Η μουσική, αν και δεν ήταν από την αρχή το βασικό του εκφραστικό μέσο, έγινε καθοριστικό στοιχείο του κόσμου του Lynch όταν γνώρισε τον Angelo Badalamenti. Από το “Blue Velvet” κι έπειτα, ο Badalamenti θα έβαζε τη σφραγίδα του στις περισσότερες Lynch-ικές αφηγήσεις, δημιουργώντας ήχους που θόλωναν τα όρια μεταξύ ονείρου και εφιάλτη. Η μουσική και ο ηχητικός σχεδιασμός έγιναν θεμελιώδη κομμάτια όχι μόνο του κινηματογραφικού σύμπαντος του Lynch, αλλά και της ίδιας του της ζωής.

Ο Lynch, σε αντίθεση με σκηνοθέτες όπως ο David Fincher ή ο Michel Gondry, που ξεκίνησαν από τη βιομηχανία των μουσικών βίντεο, σκηνοθέτησε βιντεοκλίπ κυρίως για καλλιτέχνες με τους οποίους είχε στενή προσωπική ή καλλιτεχνική σχέση. Συνεργάστηκε με ηθοποιούς και μουσικούς που είχαν ήδη αφήσει το αποτύπωμά τους στα κινηματογραφικά του έργα, αλλά και με πειραματικούς δημιουργούς που ταίριαζαν στην αισθητική του. Πολλές φορές, τα οπτικά του σύμπαντα ενώνονταν με τον ήχο μέσα από μουσικά βίντεο – άλλοτε live action, άλλοτε animation, άλλοτε κάτι ενδιάμεσο, πάντοτε όμως με τη σφραγίδα του Lynch.

Εδώ είναι 10 βιντεοκλίπ που σκηνοθέτησε ο David Lynch – οπτικά έργα που κινούνται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, γεμάτα παραμορφωμένες σκιές, παράδοξες κινήσεις και το ανατριχιαστικό, ακαθόριστο συναίσθημα ότι κάτι βρίσκεται κρυμμένο στη γωνία του κάδρου.

Πατώντας  olafaq.gr/music-culture  θα σας εμφανιστεί όλο το άρθρο με τα 10 βιντεοτράγουδα.