Προοίμιο: 

“… η γη δεν μας ανήκει, την έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας…και τα παιδιά μας από τα παιδιά των άλλων πλασμάτων, των ζώων …  όταν το τελευταίο δέντρο καεί ο τελευταίος ποταμός μολυνθεί και πεθάνει το τελευταίο ψάρι, τότε ο λευκός άνθρωπος θα διαπιστώσει πως  το χρυσάφι δεν τρώγεται …” ( Παλιά Ινδιάνικη προφητεία της φυλής Χόπι ) (β)

Πρόλογος:

1.  Ο καπιταλισμός  είναι παντού, έχει διεισδύσει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, έχει καπιταλιστικοποιήσει όλη την ανθρωπότητα. Ο καπιταλισμός είναι παντού,  είναι και μέσα μας, ο  καπιταλισμός είμαστε και εμείς οι από τα κάτω γιατί δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας τις σχέσεις που προάγει και προωθεί  το σύστημα των οικονομικών και πολιτικών ελίτ.

Αυτό το σύστημα (που λέγεται και καπιταλιστικό) έχει μετατρέψει όλο τον πλανήτη σε εμπόρευμα. Ολα είναι εμπόρευμα, η ατμόσφαιρα και ο αέρας, τα δάση και η γη, η θάλασσα και οι παραλίες, οι λίμνες , τα ποτάμια, οι πηγές και το νερό που πίνουμε.  Ακόμα και τα φυσικά φαινόμενα  (όπως η βροχή, το χιόνι κλπ),  και ο αέρας που αναπνέουμε  αποτελούν εμπόρευμα. Μέχρι και ο διαστημικός χώρος είναι εμπόρευμα, κινδυνεύοντας να χαθεί ο έναστρος ουρανός και οι ελευθερίες μας (όσες μας έμειναν ) από τους δορυφόρους που στέλνονται εκεί. (γ)

Οι συγκάτοικοι μας ( εν συντομία χλωρίδα και πανίδα)  σε αυτόν το πλανήτη είναι εμπόρευμα, τα ζώα είναι εμπόρευμα, τα έντομα είναι εμπόρευμα, τα  θαλάσσια όντα είναι εμπόρευμα, τα δένδρα και τα φυτά είναι εμπόρευμα, και εμείς ως ανθρώπινο είδος    είμαστε  έμμεσα η άμεσα εμπόρευμα μέσα από το  σύγχρονο δουλοκτητικό σύστημα του καπιταλισμού. Τα ένστικτα, οι αισθήσεις, η ευχαρίστηση, τα όνειρα, οι επιθυμίες, οι ελπίδες, οι φόβοι και οι αγωνίες μας είναι εμπόρευμα.

Δεν υπάρχει κάποια υλική ή άυλη πτυχή της ζωής πάνω στον πλανήτη που να μην τη μετατρέπει ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός ή νέος ολοκληρωτισμός της αγοράς  σε εμπόρευμα μέσω της διείσδυσης της αγοράς έως τις πιο μύχιες πλευρές της ατομικής και  κοινωνικής ζωής.

Ακόμα και την αστική  δημοκρατία που μας διαλαλεί την έχει μετατρέψει σε εμπόρευμα, έτοιμη για  πούλημα σε ανατολή βορά και νότο από τις κυρίαρχες δυτικές πολιτικές  ελίτ είτε με  τη άμεση  βια, είτε με έμμεσο εκβιασμό.

2. Όλη η δημόσια σφαίρα ιδιωτικοποιείται και εμπορευματοποιείται από τον ολοκληρωτικό εμπορικό καπιταλισμό και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική εκδοχή του, κάνοντας τον Πορτογάλο νομπελίστα λογοτέχνη Ζοζέ Σαραμάγκου να γράψει:

«…  Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,

ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,

ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,

ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,

ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,

ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,

ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.

Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,

ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,

παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων

σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.

Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…

       Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα τη μάνα που σας γέννησε…»

«…Ορίστε το πραγματικό πρόσωπο του σύγχρονου καπιταλιστικού  ολοκληρωτισμού που λέγεται «φιλελεύθερη δημοκρατία», αλλά που τώρα πρέπει να αποκαλούμε με το αληθινό του όνομα: το ολοκληρωτικό εμπορικό σύστημα. Το ολοκληρωτικό εμπορικό σύστημα πραγματοποίησε αυτό που κανένα άλλος ολοκληρωτισμός δεν κατάφερε πριν από αυτόν: την ενοποίηση του κόσμου κατ’ εικόνα του... Το κυρίαρχο σύστημα ορίζεται, λοιπόν, από τη διεισδυτικότητα της εμπορικής ιδεολογίας.

Απασχολεί παράλληλα όλο το χώρο και τους τομείς της ζωής. Λέει μονάχα: «Παράγετε, πουλήστε, καταναλώστε, συσσωρεύστε!» Έχει μετατρέψει το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων σε εμπορικές σχέσεις και αντιμετωπίζει τον πλανήτη μας ως εμπόρευμα.. Αναγνωρίζει μόνο ένα δικαίωμα: το δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία. Ο μόνος θεός που λατρεύει είναι το χρήμα…». Ζαν Φρανσουά Μπριέντ

3. Ο νέος καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός της κλιματικής κρίσης

Ο κυρίαρχος νέος “ορθολογικός” ανορθολογισμός που είναι στις μέρες μας ο νέος καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός (καπιταλισμός παίγνιο-καζίνο, χρηματιστηριακός, τραπεζοπιστωτικός, ανάπτυξης – επέκτασης κλπ) βοηθούμενος από μια όψη του ορθολογισμού δηλαδή την επιστήμη – τεχνολογία, εφαρμόζει με ένα επιστημονικό τρόπο τον ανορθολογισμό του με την έννοια της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής, πολιτισμικής τάξης πραγμάτων που έχει επιβάλλει σε πλανητική κλίμακα. Φέρνοντας όλους τους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες στα άκρα μετατρέποντας τον πλανήτη από την μια σε ένα τεράστιο σκλαβοπάζαρο και από την άλλη σε μια τεράστια χαβούζα λυμάτων και απορριμμάτων, και σε επισφαλή τόπο διαβίωσης για όλα τα έμβια όντα λόγω των κλιματικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

4. Τεχνοφουτουριστικός ολοκληρωτισμός:  Η Γεωμηχανική ως λύση στην κλιματική κατάρρευση

Μια από τις πτυχές του νέου καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού είναι ο τεχνο-επιστημονικός ολοκληρωτισμός (που δεν είναι τόσο νέος, αλλά στην εποχή μας έχει πάρει τεράστια και βαρύνουσα κεντρική σημασία στην καπιταλιστική οικονομία) που μαζί με τον οικονομισμό θέλουν και αναγάγουν όλα τα ανθρώπινα ζητήματα σε τεχνολογικές – φουτουριστικές και οικονομικές  διευθετήσεις και λύσεις . Αυτή είναι μια από τις πτυχές του – για να παίξουμε με τις έννοιες – ανορθολογικού ορθολογισμού της εποχής. Έτσι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ, φυσικά   χωρίς να θίξουν αλλά και να διασώσουν – διαιωνίσουν σε παγκόσμιο επίπεδο το   σύστημα τους θέλουν να προωθήσουν λύσεις τεχνοεπιστημονικές μέσω της  γεωμηχανικής – αλλά και άλλων κλάδων –  στην κλιματική κρίση και επαπειλούμενη κλιματική κατάρρευση. (δ)

5. Σε σύγχρονη δουλεία ή εθελοδουλία 

{…} Η σύγχρονη δουλεία είναι μια εθελοντική δουλεία, που χορηγείται από το πλήθος των δούλων, που σέρνονται στην επιφάνεια της γης. Οι ίδιοι αγοράζουν όλα τα αγαθά που πάντα τους υποδουλώνουν λίγο παραπάνω.

Οι ίδιοι τρέχουν πίσω από μια εργασία, όλο και πιο αλλοτριωτική, η οποία πρόθυμα και γενναιόδωρα τους δίνεται, αν είναι αρκετά υπάκουοι.

Οι ίδιοι διαλέγουν τους κύριους που θα πρέπει να υπηρετούν. Για να καταφέρει αυτή η παράλογη τραγωδία να τεθεί σε ισχύ, χρειάστηκε πρώτα απ’ όλα να αφαιρεθεί από τα μέλη αυτής της τάξης η συνείδηση της εκμετάλλευσης και της αποξένωσης τους.

Ορίστε ο παράξενος νεωτερισμός της εποχής μας.

Σε αντίθεση με τους δούλους της αρχαιότητας, τους δουλοπάροικους του Μεσαίωνα ή τους εργάτες των πρώτων βιομηχανικών επαναστάσεων, σήμερα, είμαστε μάρτυρες μιας τάξης ολοκληρωτικά υποταγμένης που όμως δεν το ξέρει ή μάλλον που δεν θέλει να το μάθει. Συνεπώς, αγνοούν την εξέγερση που θα έπρεπε να είναι η μόνη νόμιμη αντίδραση των εκμεταλλευμένων. Δέχονται χωρίς αμφισβήτηση, τη θλιβερή ζωή που χτίστηκε για εκείνους. Η αποκήρυξη και η παραίτηση είναι η πηγή της δυστυχίας τους. {…} (απόσπασμα απο το ντοκιμαντέρ   Σε σύγχρονη δουλεία.

Πατώντας  ΕΔΩ  θα εμφανιστεί ολόκληρο το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα autonomi drasi