Ετσι εναπόκειται κατά περίπτωση στο οικογενειακό ή στο φιλικό ή στο πολιτικό περιβάλλον των εκάστοτε εκλιπόντων ο τρόπος υλοποίησης της επιθυμίας του εκλιπόντος. Πενθούντα πρόσωπα υποχρεώνονται να πνίγουν τον πόνο τους και να διαδραματίζουν ρόλους διοργανωτών κηδειών και εκφωνητών επικηδείων. Και στις περισσότερες περιπτώσεις με την ευχή να μην βρέχει διότι δεν διατίθενται κλειστές αίθουσες για τον σκοπό αυτόν. 

Είναι πολλά πλέον τα χρόνια από το 1976 που «καθιερώθηκαν» με το ν. 344/1976, που οι πολιτικές κηδείες είναι αφημένες στην τύχη τους. Επίτηδες, για να υποβαθμίζονται και να δυσχεραίνεται η διεξαγωγή τους προς όφελος των θρησκευτικών. Ενώ και όσοι επιλέγουν για τους οικείους τους την αποτέφρωση συχνά περιορίζονται σε αυτήν χωρίς προηγούμενη τελετή. Και αυτό είναι επισης λάθος διότι η κηδεία είναι ο απαιτουμενος κοινωνικός αποχαιρετισμός του νεκρού, που ειναι το κυριο καθηκον εναντι των απολιπομενων, και όχι απλά η βιολογική διαχείριση της σορού του.

Η παράθεση των στοιχείων για το 2023  της Διεύθυνσης Δημοτικής Περιουσίας του Δήμου Αθήνας (σε αυτήν υπάγονται τα κοιμητήρια) σε απάντηση της αίτησής μου (φωτο) είναι εντυπωσιακή και αποκαρδιωτική : Μόνο 163 πολιτικές κηδείες, σχεδόν όλες στο Α΄ Νεκροταφείο διότι μόνο αυτό έχει κατάλληλη αίθουσα. Το Γ΄ Νεκροταφείο, αν και το μεγαλύτερο νεκροταφείο στα Βαλκάνια απέκτησε πρόσφατα. Πολλαπλάσιες οι θρησκευτικές (5.539), ακόμα και οι «επί τάφου» (οι 542 «άψαλτες» κηδείες ανθρώπων εγκαταλελειμένων και άγνωστων).

Λυπηρό το συμπέρασμα, αλλά ακόμα και οι αριστεροί έχουν εγκαταλείψει την επιλογή της πολιτικής κηδείας. Θα βρώ αντίστοιχα στοιχεία αργότερα και για τη σύγκριση πολιτικών και θρησκευτικών γάμων. Μετά απορούμε για τον χωρισμό κράτους και εκκλησίας που δεν έγινε, τον εκκλησιασμό των σχολείων και τη διδασκαλία των θρησκευτικών που εξακολουθεί, τα εικονίσματα που κρέμονται στα δικαστήρια. Και μερικοί από αυτούς τους "αριστερούς"  παραπονιούνται για…τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας.

Ανεξάρτητα από αυτό, ο Δήμος Αθήνας έχει την υποχρέωση να αναλάβει πρωτοβουλία να αποκαταστήσει την οργανωτική δομή της πολιτικής κηδείας, που να περιλαμβάνει αφενός τη διάθεση κλειστών κλιματιζόμενων και θερμαινόμενων αιθουσών και μη εκτεθειμένων στα καιρικά φαινόμενα χώρων, με κατάλληλη μικροφωνική εγκατάσταση και επαρκή αριθμό καθισμάτων και αφετέρου την ανάθεση της διοργάνωσης σε υπάλληλό του, την σύνταξη και εκφώνηση ενός προοιμίου επικηδείου, το χειρισμό των ηχητικών και της διευθέτησης του χώρου και την εν γένει διευκόλυνση των πενθούντων και των οργανωτών. 

Είναι αυτονόητο ότι η λήψη σχετικής πρωτοβουλίας από τον Δήμο Αθηναίων θα ανοίξει τον δρόμο και στους λοιπούς δήμους της χώρας.

Το έθεσα τον Απρίλιο 2024 στο Δ.Σ. χωρίς καμμία απόκριση.