Τηλεόραση (14)
Αβάντι Maestro, ένα καλαματιανό
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σ.Δ. Από το σήριαλ του Χριστόφορου Παπακαλιάτη δεν έχω δει μέχρι στιγμής κανένα επεισόδιο, όμως με όσα ακούω λέω να κάνω μια πρώτη κρούση. Για να είναι πιο ακριβής, από τα ελληνικής παραγωγής σήριαλ των τελευταίων πεντέξι χρόνων δεν έχω παρακολουθήσει κανένα, εκτός από μερικά επεισόδια κάποιων απ'αυτά. Από την άλλη, στη νέτφλιξ βλέπω αρκετές σειρές, συνήθως τις μεσημεριανές ώρες που βαραίνω και βρίσκω τον κόσμο αδιάφορο. Ξεκινάω δοκιμαστικά και αν με ένα ενδιαφέρον και με μια ευχαρίστηση φτάσω τα τρία επεισόδια συνεχίζω, διαφορετικά πάω γι'άλλες. Στο δια ταύτα, από τις πολλές που έχω δει λίγες είναι εκείνες οι νετφλιξικές σειρές που είδα όλα τα επεισόδιά τους και με κέρδισαν.
Μία ταινία και δύο σειρές στη Νέτφλιξ που μου έφτιαξαν τη διάθεση αυτή την εποχή που εύκολα μαυρίζει η ψυχή μας και δύσκολα ξεμαυρίζει
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Στη Νέτφλιξ εδώ και καιρό και ιδίως τον καιρό της πανδημίας βλέπω και ταινίες και σειρές. Ο πιο σημαντικός λόγος που αυτή η πλατφόρμα έχει κάνει σουξέ παγκοσμίως και τεράστια κέρδη, είναι γιατί διαθέτει έργα σχεδόν για όλα τα γούστα αν και υπάρχει μία δυσκολία να εντοπίσεις αυτά που ξεφεύγουν από τον αλγόριθμο του μέσου όρου και τα τοπ 10 των επιτυχιών και γι'αυτό αγαπητοί τηλεθεατές βοηθάει η ανταλλαγή τίτλων που αρέσουν σε όσους έχουν παρόμοια γούστα. Επιπλέον ένα στοιχείο που είναι σημαντικό στην επιτυχία της Νέτφιξ, είναι ότι μπορείς να δεις τα προϊόντα της όποτε θελήσεις και για όση ώρα επιθυμείς και μια άλλη στιγμή να συνεχίσεις από εκεί που σταμάτησες. Το γιατί αφθονούν εκείνα τα έργα που ούτε θα πήγαινα ποτέ να τα δω πληρώνοντας εισιτήριο σε κινημοτογράφους ούτε θα τα επέλεγα στην δωρεάν τηλεόραση των διαφημίσεων, είναι μία καλή ερώτηση.
Οι 100 καλύτερες σειρές του 21ου αιώνα σύμφωνα με το BBC
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Βασιλική Γερονίκου. Με την τηλεόραση να έχει ξεφύγει πλέον από κάθε ταμπού, τόσο για τα μεγάλα ονόματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας όσο και για τους θεατές, ήρθε ο καιρός να αναγνωριστούν και πιο «επίσημα» πολλά από τα αριστουργήματα που έχουν προβληθεί τα τελευταία χρόνια στη μικρή οθόνη.
Έτσι, 206 κριτικοί, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και σημαντικές προσωπικότητες της τηλεοπτικής βιομηχανίας από 43 χώρες, ψήφισαν τις δέκα αγαπημένες τους σειρές του αιώνα μας, και το BBC μετέτρεψε τις βαθμολογίες τους αυτές σε μια must see λίστα με τις 100 κορυφαίες τηλεοπτικές σειρές του 21ου αιώνα.
Κλεινόν Άστυ | Οι προσφυγικοί συνοικισμοί, μια εκπομπή της Μαρίνας Δανέζη στην EΡΤ
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ελένη Ε. Νανοπούλου
Η παραγκούπουλη στο Δουργούτι -μετέπειτα Νέο Κόσμο- και ο λεγόμενος Ασύρματος ή Ατταλιώτικα στη δυτική πλαγιά του λόφου του Φιλοπάππου, είναι δύο από τους γνωστότερους συνοικισμούς της πόλης που δεν υπάρχουν πια.
Προσφυγικοί οικισμοί της φτώχειας και των τραγικών συνθηκών διαβίωσης που έμειναν στη συλλογική θύμηση των Αθηναίων χάρις κυρίως τον κινηματογραφικό φακό του παλιού ελληνικού σινεμά.
Βέβαια δεν ήταν οι μόνοι. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε, όταν με τη Μικρασιατική Καταστροφή στη χώρα φτάνουν περίπου 1.3 εκατομμύρια άνθρωποι (το 1/5 σχεδόν του τότε πληθυσμού της), με μεγάλο μέρος εξ αυτών να καταφεύγει στην Αθήνα και τον Πειραιά;
Ο νέος είναι ωραίος, ο παλιός ("ζήτω το ελληνικό τραγούδι στην ΕΡΤ2") λάμπει αλλιώς
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σ.Δ: Η εικοσαετία '70-'90 υπήρξε για τη σχέση μας με το τραγούδι και τη μουσική γενικά η πιο αναβράζουσα. Αυτά τα χρόνια πολλά τραγούδια έσκαγαν μέσα μας σαν ουρανόσταλτες βόμβες ζωής, έλυωναν πάγους και σκότωναν πολλά από τα κακόβουλα μικρόβια που μας απειλούσαν. Αυτοί οι άυλοι ήχοι και δυνάμωναν τους δεσμούς μας με άλλους όμοιους και διαφορετικούς και έσκαβαν μέσα μας φέρνοντας στο φως της συνείδησής μας το ατόφιο χρυσάφι της ύπαρξής μας. Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να πιστεύει πως όλα αυτά τα υπέροχα απροστάτευτα τραγούδια στάλαζαν μέσα μας ένα φως τρυφερό και διεγερτικό, κάτι απαραίτητο για να τα απολαμβάνουμε. Δυο αλήθειες γίνεται να ισχύουν ταυτόχρονα για το ίδιο πράμα; Και γιατί όχι;
Η τηλεόραση, εγώ και η σειρά «Genius: Einstein» που ξεκινάει των Φώτων στην ΕΤ1
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο χρόνο βλέπω τηλεόραση. Χρόνο, από αυτόν που όσο πάει όλο και μου λιγοστεύει. Συνήθως βλέπω κάποιες ταινίες, που αρκετές απ'αυτές τις έχω ξαναδεί, και κάποια αθλητικά με προτεραιότητα τα ποδοσφαιρικά. Βλέπω επίσης και κάποιες σειρές και αραιά και που συνεντεύξεις και συζητήσεις. Να προσθέσω επίσης πως βλέπω και ταινίες σε DVD.
Μια πρώτη παρατήρηση: Πολλές από τις ταινίες-σειρές που εκτιμώ ότι θα ταιριάζουν με τα γούστα μου προβάλλονται συνήθως στα καλωδιακά κανάλια. Όπως και οι πρώτης διαλογής αγώνες. Για τα κανάλια δημόσιας δωρεάν θέασης, ο κανόνας είναι να ψωνίζουν από τα κάτω ράφια, τα σαπάκια κυριαρχούν στο μενού τους και αν αφεθείς στο πλήθος των τοξικών συνήθως διαφημίσεων ψυχικά αδειάζεις γεμίζοντας τον εσωτερικό σου κόσμο με χιλιάδες άχρηστα ως επί το πλείστον προϊόντα.
Το ντοκιμαντέρ "Κωστής Παπαγιώργης, ο πιο γλυκός μισάνθρωπος" το έχω δει μα θα το ξαναδώ το βράδυ της Δευτέρας 9.12 στην ΕΤ2
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Θα το ξαναδώ κι όχι τόσο γιατί είναι καλή ταινία, που είναι, αλλά γιατί στο κέντρο της έχει τον Κωστή Παπαγιώργη ( Νεοχώρι Υπάτης, 1947 - Αθήνα, 2014) .
Εκτιμώ πως από τους Έλληνες στοχαστές που έχω διαβάσει, ένας από τους πέντε έξι που από τα έργα τους κάτι νομίζω ότι πήρα γι' αυτό που γίνομαι και ξεγίνομαι και φτου πάλι από τη νέα αρχή, είναι ο Κωστής Παπαγιώργης.
Ο άνθρωπος που με έναν διεσδυτικό λόγο, με μια οξεία και πρωτότυπη κριτική σκέψη, άπλωνε με την τρυφερότητα ψυχούλας τον τραχανά πραμάτων που κυοφορούν τ' αθέατα σκοτάδια και οι γκρίζες ζώνες της σύγχυσης, πραμάτων που με τα δηλητήρια τους παγώνουν τις ζωές μας και άρα την κοινωνία μας, αλλά και προσώπων με κήπους και θέα που μας εμπνέουν για επικίνδυνα ταξίδια.
Στο θέμα της ΕΡΤ είμαι με το Νίκο Φίλη κι όχι με το Νίκο Παππά
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Κι ας θεωρώ ότι λίγα λέει o Φίλης και αναρωτιέμαι γιατί άργησε τόσο; Και πως να'ναι διαφορετικά αφού αυτό το τριτοκοσμικό προϊόν που ονομάζεται ΕΡΤ και που την πληρώνουμε όλοι, εδώ και μισό αιώνα η κάθε κυβέρνηση τη θέλει μόνο ως προπαγανδιστικό της όργανο και πέραν τούτου ουδέν. Και ένας λόγος που συμβαίνει αυτός να είναι ο κανόνας και δεν αλλάζει ακόμα κι αν το ποσοστό τηλεθέασης των πολιτικών εκπομπών και των δελτίων ειδήσεων δεν έχει ξεπεράσει ποτέ το 5%, είναι που όλα τα ανασφαλή ελληνικά κόμματα, άλλο λιγότερο κι άλλο πιο πολύ, το' χουν στο αίμα τους να υπονομεύουν τη δημοκρατία παρά να την αναπτύσσουν, περισσότερο εμπιστεύονται τη μεροληπτική κομματική δημοσιογραφία παρά την ανεξάρτητη γνώμη, πιο πολύ θεωρούν τα άλλα κόμματα εχθρούς παρά αντιπάλους.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας αποδέχτηκε τις 807 χιλ. που δικαιούται από τον ΟΛΠ;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Θέση: Αυτό που θεωρεί ο καθένας απόλυτο καλό και απόλυτο κακό, τόσο στην προσωπική μας ζωή όσο και στην κοινωνία, σπανίως εμφανίζονται ατόφια και το πιο συνηθισμένο στην εποχή μας είναι να έχουν μικρή διάρκεια. Σε όλα τα άλλα φαινόμενα, σε όλες τις άλλες καταστάσεις, βοηθάει αν διακρίνουμε όλες τις διαβαθμίσεις και τις αποχρώσεις τους και τις τονίζουμε. Και αν έχουμε εξασκηθεί στο να σκεφτόμαστε τις αλληλοεπιδράσεις τους όσο πιο αποστασιοποιημένοι από ότι μας χαρακτηρίζει, κέρδος θα προκύπτει. Η πείρα μου λέει πως το κέρδος αυτό κι εμάς μας αναβαθμίζει και στο σύνολο συνήθως κάνει καλό.
To Wire, μια από τις καλύτερες αμερικάνικες σειρές από τη Δευτέρα 11.12 στην ΕΡΤ2.
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Είναι πραγματικά απίστευτη η αντίφαση ότι το «The Wire» (πρεμιέρα στην ΕΡΤ2 αυτήν τη Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου, στις 23.50) δεν κέρδισε κανένα μεγάλο τηλεοπτικό βραβείο, αλλά έγινε εκπαιδευτικό υλικό στο Χάρβαρντ. Ενώ οι ψηφοφόροι για τα Emmys ή τις Χρυσές Σφαίρες θα κουβαλούν για πάντα τη ρετσινιά ότι δεν αναγνώρισαν τη σπουδαιότητα μιας αστυνομικής σειράς που ξέφυγε εντελώς από το δημοφιλές format του procedural, δύο καθηγητές του κορυφαίου αμερικανικού πανεπιστημίου εξήγησαν με άρθρο τους στη «Washington Post» γιατί αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν αυτό το σύγχρονο έπος για να περιγράψουν τις κοινωνικές συνθήκες στα αμερικανικά αστικά κέντρα: