Όταν, όμως κ. Ν. Κεραμέως το καράβι πετάει 7 στους 10 επιβάτες στη θάλασσα το ταξίδι δε συνεχίζεται κανονικά. Αναφερόμαστε στην πρόσφατη έρευνα της «Καθημερινής» σύμφωνα με την οποία οι τρεις στους τέσσερις μαθητές (72,6%) δήλωσαν ότι έχουν εμπεδώσει λίγο ή και καθόλου την ύλη που διδάχθηκε στα τηλεμαθήματα. Αυτό αποδεικνύει ότι η τηλεκπαίδευση δεν έχει καμιά σχέση με τη δια ζώσης εκπαίδευση. Γιατί συνθλίβει παιδαγωγικές αρχές και αξίες, καταργεί την καθολική πρόσβαση των μαθητών, υποβαθμίζοντας την εκπαιδευτική διαδικασία σε μία μονόδρομη μετάδοση πληροφοριών εν είδει «ραδιοφωνικής εκπομπής». Αποκλείει εκ των πραγμάτων από τη στοιχειώδη επαφή με το μάθημα ένα μεγάλο τμήμα μαθητών που προέρχονται από τις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις και στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας είτε επειδή δεν έχει ηλεκτρονικό υπολογιστή ή τη δυνατότητα σύνδεσης, είτε επειδή παρακολουθεί σποραδικά με προβλήματα συνδεσιμότητας, άρα είναι δέκτης θραυσμάτων τηλεκπαίδευσης ως στιγμιοτύπων ενός ιδιότυπου «ζάπινγκ». Εκτός αυτών διακυβεύεται και η ψυχική υγεία των μαθητών/-τριών μας, σε συνθήκες μάλιστα οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, φτωχοποίησης και αλλαγής των ενδοοικογενειακών ισορροπιών λόγω του υποχρεωτικού εγκλεισμού.   

Ας μη μας διαφεύγει, επίσης, ότι το άνοιγμα των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανάλογα με τον βαθμό επικινδυνότητας για την μετάδοση του ιού , δημιουργεί «μαθητές – υποψηφίους  δυο ταχυτήτων», στα λύκεια διότι στις κόκκινες περιοχές οι σχολικές μονάδες δε θα επαναλειτουργήσουν για άγνωστο ακόμη διάστημα.  

Εξάλλου ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών δε έχουν δηλώσει την ύλη της τηλεκπαίδευσης ως διδαχθείσα με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα. Σχολεία που έχουν «προχωρήσει στην κάλυψη της ύλης» και άλλα που «έχουν μείνει πίσω». Αποδεικνύεται, έτσι, ότι η εκπαιδευτική διαδικασία και η παιδαγωγική είναι άγνωστες έννοιες για την κ. Κεραμέως και τους συμβούλους της.   

Όσο και αν κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ το επιδιώκουν, οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να ξεχνούν και να αφήνουν πίσω τους μαθητές που αδυνατούν να βρεθούν στις «ηλεκτρονικές τάξεις». Και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να επιτρέψουν να ισοπεδωθούν με το άθλιο ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» οι μαθητές που αδρανοποιούνται στην καλύτερη περίπτωση, όταν από την κουζίνα ενός αγροτικού νοικοκυριού προσπαθούν να κάνουν «μάθημα» από ένα κινητό. Γιατί όταν το καράβι πετάει επιβάτες στη θάλασσα, το ταξίδι δε συνεχίζεται κανονικά!   

Για αυτό όχι μόνο είναι δίκαια, αλλά και αναγκαία να υλοποιηθούν τα αιτήματα για:   

Δραστική μείωση και αναπροσαρμογή της ύλης από τώρα όλων των μαθημάτων και, ιδίως, των πανελλαδικώς εξεταζόμενων.   

· Να αποσυρθούν όλες οι αλλαγές που ετοιμάζουν στο σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ που στοχεύουν στη μείωση του αριθμού των εισακτέων και σε κλείσιμο τμημάτων των ΑΕΙ.   

· Να καταργηθεί η τράπεζα θεμάτων που αποκλείει μαζικά τους μαθητές από το δικαίωμα στη μόρφωση.    

Η επάνοδος στη ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία με όλα τα μέτρα για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων είναι η μόνη προτεραιότητα. Για να μην υπάρξει μια ακόμα χαμένη χρονιά για την πλειοψηφία των μαθητών και των μαθητριών   

*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος μέλος της ΣΕ του περιοδικού Αντιτετράδια και του Εκπαιδευτικού Ομίλου