Οι δύο φωτογραφίες είναι του ίδιου μαγαζιού. 

Την 1η την τράβηξα το

Δεκέμβριο του '21,

λόγω μιας συνήθειας που έχω

να τραβάω κάποιες φορές

φωτογραφίες από τους δρόμους

της πόλης όταν κάτι μου κάνει

ένα κλικ, 

ενώ τη 2η την τράβηξα

τον Απρίλιο του '22

γιατί κάτι θολό κι άσχημο

 γεννήθηκε μέσα μου όταν είδα τη νέα ταμπέλα. 

Η αλλαγή βεβαίως πέρα από τις λέξεις έγινε και στον τύπο των γραμμάτων και στα χρώματα,

 που στην 1η είναι της ρώσικης σημαίας,

τα πιροσκί όμως που τα φτιάχνουν και τα πουλάνε οι ίδιοι άνθρωποι

εξακολουθούν να είναι το ίδιο νόστιμα.

Σίγουρα θα υπάρχουν αρκετοί συνάνθρωποί μας που όπως κι εμείς θα πρόσεξαν την αλλαγή

και θα αναρωτήθηκαν το γιατί οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού μπήκαν σε τέτοια έξοδα

σ'αυτή τη δύσκολη φάση που περνάμε.

Εμείς απλά κάποιες υποθέσεις θα κάνουμε

που ίσως και να έχουν μια κάποια σχέση με την πραγματικότητα.

Στις 19 Ιουνίου πρόκειται να πραγματοποιηθεί το πρώτο δρομολόγιο της ακτοπλοϊκής σύνδεσης Κύπρου-Ελλάδας, το οποίο θα αναχωρήσει από το λιμάνι της Λεμεσού με προορισμό τον Πειραιά.

Πρόλογος με διάφορα σχετικά και άλλα άσχετα.

Όπως οι περισσότεροι από όσους έχω συναναστραφεί έτσι κι εγώ έχω διαπιστώσει ότι ευτυχώς πολλά μοτίβα με διατρέχουν. Από όσα πιάνω στην απόχη μου έχω καταλήξει πως σε άλλα θέματα είμαι συντηρητικός, βασικά σ'αυτά που αφορούν την προς τα έξω εικόνα μου, τη τεχνολογία και κάποιες φορές σε σχέσεις που παίζει μια εξάρτηση, σε άλλα το μέτρο του γόνιμου κέντρου δίνει τον τόνο, να όπως αυτά που έχουν να κάνουν με τα υλικά αγαθά και το κύρος και σε άλλα ένας εξτρεμισμός με παίρνει και με ξεσηκώνει, όταν ας πούμε γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή που στην ηλικία μου πια κάτι τέτοιο κατά κύριο λόγο παίζει στη φαντασία μου. Να πω επίσης πως αυτό της ελεύθερης και πλούσιας σε όλα της ζωής το θέλω για όλους και ιδιαίτερα για όσους βρίσκονται σε πιο αδύναμη θέση από μένα.

Είναι θαρρώ αυτονόητο πως μέσα στις δίνες της ζωής εμφανίζονται και πολλά ασταθή υβρίδια προπάντων στις καταστάσεις με εντάσεις όπου χρειάζεται να ρισκάρω. Θέλω πάντως να πιστεύω ότι σε όλα τα μοτίβα μου εξακολουθούν να διαπλέκονται οι βασικές μου οι αρχές, όσες τουλάχιστον απ'αυτές είναι ακόμα ζωντανές. Από αυτές που έχουν να κάνουν με δρώμενα εντός της κοινωνίας και που ενίοτε ανθίζουν και στις προσωπικές μου σχέσεις η δικαιοσύνη και η δημοκρατικότητα έχουν μία προτεραιότητα και εδώ και καιρό έχω συμπεράνει ότι έχουν τις ρίζες τους στο ασυνείδητό του.

Ειδικοί επί των δημοσκοπήσεων δεν είμαστε και ούτε έχουμε ψάξει το θέμα σε βάθος. Απλά με τα χρόνια μάθαμε σιγά σιγά ότι πρόκειται για μία στιγμιαία φωτογραφία της γνώμης των πολιτών σε διάφορα πεδία κι έτσι που και που ρίχνω μια ματιά σε κάποιες από τις δημοσκοπήσεις. Όπως όλες οι φωτογραφίες, έτσι και οι δημοσκοπήσεις,  άλλες αποδεικνύεται ότι είναι καλές, άλλες μέτριες και άλλες κακές. Οι πιο κακές ως προς τις δημοσκοπήσεις είναι οι αποκαλούμενες στημένες. Που ακόμα κι αν οι δημοσκόποι τηρούν τους βασικούς δεοντολογικούς όρους των δημοσκοπήσεων υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προκύψουν τα αποτελέσματα που επιθυμεί ο εντολέας τους. Κι αυτό μπορεί να γίνει με τα θέματα που θίγουν οι ερωτήσεις, με τη διατύπωσή τους και την σειρά τους, όπως και με την επιλογή του δείγματος, αν π.χ όντως είναι τυχαίο ή προεπιλεγμένο και ανακυκλωμένο.