Αμφιβάλω διότι ίσως υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος, αυτές οι ανεπιθύμητες εξελίξεις και ασύμφορες ιατρικές αλήθειες να χαρακτηρίζονται άκρως απόρρητες και φυσικά μη ανακοινώσιμες. Όμως έστω και έτσι εγώ  θα επιμένω και θα περιμένω απάντηση. Πόσοι; Αλήθεια κύριε υπουργέ της υγείας, πόσοι;

Τώρα, δεν μένει άλλο παρά να πω επ' ευκαιρία λίγα προσωπικά μου, σχετικά με το θέμα.

Είμαι λοιπόν απέναντι σε όλες εκείνες τις πρακτικές, σ' όλες εκείνες τις επεμβάσεις, αποφάσεις και ενέργειες που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τον φυσικό γήινο άνθρωπο, τις αυτόνομες ενστικτώδεις λειτουργίες του και τις υπέρ υγείας αντιδράσεις τού οργανισμού του.

Κάποια χτυπητά παραδείγματα:

Ο οργανισμός αποφασίζει πυρετό. Η επιστήμη λέει όχι, πάρε αντιπυρετικά. Ο οργανισμός αποφασίζει βήχα. H ιατρική σού δίνει αντιβηχικά. Ο οργανισμός σού δωρίζει μια αποτοξινωτική διάρροια. Η επιστήμη σού δίνει φάρμακα για να την σταματήσει. Η φύση σού  λέει: Ήρθε χειμώνας, άρπα μια γρίπη και μέσω καταρροής, βήχα, και φλεμάτων ν' αδειάσεις κάπως από τη σαβούρα που μαζεύτηκε μέσα σου. Η επιστήμη λέει όχι, κάνε εγκαίρως αντιγριπικό εμβόλιο.

Κάτι τέτοιες κόντρες με τη φύση, μόνο στις θρησκείες θα τις βρεις. Και μια απ' αυτές είναι κατά τη γνώμη μου η ιατρική, με πιστούς αφοσιωμένους και πολλούς.

Εμένα πάλι, μου 'χει κολλήσει από χρόνια, ότι το άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως που λέει: Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών, είναι ένα μοναδικό δείγμα αυτής της υπερβατικής και εκτός ορίων πίστης. Αλήθεια πόσους αβάφτιστους γνωρίζετε στην Ελλάδα;

Θα τελειώσω αυτό το " τα είπα και ξεθύμανα " κείμενο, με δύο σχόλια που έχω πάντοτε έτοιμα προς αντικατάσταση των επιχειρημάτων, κάθε φορά που πέφτω πάνω σε πιστούς, της θρησκόμορφης ιατρικής επιστήμης.

Το ένα: Ομολογώ εν εμβόλιον εις άφεσιν ασθενειών.

Το άλλο: Για όλα, μα για όλα η φύση ξέρει καλύτερα.

Το ένα, ως θεολογικό μύθευμα.

Το άλλο, ως βιολογική, αδιαφιλονίκητη, αμάχητη αλήθεια.

Ραντεβού τον Οκτώβρη.