Όσο ορισμένα πράγματα δεν αποσαφηνίζονται (και κυρίως το τι σημαίνει πια ισχυρός και ανίσχυρος σε σχέση με κρατικές οντότητες και το τι είναι ένα αυταρχικό θρησκευτικό καθεστώς και τι μια δυτικού τυπου ολιγαρχική δημοκρατία σαν τις δικές μας κοινωνίες), το χάσμα με εκφραστές τέτοιων απόψεων δεν μπορεί να γεφυρωθεί. Ούτε φυσικά χάρη των συμπτώσεων σε άλλα, στο περιβάλλον ή στα θέματα της εργασίας.

και Poly Hatjimanolaki

Πήρα αυτές τις πληροφορίες από ιρανικές ειδήσεις. Έκανα ό,τι μπορούσα για να το μεταφράσω.

Το όνομά της είναι Aho Daryayi. Είναι 30. Σπουδάζει γαλλικά.

Σύμφωνα με πηγές ειδήσεων του IR (δεν είναι αξιόπιστη πηγή) είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.

Η ασφάλεια του πανεπιστημίου και οι πράκτορες της Basij ήθελαν να την συλλάβουν επειδή δεν φορούσε συγκεκριμένο τύπο κάλυψης κεφαλιού. (Λέγεται مقنعه στα Φαρσί. )

Αρνήθηκε να τους ακολουθήσει. Προσπάθησαν να την πάρουν με τη βία. Της έσκισαν το φούτερ. Αποκαλύπτοντας το σουτιέν της από κάτω. Σε απάντηση έβγαλε το παντελόνι της και το πέταξε προς το μέρος τους.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συλληφθεί βίαια. Ξυλοκοπήθηκε και αιμορραγούσε και μεταφέρθηκε σε άγνωστο μέρος. Οι πανεπιστημιακοί υπάλληλοι αρνήθηκαν τη βίαιη σύλληψη και την χαρακτήρισαν ψυχικά ασταθή.

Με εντολές του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης εισάγεται σε ψυχιατρικό άσυλο.

 #AhouDaryaei

και Φοίβος Δεληβοριάς/Foivos Delivorias 

«Δεν ξέρω τι σημαίνει Στοργή / ή ποια η διαφορά / μιας χώρας και μιας άλλης. / Τη μοναξιά την ονομάζω Ευτυχία / την έρημο την αποκαλώ Πατρίδα / και όσα με θλίβουν τα λέω Αγάπη».

Στίχος της Ιρανής ποιήτριας Μινά Ασαντί. Αυτό - και το Still I Rise, της Maya Angelou.

Και η μουσική απ’το «Ζούσε τη ζωή» της, του Γκοντάρ.

Για το γενναίο αυτό κορίτσι που το όνομά όλων σήμερα είναι το δικό της