Το αφήγημα που ακολουθεί το διάβασα στο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου ( Θεσπρωτία, 1955), "Το κουμπί και το φόρεμα", εκδόσεις Πατάκη, 2012. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που τα περισσότερα μου άρεσαν, που κάτι μου μετέδωσαν. Στο καρδιά τους έχουν ανθρώπους στραμπουλιγμένους. Όμως δεν γίνονται θύματα της αδυναμίας τους, αλλά αντλούν δύναμη από τη μέσα γλύκα τους και ας γίνεται γύρω τους χαμός. Μου άρεσε και η γλώσσα του Δημητρίου και σε μερικά, όπως λέει και ο ίδιος, είναι στη χωριάτικη ποιητική γλώσσα. Το σημείωμα στο οπισθόφυλλο ξεκινάει με την παροιμία " Βρήκα ένα κουμπί και για χάρη του έραψα ένα φόρεμα", με το γράψιμο του Δημητρίου που είναι διακριτικό και έτσι βγήκε και το φόρεμα, με μια διακριτική ομορφιά, σχεδόν σιωπηλή.