Τα γερμανικά νούμερα τα έκανε ο μπαμπάς. Γυρνούσα σπίτι με το τελευταίο αστικό, έφτιαχνα φραπέ, κάπνιζα. Δεν μου κολλούσε ύπνος κι άρχιζα τα τηλέφωνα. Έπαιρνα νούμερα στην τύχη, τα περισσότερα απ' τον Χρυσό Οδηγό. Διάλεγα γεωπόνους, φαρμακοποιούς, εμπορικούς αντιπροσώπους. Τους έλεγα ότι είμαι πολύ άρρωστη από μια μυστηριώδη νόσο και μάλλον πεθαίνω την επόμενη βδομάδα και θέλω να κάνουμε τηλεφωνικό σεξ, γιατί είμαι καθηλωμένη με τους ορούς σε μια υπόγεια κλινική κι αυτοί είναι η τελευταία μου ελπίδα. Κάποιοι μου το έκλειναν, κάποιοι με παρηγορούσαν, κάποιοι (κυρίως γεωπόνοι) έμπαιναν ζεστά στο παιχνίδι. Τους ζητούσα να βγάλουν τα ρούχα τους και να μου λένε ερωτόλογα. Οι περισσότερο βογκούσαν και σταματούσαν να μου μιλούν, ένας-δυο επέμεναν να τους δώσω τη διεύθυνση της υπόγειας κλινικής για να μου φέρουν λαδάκια και αγιασμούς να γίνω καλά, ένας ήθελε να αρραβωνιαστούμε. Μας είχε χτυπήσει ο Αύγουστος στην πόλη κατακέφαλα, κανείς δεν ήταν στα καλά του – ούτε εγώ, ούτε η μάνα μου, ούτε οι γεωπόνοι που αναστέναζαν με τα σώβρακα στο ακουστικό. Όλο το θλιβερό σεξ σόου κράτησε μέχρι της Παναγίας. Τότε βγήκε απ' το νοσοκομείο η μάνα μου, σταμάτησαν τα μεταμεσονύχτια τσιτσιδώματα, έκλαιγα πλέον ανοιχτά και μπροστά της για όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι.  

Η Γλυκερία Μπασδέκη είναι ποιήτρια και συγγραφέας. Η καινούργια της ποιητική συλλογή «Η Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bibliotheque.  

Πατώντας  εδώ  θα σας εμφανιστούν τα υπόλοιπα πέντε, των Ευτυχία Γιαννάκη ( Σφαίρες το καλοκαίρι), Ούρσουλα Φωσκόλου ( Ένα καλοκαίρι στην Αθήνα) , Παναγιώτης Κεχαγιάς (Δεκατέσσερις Αυγούστου), Βαγγέλης Μπέκας ( Με ανοιγμένα τα σκέλη στη θάλασσα) και Κυριάκος Γιαλένιος ( Στους 43 βαθμούς), καθώς και τις φωτογραφίες τους.