Αυτό το παρανοϊκό, το "από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα", σίγουρα δεν θα το καταλάβω ούτε με την δέκατη. 

Δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω, τουλάχιστον με την πρώτη, ποιά θα είναι η κατάληξη αν όσοι ακούμε το κήρυγμα, το ασπαστούμε, στρατευτούμε όλοι κάτω από την ίδια σημαία και με ζήλο ξαμοληθούμε σε όλη την επικράτεια για να μην αφήσουμε ούτε γι' αστείο αστείρωτο σκυλάκι και αστείρωτη γατούλα.

Θα διακινδυνέψω την υπόθεση ότι επιτέλους θα έχει ολοκληρωθεί το σωτήριο για τη χώρα πλάνο των κυνογατόφιλων συνανθρώπων μας, που είναι να μην μείνει ούτε ένας κύων ούτε μια γαλή ικανά να διαιωνίσουν το είδος τους.

Δυσκολεύομαι όμως να καταλάβω πώς αυτός ο φανατισμός, αυτό το εμμονικό παραλήρημα βαφτίζει την στείρωση "αγάπη" και όχι "γενοκτονία " αδύναμων και ανυπεράσπιστων.

Προσπαθώ να φανταστώ πώς μπορεί να ονομάζεται με δύο λέξεις αυτός ο τρόπος σκέψης των ζωοφιλικών συναθροίσεων.

Μήπως, διασφαλισμένη προστασία ενός σκυλιού ας πούμε από τη φόλα ή άλλα κακά, φροντίζοντας απλώς να μη γεννηθεί ποτέ αυτό το κουταβάκι εις τον αιώνα τον άπαντα;

Μήπως, άκρατη υποκρισία εμφανιζόμενη ως μεγάλη αγάπη για μερικά μόνο ζώα, τα εξής δύο, σκυλιά και γάτες;

Μήπως αυθαίρετη κατοχύρωση ως δικαίωμά μας και μάλιστα νόμιμο, το δικαίωμα να προκαλούμε βαριά αναπηρία σε ένα ον, δικαίωμα που κανένας θεός και ούτε η φύση φυσικά μας παραχώρησαν ποτέ;

Με το λίγο αλλά όχι βολεμένο μυαλό μου θα πρότεινα, με σύνεση και τόλμη, το εξής εναλλακτικό σχέδιο στην αναζήτηση της Τελικής Λύσης.

Πρώτα - πρώτα θα εξασφαλίσουμε το κατοικίδιο μας, δηλαδή τη δική μας "συντροφιά", το δικό μας παιχνίδι, τον φύλακα μας και το υποταγμένο σκλαβάκι μας. Ύστερα τα υπόλοιπα, τα ασκόπως περιφερόμενα εδώ κι εκεί, που η μοίρα τους είναι προγραμμένη προτείνω: Με έναν τρόπο ανώδυνο και με δακρυσμένα μάτια, να τα στέλνουμε ομαδικά στον άλλο κόσμο. Μια κι έξω.

Άλλωστε ποιά η διαφορά; Ότι δεν θα ζούνε; Μα και η στείρωση ένας "θάνατος" είναι εντός εισαγωγικών. Γι' αυτό, τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα, ας καθαρίσουμε μιά ώρα αρχύτερα!

Και ιδού το Ζάλογγο στην αυλή μας !

Στείρωση φίλε ή θανάτωση;

Ειλικρινά εγώ δεν ξέρω τι θα μας απαντούσαν τα ίδια τα ζωάκια στο μέγα τούτο της ζωής τους δίλλημα.

Αγαπητοί ζωόφιλοι, εσείς ξέρετε;