ΦωτεινόΣέπιαΣκοτεινόΜεγέθυνση (+)Σμίκρυνση (-)Χωρίς σχόλιαΜε σχόλιαΠιο στενόΠιο φαρδύ
Σάββατο, 06 Αυγούστου 2022 11:40

Αντιδραστική παλινόρθωση: Διάγνωση Αυγούστου 2022, του Νίκου Ξυδάκη, από το fb

Επιλέγων ή Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
tzizΛέγεται συχνά ότι η παρούσα διακυβέρνηση υπηρετεί τα συμφέροντα μιας οικονομικής ολιγαρχίας· θα ήταν ακριβέστερο να πούμε ότι οι πολιτικοί αισθάνονται μέλη αυτού του κλαμπ, ταξικά και πολιτισμικά. Η μόνη τους επαφή με τον αντιπροσωπευόμενο λαό είναι η εκλογική στιγμή. Γι’ αυτήν την απεχθή στιγμή της αναγκαίας νομιμοποίησης, συντηρούν εκτενή δίκτυα πελατών και συνεργατών, στους οποίους προσφέρουν υλικά οφέλη και χώρο επιβίωσης, σε ένα κοινωνικό περιβάλλον γενικευμένης φτωχοποίησης και αποκλεισμών. Αυτά τα δίκτυα, πολιτικών υπαλλήλων, μετακλητών, προπαγανδιστών και κλακαδόρων, δημοτικών αρχόντων, σαλταδόρων μικροεπιχειρηματιών, καιροσκόπων δημόσιων λειτουργών, είναι ουσιαστικά η ανθρώπινη μηχανή της Παλινόρθωσης, μια ιδιοτελής, εχθροπαθής μηχανή, που πατάει στον λαιμό όλης της υπόλοιπης κοινωνίας. […]
 ΡΑΝΤΙΕΡΗΔΕΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ UNRRA ΕΩΣ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΦΑΛΣΙΑΝΙ
[…] Η ουσία είναι ότι μια ορισμένη πολιτική ελίτ, υπεύθυνη για την ιστορική χρεοκοπία, χωρίς φυσικά ίχνος αυτοκριτικής, μετασχηματίζει την αποκαρδιωμενη χώρα σε μια μεταφεουδαρχία, με ένα εκατοστό του πληθυσμού τιμαριούχους-ραντιέρηδες, ένα δέκατο σέμπρους, επιστάτες, ρουφιάνους, προσωπικό εσωτερικής ασφαλείας, και εννέα δέκατα υπηκόους, πολυαιτούντες σε ακατανόητες ψηφιακές πλατφόρμες, άνεργους, ημιαπασχολούμενους, υποψήφιους μετανάστες.
Υπό αναλογίες, η άρχουσα τάξη αυτή τη στιγμή συμπεριφέρεται όπως οι διοικούντες τα εθνικά ερείπια μετά την Απελευθέρωση: υπεξαιρώντας τους πόρους της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας της UNRRA και του αναπτυξιακού σχεδίου Μάρσαλ, για να τους μετατρέψουν σε χρυσές λίρες, για να εξάγουν τον ιδιοποιημένο πλούτο.
Οι εγχώριες επενδύσεις έχουν παγώσει από πριν το 2010, εδώ και μια δεκαπενταετία, ενόσω το τοπικό γκουβέρνο πανηγυρίζει για φούσκες ακινήτων στο Ελληνικό, για μεταβιβάσεις στρατηγικών τομέων σε κερδοσκοπικά funds, και σε υποσχέσεις για 50-60 θέσεις εργασίας developers. Tην ίδια στιγμή στις ποικίλες λίστες «μαύρων» καταθέσεων και offshore εταιρειών πρωταγωνιστούν οι Ελληνες rentiers ― ραντιέρηδες, προσοδοθήρες, έτσι καταγράφονταν στη λίστα Φαλσιανί. […]
ΕΝΟΧΟΠΟΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟΣ
Πρόσθετουμε στο ρεπερτόριό της δύο καινοφανή στοιχεία, καινοφανή ως προς την παράδοση της μεταπολιτευτικής Δεξιάς: την ενοχοποίηση του πληθυσμού, ιδίως των αδυνάτων, και τη διαρκή προσπάθεια για ιδεολογική ηγεμονία.
Ο πληθυσμός, δηλαδη ο λαός, ενοχοποιείται όχι μόνο γιατί «μαζί τα έφαγε», αλλά και γιατί ποθεί να ανακτήσει μέρος του επιπέδου διαβίωσης προ χρεοκοπίας, γιατί ποθεί να σπουδάσει παρότι δεν είναι άριστος, να προκόψει παρότι δεν διαθέτει pedigree, γιατί επιθυμεί να εργάζεται με αμοιβή και όρους αξιοπρέπειας. Ολες οι ανάγκες και οι επιθυμίες του λαού τσουβαλιάζονται υπό το σχήμα του λαϊκισμού, μια τάση που εκκινεί πρακτικά σαν θεσμικός λόγος στα χρόνια του σημιτικού εκσυγχρονισμού, και φουντώνει στα χρόνια των μνημονίων. Κατ’ ουσίαν, πρόκειται για απροκάλυπτη μνησικακία, αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική.
Στους αντίποδες, μεσουρανεί το σχήμα της αριστο-κρατίας, της προνομιοκρατίας, της παραπλανητικής αξιοκρατίας. Ακριβώς εξαιτίας της τέτοιας αντιπαράθεσης, της νέας αριστοκρατίας εναντίον του λαϊκισμού, δηλαδή του λαού, είναι αναγκαία κάποιου είδους ιδεολογική ηγεμονία.
Σε αυτό το εγχείρημα το καθεστώς της Παλινόρθωσης χρησιμοποιεί το βασικό του όπλο, την προπαγάνδα δια των ελεγχόμενων ΜΜΕ, με την επικουρία κάποιων ακροκεντρώων που αναλαμβάνουν ρόλο οργανικού διανοούμενου. Η κατασυκοφάντηση και ο αναθεωρητισμός είναι προσφιλείς, δοκιμασμένες μέθοδοι. Κατασυκοφάντηση του δημόσιου πανεπιστήμιου, του δημόσιου νοσοκομείου, των Εξαρχείων, της Συμφωνίας των Πρεσπών, του 2015. Αναθεωρητισμός για τον αντιδικτατορικό αγώνα, για το Πολυτεχνείο, για τις δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις της Μεταπολίτευσης ― υπό αυτή την έννοια, ο αναθεωρητικός ζηλωτισμός της νεο-ΕΡΕ στρέφεται κατά του καραμανλισμού, και φιλοδοξεί να ενσωματώσει όλα τα ακροδεξιά, φιλοβασιλικά, χουντικά και φασίζοντα σταγονίδια της μεταπολεμικής εποχής, σε ένα αντιδραστικό μέτωπο εναντίον των πλειοψηφικών δημοκρατικών, κεντροαριστερών και αριστερών εκφράσεων στο δεύτερο μισό του 20ού και στον τρέχοντα αιώνα.
Αυτό το εν εξελίξει αντιδραστικό μέτωπο είναι καινοφανές, τουλάχιστον με αυτές τις αξιώσεις ηγεμονίας. Επιβοηθείται από τη διάχυτη κόπωση του ελληνικού λαού, τις ματαιώσεις, την αγωνία της επιβίωσης και τον φόβο του μέλλοντος. Ενισχύεται από τον σκληρό ατομικισμό και τις δοξασίες του νεοφιλελευθερισμού, όπως διασπείρονται στην αγγλόφωνη ψηφιακή σφαίρα, μαζί με τα συνοδά λάιφστάιλ του νομάδα, του flexible, της ευελφάλειας.
Επιπλέον, δεν υπάρχει συνεκτική απάντηση από τις δυνάμεις της Αριστεράς, ριζοσπαστικής και σοσιαλδημοκρατικής, ούτε καν από τον πολιτικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό, αναιμικό ούτως ή άλλως στη χώρα μας.
Οι απαντήσεις της Αριστεράς και του φιλελευθερισμού, αναγκαίες όσο ποτέ άλλοτε, προφανώς δεν αφορούν μόνο την ιδεολογία, αφορούν την ίδια την κοινωνική αναπαραγωγή και τη δημοκρατία, αφορούν την προάσπιση της βιόσφαιρας. Γιά τις εγχώριες απαιτήσεις και τις δυνατότητες, θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο.
Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 06 Αυγούστου 2022 11:54
Κατηγορία Άρθρα άλλων που μας άρεσαν
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Λαϊκό, της Όλιας Λαζαρίδου, από το fb Ο Νίκος Κοτζιάς θυμίζει τις προτάσεις του ΠΡΑΤΤΩ για τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών »

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

επιστροφή στην κορυφή