Καθώς το γυμνό ήταν και είναι το δυσκολότερο και πιο ενδιαφέρον ,από εικαστικής, βεβαίως, απόψεως θέμα, οι άμοιροι οι ζωγράφοι είχαν ξετινάξει την Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία και την Παλαιά Διαθήκη (διότι η Καινή δεν προσφέρεται δια γυμνά). Στο γυμνό ο ζωγράφος ακονίζει τα πινέλα του, έλεγε ένας γνωστός μου καλλιτέχνης.

Οι ευκαιρίες ή, αν θέλετε προσχήματα, που έδινε η μυθολογία ήταν, πρακτικώς άπειρα. Στην Παλαιά Διαθήκη χρειαζόταν περισσότερο ψάξιμο αλλά όλο και κάτι έβρισκαν και το συμπλήρωναν με την φαντασία που διέθεταν. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν ήταν η «ποιότητα» των μοντέλων. Ποια καθωσπρέπει γυναίκα της εποχής θα ποζάρει γυμνή ως μοντέλο για την Εύα ας πούμε; Έτσι τα μοντέλα ήταν γκαρσόνες της ταβέρνας, πόρνες, φυλακισμένες κλπ. Αυτό βέβαια σκανδάλιζε τους χορηγούς αλλά όπως γνωρίζομε και από το σχολείο ἀνάγκᾳ δ᾿ οὐδὲ θεοί μάχονται !
Ένα από τα αγαπημένα θέματα των ζωγράφων ήταν η ιστορία της Σωσσάνης και των γερόντων. Την ιστορία μπορείτε να την βρείτε στο διαδίκτυο ή στο κεφάλαιο 13 του βιβλίου του Δανιήλ όσοι διαθέτετε την Παλαιά Διαθήκη. Να την διηγηθώ συντόμως για να μην την ψάχνετε.
 Στη Βαβυλώνα κατοικούσε ένας πλούσιος Ιουδαίος που ονομαζόταν Ιωακείμ. Αυτός είχε σύζυγο μια πολύ ωραία και συνετή γυναίκα που το όνομά της ήταν Σωσάννα. Κάποια χρονιά αναδείχτηκαν από το λαό δύο πρεσβύτεροι, δηλαδή γέροντες κατά την ηλικία, ως κριτές. Δικαστές με άλλα λόγια. Γνωρίζομε όμως, και πάλι από το σχολείο, ότι «Ο λύκος κι αν γέρασε και άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη του άλλαξε, μήτε την κεφαλή του» Έτσι οι άθλιοι αυτοί γέροντες έβαλαν στο μάτι την Σωσάννα! Άρχισαν να συχνάζουν στό σπίτι του Ιωακείμ και της Σωσσάνας, επειδή,δήθεν, ήθελαν να συμβουλεύονται και να ζητούν τη γνώμη του Ιωακείμ πάνω στα διάφορα θέματα που αντιμετώπιζαν. Μια μέρα, οι δύο πρεσβύτεροι παραμόνευαν και είδαν τη Σωσάννα που μπήκε ως συνήθως με δύο θεραπαινίδες στον κήπο της. Ήθελε να να κάνει το μπάνιο της στον κήπο γιατί έκανε ζέστη. Δεν ήταν κανείς εκεί, εκτός από τους δύο πρεσβυτέρους, που ήταν κρυμμένοι και κοίταζαν. Η Σωσάννα είπε στις θεραπαινίδες της: «Φέρτε μου λάδι και αλοιφή και κλείστε τις πόρτες του κήπου για να κάνω μπάνιο». Μόλις έφυγαν οι θεραπαινίδες μπούκαραν οι γέροντες και έκαναν ανήθικες προτάσεις στην Σωσάννα . «Έλα, μη μας αρνηθείς να ενωθείς μαζί μας, αλλιώς θα σε κατηγορήσουμε ότι ήταν μαζί σου κάποιος νεαρός και γι’ αυτό έδιωξες τις δούλες από κοντά σου». Η Σωσάννα δεν υπέκυψε, ξέφυγε από τα μιαρά χέρια των πονηρών γερόντων και όπως ήταν φυσικό, κατηγορήθηκε από τους γέροντες! Γλύτωσε όμως την τελευταία στιγμή τον λιθοβολισμό, διότι, ενώ το νοήμον κοινό πίστεψε τους σεβάσμιους γέροντες , ο Δανιήλ, ο οποίος ήταν και βασιλικός σύμβουλος, ρώτησε χωριστά τον κάθε γέροντα κοντά σε τι θάμνο αμάρτησε η Σωσάννα. Ο ένας είπε πουρνάρι, ο άλλος είπε σκίνο αθώα η Σωσάννα! 
Με το θέμα αυτό έχουν γίνει δεκάδες θαυμάσιοι πίνακες (αναρτώ μερικούς).Ο πρώτος πίνακας (αριστερά) είναι του Mattia Preti, 1655-1660, ο δεύτερος τoυ πλέον πονηρού από την οικογένεια Carracci, Ludovico Carracci, 1616.
Τα μοντέλα τους, οι ζωγράφοι της Αναγέννησης τα έβρισκαν όπως είπαμε στα καταγώγια της περιοχής τους. Εγώ, πρώτον δυσκολεύομαι να βρω μοντέλα και δεύτερον δεν διαθέτω μεγάλο καβαλέτο διότι δεν έχω αρκετό χώρο. Επειδή όμως το θέμα είναι ενδιαφέρον και, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ζωγραφίζω και εγώ επιμένοντας σε μια όψη: Την απειλή.
Αυτούς που έκανα εγώ μπορείτε να τους δείτε πατώντας  εδώ