Κάποιες φορές την είχαμε δει ζωντανά σε μικρά ζεστά μαγαζάκια. Και μας κέρδισε όπως μας κέρδισε και με τους δίσκους της και ως Μαρίκα Νίνου στο "Ρεμπέτικο" του Φέρρη. Η Σωτηρία ανήκε σε εκείνη την κατηγορία των τραγουδιστών/στριών που αρέσουν δίχως να επιτρέπουν στο κοινό τους να γίνει ένα μ'αυτούς διότι αυτή ως τραγουδίστρια κρατούσε τις αποστάσεις της από τα τραγούδια. Και το κατάφερνε αυτό παρόλο που πολλά από τα τραγούδια της ήταν απ'αυτά που βάζουν φωτιά στα εντός μας εύφλεκτα υλικά. Μας είχε δώσει την εντύπωση ότι τραγουδούσε μέσα από τις ρωγμές της μεγαλοπρέπειά της, ρωγμές όπου υποθέταμε εμείς οι κοινοί θνητοί ότι τις είχε προκαλέσει ένα πάθος για την συνεύρηση με τις άπιαστες αλήθειες των άλλων. Και με τις ερμηνείες της μας προκαλούσε να αναρριχηθούμε στις κορυφές της. Η Σωτηρία Λεονάρδου, πέθανε σήμερα έχοντας δώσει μακρά μάχη με σπάνια ασθένεια, που την είχε αναγκάσει να αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια. Η Λεονάρδου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε μουσική, θέατρο, χορό και πολεμικές τέχνες. Υπήρξε μαθήτρια του Γιέρζυ Γκροτόφσκι στη Νότιο Ιταλία, παρακολούθησε σεμινάριο ινδικού θεάτρου Κατάκαλι στην Ινδία και «αφρικάνικη τελετουργική μαγεία στο θέατρο» στη Νότιο Αφρική όπου έζησε 4 χρόνια.
H κορυφαία στιγμή στην καριέρα της θεωρείται η συμμετοχή της στην ταινία «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρη στην οποία και ερμήνευσε το τραγούδι σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου «Καίγομαι - Καίγομαι». Η συμμετοχή της στην ταινία, έφερε μεγάλη αναγνώριση ενώ η ίδια είχε γράψει και το σενάριο.
«Η ταύτιση μου με λαϊκή τραγουδίστρια έγινε από την ταινία, εγώ ρεμπέτικα και λαϊκά δεν έλεγα ποτέ! Εντάξει, θα πω τρία – τέσσερα στο ρεπερτόριο μου σαν αναφορά, επειδή μου αρέσει πραγματικά το ρεμπέτικο τραγούδι. Δεν μου αρέσει όμως η μιζέρια που βγάζουν κάποιοι όταν το τραγουδάνε. Είναι δική μου άποψη αυτή! Σας λέω, επειδή ήμουν πολύ πειστική στην ταινία και συγκίνησα κόσμο, νόμιζαν ότι κι η δική μου ζωή ήταν έτσι, ένα ρεμπέτικο δράμα!» είχε πει για την ταινία σε συνέντευξή της στον Αντώνη Μποσκοΐτη το 2009.
Πέρα από τις δουλειές της σε κινηματογράφο και θέατρο η Σωτηρία Λεονάρδου είχε συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες με την ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης συμμετείχε στις κασέτες του Νικόλα Άσιμου (Παράνομη κασέτα Νο.000008 και Το φανάρι του Διογένη), ενώ κυκλοφόρησε τρεις δίσκους, τους «Δεν Έχω Χρόνο Μάτια Μου» (1995), «ΜΙS» (1999) και «Γυναίκες» (2006).
«Δεν αισθάνομαι τραγουδίστρια. Καθόλου. Εγώ ερμηνεύω τον λόγο. Είτε αυτός είναι θεατρικός είτε κινηματογραφικός είτε μέσα από το τραγούδι», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Τα Νέα» το 2008.
Για την Σωτηρία Λεονάρδου η ηθοποιία και το τραγούδι ήταν ένα πράγμα. «Ένα. Πάντα οι ηθοποιοί δεν τραγουδούσαν; Γιατί το τραγούδι δεν είναι "ωραία φωνή" μόνο. Είναι να μπορείς να εκφράσεις κάτι συναισθηματικά. Και για να το κάνεις αυτό, πρέπει να μάθεις να δημιουργείς χαρακτήρες», είχε υπογραμμίσει χαρακτηριστικά.
Εγώ με τις ιδέες μου Στίχοι μουσική Νικόλα Άσιμου
Καίγομαι καίγομαι Ξαρχάκου - Γκάτσου
Μια ζωή στο ρίσκο Στίχοι: Μάνος Ξυδούς. Μουσική: Φίλιππος Πλιάτσικας & Μπάμπης Στόκας
Το κύμα Στίχοι μουσική Πάνος Φορτούνας ( μας το θύμισε η Ευδοκία Γιαννιώτη - την ευχαριστούμε)
