Η Περιφερειακή ενότητα Πειραιά έχει πληθυσμό 448. 997 κατοίκους. Χθες Σάββατο 27.3, τα κρούσματα που εντοπίστηκαν στους 5 δήμους του Πειραιά είναι 280. Κάνοντας αναγωγή στους 100 χιλ.κατοίκους προκύπτουν 62,36 κρούσματα, πράμα που σημαίνει ότι η Περιφερειακή ενότητα Πειραιά είναι πανελλαδικά δεύτερη σε κατεγεγραμμένα κρούσματα. Ανά 100χιλ. πληθυσμό τα κρούσματα που καταγράφηκαν στις οχτώ περιοχές της χώρας που προηγούνται είναι στην 1η Κοζάνη 73,24, στην 3η Δυτική Αττική 62,14, στην 4η Ευρυτανία 54,78 στην 5η Βοιωτία 51,73, στην 6η Αχαΐα 48, 99, στα 7α Γρεβενά 47, 23 και στον 8ο Δυτικό τομέα Αθηνών 45, 95. Να αναφέρουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή ο αριθμός των κρουσμάτων έχει άμεση αναλογική σχέση με τον αριθμό των τεστ. Περισσότερα τεστ περισσότερα κρούσματα, λιγότερα τεστ λιγότερα καταγεγραμμένα κρούσματα. Αυτό που δεν μάθαμε είναι πόσα τεστ έγινα στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας στις 27.3 και πόσα αναλογούν ανά 100 χιλ. κατοίκους της κάθε περιοχής.
Συνολικά: Το τελευταίο 24ωρο (26.3) έγιναν 58 χιλ. τεστ και καταγράφηκαν 3.133 νέα κρούσματα κορονοϊού στην Ελλάδα ενώ οι διασωληνωμένοι συνεχίζουν να αυξάνονται και έφτασαν τους 728. Η διάμεση ηλικία τους είναι 68 έτη.To 82.4% έχει υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω. Από την αρχή της πανδημίας έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ 1.656 ασθενείς και έχουν εισέλθει.... Οι εισαγωγές νέων ασθενών Covid-19 στα νοσοκομεία της επικράτειας είναι 371 (ημερήσια μεταβολή -17.19%). Ο μέσος όρος εισαγωγών του επταημέρου είναι 451 ασθενείς.Η διάμεση ηλικία των κρουσμάτων είναι 44 έτη (εύρος 0.2 έως 105 έτη), ενώ η διάμεση ηλικία των θανόντων είναι 79 έτη (εύρος 0 έως 103 έτη).
Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 72, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 7.826 θάνατοι. Το 95,7% είχε υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω.
Μετά από ένα χρόνο με θανάτους (που παγκοσμίως έχουν ξεπεράσει τα 2.7 εκ.) με εκατομμύρια διασωληνομένους και απανωτά lockdown σε όλες τις χώρες του κόσμου, κανονικά θα έπρεπε να μην υπάρχει κανένας συμπολίτης μας που να μην τηρεί τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας. Κι όμως υπάρχουν αρκετοί. Τους συναντάς παντού, ακόμα και μέσα σε νοσοκομεία. Όλοι αυτοί είναι μέλη μίας μειονότητας που ανάμεσα στο δεν θέλουν και δεν μπορούν, αυτοί που η φύση τους γίνεται και θέση τους, αρνούνται να προφυλάξουν όσο είναι δυνατόν τον εαυτό τους και τους συνάνθρωπούς τους.
Απ'την άλλη, σε καμία χώρα του δυτικού κόσμου δεν έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο όλος ο πληθυσμός, μηδενός εξαιρουμένου, να τηρεί με συνέπεια τα μέτρα τουλάχιστον στους δημόσιους χώρους. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί άλλοθι για τους δικούς μας αρνητές ούτε μας δίνει πάσα για να τους αθωώσουμε. Απλά όπως όλα τα κοινωνικά φαινόμενα έχει δύο βασικές πλευρέ. Η μία σε κάνει να σκέφτεσαι, ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι που δεν συμμορφώνονται στις εντολές των από πάνω και η άλλη σε κάνει να λες, δυστυχώς που ένας σπαστικός εγωισμός δεν υποχωρεί όταν ο χάρος έχει βγει παγανιά και παίρνει κόσμο και κοσμάκη.
Να κλείσουμε τονίζοντας για μια ακόμα φορά πως την κύρια ευθύνη για την αντιμετώπιση του covid -19 την φέρει η κυβέρνηση της κάθε χώρας και πολύ εν μέρει οι πολίτες, μιας και αυτή είναι που παίρνει τις σημαντικές αποφάσεις σε όλα τα πεδία και με τον τρόπο της διαμορφώνει το κλίμα για να τηρούνται ή όχι τα μέτρα.
