Τη ρεβιθάδα την σερβίρω με ρίγανη και παλιά είχα δίπλα μου κι ένα ποτηράκι λευκό κρασί. Τα τελευταία χρόνια έχω καταλήξει πως όποτε αγοράζω φετινής παραγωγής ρεβίθια Λήμνου και Λάρισας μένω πάντα ευχαριστημένος μιας και εύκολα βράζουν και είναι νοστιμότατα. Ιδού και η απορία μου. Πως γίνεται που ενώ έχω αρχίσει να ξεχνάω διάφορα ονόματα και λέξεις και φάτσες θυμάμαι ακόμα και σήμερα την πιο νόστιμη ρεβιθάδα που την είχα φάει κάποιες δεκαετίες πριν στη Σίφνο;
Διαβάζοντας προχθές τη συνταγή που ακολουθεί στο Γαστρονόμο μου τρέξανε τα σάλια, νομίζω πιο πολύ εξ αιτίας του κύμινου και του μαϊντανού.
Θα τη δοκιμάσω λοιπόν, παρόλο που στο τέλος έχει και σοτάρισμα που το αποφεύγω πια. Κι αν πετάξει τη σκούφια του ο ουρανίσκος μου κι από δίπλα αγαλλιάσει η ψυχή της μύτης μου και των ματιών μου και δεν μου τριβελίζει το μυαλό κάτι άλλο, ελπίζω αυτές οι τρεις αισθήσεις να με φτιάξουν στο να απολαύσω τα ρεβίθια με ντοματίνια και κύμινο ακόμα κι αν τρώω μόνος μου.
Και μία ερώτηση που το γιατί της απευθύνεται σε όσους μαγειρεύουν ρεβίθια. Τα ξεφλουδίζετε ή όχι;
Στο ψητό τώρα, να δούμε τι ψάρια θα πιάσει ο Γαστρονόμος:
Νίκη Χρυσανθίδου. Για να ετοιμάσουμε τα ρεβίθια με κύμινο και ντοματίνια ξεπλένουμε τα μουλιασμένα ρεβίθια, τα στραγγίζουμε και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με φρέσκο νερό που να τα σκεπάζει.
Τα βράζουμε σε μέτρια φωτιά για περίπου 1 ώρα ή μέχρι να μαλακώσουν, προσθέτοντας αλάτι προς το τέλος του μαγειρέματος.
Τα στραγγίζουμε και κρατάμε 250 ml από το νερό τους.
Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά.
Προσθέτουμε το κρεμμύδι και τις πιπεριές και τα σοτάρουμε για 2-3 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς.
Ρίχνουμε τα ρεβίθια, αλατοπίπερο, το κύμινο, τα ντοματίνια και το νερό που κρατήσαμε στην άκρη, δυναμώνουμε τη φωτιά και μαγειρεύουμε για 3-4 λεπτά.
Σκορπίζουμε τον μαϊντανό και αποσύρουμε από τη φωτιά.
Τα υλικά για 4 μερίδες.
250 γρ. ρεβίθια, μουλιασμένα σε νερό αποβραδίς
2 κρεμμύδια ξερά, σε φέτες
2 πιπεριές κέρατο, σε ροδέλες
1 κουτ. γλυκού κύμινο, σε σκόνη
2 κουτ. σούπας ψιλοκομμένα φύλλα μαϊντανού
2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
10 ντοματίνια, κομμένα στη μέση
Πηγή: gastronomos.gr
Μία άλλη συνταγή που την έμαθα από το διαδίκτυο και από τότε την έχω κάνει πολλές φορές με μία μόνο αλλαγή, αντί βούτυρο βάζω λάδι, είναι το κοκκινιστό πλιγούρι που την έμαθε ο Μαμαλάκης από τον Μουσταφά στο Κερκιτζέ της Εφέσσου. Τη συνταγή αυτή μπορείτε να τη βρείτε πατώντας ΕΔΩ
Η συνταγή προτείνει να σερβίρεται με μαΐντανό. Συνοδεύεται με φέτα η ελιές. Μια φορά που δεν είχα φέτα κι ελιές το δοκίμασα με γιαούρτι και μου άρεσε πιο πολύ. Από τότε το καθιέρωσα.
Ρεβιθιά από τη Βικιπαίδεια: Η ρεβιθιά είναι μονοετές, ποώδες, αγγειόσπερμα , δικότυλο φυτό το οποίο ανήκει στην υποοικογένεια των ψυχανθών. Είναι θάμνος που δύσκολα ξεπερνά τα 60 εκατοστά και καλλιεργείται για τα σπόρια του, τα ρεβίθια, και ως κτηνοτροφή. Έχει την επιστημονική ονομασία Cicer arietinum - Ερέβινθος ο κοινός ή Ερέβινθος ο κριόμορφος , πιστή μετάφραση της λατινικής ονομασίας του είδους, η οποία οφείλεται στο σχήμα του σπόρου του φυτού, που θυμίζει κεφάλι κριαριού.
Η καταγωγή της ρεβιθιάς είναι από την Ασία και σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες της νότιας Ευρώπη , της Ασίας και της νότιας και κεντρικής Αμερικής .
Τα φύλλα της ρεβιθιάς είναι πτερωτά, σύνθετα και έχουν πολλά μικρότερα, στρογγυλά, ανοιχτοπράσινα φυλλάρια με μικροσκοπικά δόντια στις άκρες. Τα άνθη της είναι μικρά, λευκού, κόκκινου ή ροζ χρώματος και φύονται στις μασχάλες των κλαδιών ανά ένα. Οι καρποί της είναι πεπλατυσμένοι στα πλάγια και κάθε ένας από αυτούς περιέχει 1-2 σπόρια, τα γνωστά ρεβίθια. Η ρεβιθιά είναι εξαιρετικά ανθεκτική στην ξηρασία και αποδίδει καλά σε φτωχά εδάφη χωρίς ιδιαίτερες περιποιήσεις. Πολλαπλασιάζεται με σπορά κατά τους φθινοπωρινούς κυρίως μήνες.
Τα ρεβίθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ως όσπρια , καβουρντισμένα ως ξηροί καρποί (τα γνωστά στραγάλια). Γίνονται, επίσης, θρεπτικά άλευρα και μετά από επεξεργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του καφέ και ως βάση του ορεκτικού χούμους. Τα ρεβίθια είναι πλούσια σε φώσφορο , μαγνήσιο , ασβέστιο και σίδηρο , καθώς και βιταμίνες Β, Κ, Ε, και C.
Στην Ελλάδα καλλιεργούνται 150.000 στρέμματα, κυρίως στη Στερεά Ελλάδα, τη Θράκη και τη Μακεδονία.
Η Ινδία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή ρεβιθιών. Ακολουθούν η Ισπανία, η Αλγερία, η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Αργεντινή και η Ελλάδα.
Από διάφορα έντυπα: Οι φυτικές ίνες που περιέχουν, σε συνδυασμό με τις πρωτεΐνες, προσφέρουν άμεσα το συναίσθημα της πληρότητας. Νιώθοντας χορτάτοι ακόμη και με μια μικρή μερίδα, η οποία μάλιστα δεν περιέχει πολλές θερμίδες, αποφεύγουμε να καταναλώνουμε άλλες τροφές, κάτι που τα κάνει εξαιρετική τροφή για όσους προσπαθούν να ελέγξουν το βάρος ή την όρεξή τους.
Πολλές σημαντικές έρευνες έχουν δείξει ότι τα ρεβίθια βοηθούν, ακόμα, στη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, στην υγεία του πεπτικού συστήματος και της καρδιάς και στην πρόληψη ή στην αντιμετώπιση χρόνιων ασθενειών. Οπότε, όντως τα ρεβίθια έχουν πολλούς και καλούς λόγους να βρίσκονται στο τραπέζι μας.
