
Οικονομία κάνε και πέστα μας λιανά (70)
Όταν η οικονομία γίνεται κοσμονομία, η πολιτική από οικοδεσπότης γίνεται μπάτλερ.
Το αντίστοιχο του παπανδρεϊκού "λεφτά υπάρχουν"* είναι το μητσοτακηκό «υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια», όμως ποιες μπορεί να'ναι οι δίκαιες επιλογές;
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΣ.Δ. Το σκεπτικό του αρθρογράφου και ως ένα βαθμό και τα επιχειρήματά του σε αυτό το άρθρο που ακολουθεί είναι κοντά στο ρεζουμέ των συζητήσεων που έχουν γίνει κατά καιρούς μεταξύ φίλων, γνωστών, συναδέλφων και συγγενών. Συζητήσεις ταβερνήσιες, τηλεφωνικές, περιπατητικές, καφενόβιες και καμιά φορά και γραπτές, όπως και οι άλλες, οι νοερές, που τις ανεβάζω τις μεταμεσονύχτιες ώρες της αϋπνίας στο μυαλό μου με συνομιλητές αγαπητούς επιφανείς ή αφανείς συνανθρώπους που όμως λείπουν. Συνήθως οι συμφωνίες λόγω μιας προϊστορίας αλληλοεκτιμήσης προκύπτουν αρκετά εύκολα και σύντομα αφήνοντας όμως κάθε φορά ένα ομιχλώδες υπόλοιπο για την επόμενη συνάντηση.
11 απαντήσεις για κάποια από τα βασικά στοιχεία του φορολογικού μας συστήματος
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΕυτυχώς που υπάρχουν αξιόπιστοι οργανισμοί, ερευνητές, ινστιτούτα, σχολές, ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι και ΜΜΕ που μας πληροφορούν με στοιχεία για τους τρόπους που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις τα διάφορα προβλήματα της χώρας τους και μας ενημερώνουν γι'αυτούς, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση συγκρίνοντας να κρίνουμε για θέματα που μας αφορούν. Ευτυχώς.
Το επόμενο βήμα είναι να συνθέτουμε προτάσεις έχοντας ως βάση τη γενικότερη κατάσταση της χώρας και να εξετάζουμε ποιων κομμάτων και κινήσεων οι θέσεις τους είναι πιο κοντά στις δικές μας.
Σ'αυτό το άρθρο το θέμα είναι το φορολογικό σύστημα.
Υπάρχει προοδευτική και συντηρητική πολιτική για τα επιδόματα;
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΚώστας Καλλίτσης. Είναι κακό πράγμα τα επιδόματα και η επιδοματική πολιτική; Εξαρτάται. Ας υποθέσουμε ότι σε μια χώρα υπάρχει ένα αρχιπέλαγος πολύ μικρών επιχειρήσεων, που είτε είναι επιχειρήσεις ανάγκης είτε επιβιώνουν με φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή. Επίσης ότι υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν κακομάθει να δουλεύουν με σκανδαλώδη ποσοστά κέρδους, που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στην Ευρώπη. Και ότι, αίφνης, ξεσπάει μια κρίση που απειλεί να σαρώσει πολλές από αυτές. Σε μια τέτοια κατάσταση, η αναγκαιότητα των επιδομάτων γίνεται, νομίζω, ολοφάνερη. Η ουσία, ωστόσο, της επιδοματικής πολιτικής που θα ακολουθηθεί δεν είναι αυτονόητη. Αυτή μπορεί να είναι συντηρητική ή προοδευτική.
Ασσόδυο μήπως είναι να συνεχίσουμε όπως πριν για να μην αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο;
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΕπ'ευκαιρία του νέου έτους ο δημοσιογράφος Κώστας Καλλίτσης μας έθεσε τη ρητορική ερώτηση "Τι θα ευχόσασταν να πετύχουμε ως χώρα το 2023;" και απάντησε ο ίδιος λέγοντας πως ανάμεσα στους πολλούς στόχους ξεχωρίζει αυτούς τους δύο : "Ενα, το πολιτικό σύστημα να ανακτήσει τη δύναμη να αντικρίζει καθαρά, με εντιμότητα τα πραγματικά προβλήματα κι ο διάλογος να γίνεται με ειλικρίνεια για αυτά....και δεύτερο, να θυμηθεί πώς είναι να συζητά κανείς, να παίρνει υπόψη όσα λέει κάθε συνομιλητής". Και συνεχίζει επιλέγοντας αρνητικά παραδείγματα πάνω σε αυτά τα δύο θέματα. Όλα όσα συγκεκριμένα γράφει στη συνέχεια δεν έχω πρόβλημα να τα προσυπογράψω.
Το θέμα που αντιλαμβάνομαι εγώ είναι άλλο. Το πολιτικό σύστημα και εννοώντας με αυτό σχεδόν όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, είναι δυνατόν να θεωρεί ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του, ότι ας πούμε δεν αντικρύζει καθαρά και με εντιμότητα τα πραγματικά προβλήματα της χώρας;
Mobile pass, ή από το κακό στο χειρότερο;
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΚώστας Καλλίτσης. Ποιο είναι το μεγάλο άγχος της Τράπεζας της Ελλάδος; Οτι καθυστερεί η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον που βρίθει από αβεβαιότητες κι έχει μια βεβαιότητα: Οτι η εποχή του άφθονου, φθηνού χρήματος παραχώρησε τη θέση της στην εποχή υψηλών επιτοκίων και περιορισμού της ρευστότητας. Βεβαίως, κι όταν ανακτήσουμε επενδυτική βαθμίδα τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα, γιατί θα είμαστε ουραγοί στη λίστα με τις αξιόχρεες χώρες, όμως θα έχουμε την ευκαιρία να μειώσουμε το πανάκριβο κόστος από την κατάταξη των ομολόγων μας στα «σκουπίδια».
Η μπίζνα των κόκκινων δανείων: Ποιοι θησαυρίζουν από την αγορά χρέους
Συντάκτρια Σούζη ΠαλαιοκώσταΝτίνα Καράτζιου. ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ που βρίσκονται σήμερα στα χέρια των funds ξεπερνούν τα 87 δισ. ευρώ και δημιουργούν δύο παράλληλες πραγματικότητες: στη μία βρίσκονται χρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις και στην άλλη «οι επενδυτικές ευκαιρίες» της αγοράς των κόκκινων δανείων.
Τα κόκκινα δάνεια και οι πλειστηριασμοί είναι ένα θέμα που προκαλεί γενικότερη ανασφάλεια, και όχι άδικα, αφού το ιδιωτικό χρέος σήμερα στην Ελλάδα ανέρχεται στα 260 δισεκατομμύρια. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι θα το βρίσκει συνεχώς μπροστά της, αλλά για την ώρα παίρνει αναβολές λόγω εκλογών.
Μετά το σκάνδαλο Πάτση ήρθε η απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία εμποδίζει τους εντολοδόχους των funds να εκτελούν πλειστηριασμούς σε ορισμένες περιπτώσεις. Προηγήθηκαν διαρροές ότι το υπουργείο Οικονομικών θα αντιμετώπιζε την απόφαση με κάποια τροπολογία για την οποία πίεζαν οι εκπρόσωποι των funds και οι τράπεζες, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη, πιθανόν λόγω των επερχόμενων εκλογών.
Κώστας Καλλίτσης. Γίνονται θαύματα στην Ελλάδα; Από μια πρώτη ματιά, ορισμένα από όσα συμβαίνουν μοιάζουν σαν θαύματα.
Παράδειγμα, σε μια υπερχρεωμένη χώρα μοιράζονται επιδόματα και επιχορηγήσεις πολλών δισ. ευρώ με απλοχεριά, χωρίς αυστηρά κριτήρια ή άλλους, πεζούς, περιορισμούς. Με αυτόν τον τρόπο τροφοδοτείται η κατανάλωση, η κατανάλωση προκαλεί αύξηση του ΑΕΠ και ιδού το θαύμα: καταναλώνοντας –όχι επενδύοντας και παράγοντας– γινόμαστε πλουσιότεροι.
Ποιοι μπορούν να μειώσουν τον πληθωρισμό, δηλαδή την ακρίβεια, και να βελτιώσουν την νομοθεσία για το πόθεν έσχες; Αλλοίμονό μας αν είναι ο Κανένας;
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΟ πληθωρισμός είναι ένα πρόβλημα που το γεννάει η αύξηση των τιμών των αγαθών και η αύξηση των κερδών και ως εκ τούτου αφορά άμεσα όλους και πιο πολύ τους χαμηλόμισθους που τους αλλάζει την πίστη. Το πόθεν έσχες των πολιτικών, που ήρθε πάλι στο προσκήνιο εξ αιτίας των παρανομιών του διαγραφέντος βουλευτή της Ν.Δ Ανδρέα Πάτση ο οποίος κατέθετε κανονικά τα πόθεν έσχες του και μας έκανε να αναρωτηθούμε για μια ακόμα φορά το αν δουλεύει καλά, αφορά όλους τους πολίτες . Να υπενθυμίσουμε εδώ τις παρανομίες του Πάτση. Είχε τρεις εξωχώριες εταιρείες, (κάτι που το σύνταγμα απαγορεύει ρητά για βουλευτές), μέσα στα μόλις δύο χρόνια από την εκλογή του εκτόξευσε τα εισοδήματά του αλλά και τις καταθέσεις του στα ύψη (40.000 ευρώ είχε το 2018, στα… 3 εκατομμύρια έφθασαν το 2020!), με αντίκρισμα αυτά τα 40 χιλιάρικα πήρε δάνειο… 4 εκατομμυρίων από τράπεζα, και αγόρασε από την ίδια «κόκκινα δάνεια» ύψους 60 εκατομμυρίων για να τα πουλήσει εν καιρώ, έκλεισε δουλειά με τα ΕΛΤΑ (μέσω ελβετικής εταιρείας την οποία εκπροσωπούσε στην Ελλάδα), ύψους 1 εκατομμυρίου, κάτι που επίσης απαγορεύεται ρητώς και με ποινή την έκπτωσή του από το βουλευτικό αξίωμα.
Ποιοι κλάδοι βγάζουν το POS από την πρίζα δια λόγους ευνόητους
Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Μόλις 3.470 δικηγόροι, 1.319 υδραυλικοί, 393 μεσίτες και 15 μεταφορικές δέχθηκαν πληρωμή με κάρτα το 2021.
Προκόπης Χατζηνικολάου. Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές αυξάνονται ραγδαία. Από 40 δισ. ευρώ το 2021, εκτιμάται ότι θα ξεπεράσουν τα 60 δισ. ευρώ φέτος. Η επιστροφή του τουρισμού στα προ πανδημίας επίπεδα συνέβαλε σε αυτό, καθώς οι τουρίστες είναι πολύ πιο εξοικειωμένοι από τους Ελληνες στη χρήση του πλαστικού χρήματος. Αλλά και οι Ελληνες περιορίζουν όλο και περισσότερο τη χρήση των μετρητών στις συναλλαγές τους.
Μπρος γκρεμός - πληθωρισμός και πίσω ρέμα - τρύπιο καλάθι ψέμα
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΚώστας Καλλίτσης. Βεβαίως υπάρχει πρόβληµα πληθωρισµού και στην Αµερική και στην Ευρώπη, βεβαίως η μετά από 10ετίες επανεμφάνισή του είναι παγκόσμιο φαινόμενο, καμία χώρα, καμία οικονομία, κανένας δεν μένει στο απυρόβλητο.
Αλλά, πρώτον, ο πληθωρισμός δεν είναι ένα ουδέτερο φαινόμενο: Εφόσον αντέχει η κατανάλωση, οι εταιρείες περνούν το αυξημένο κόστος στους πελάτες τους. Ακόμα κι αν διατηρούν το ίδιο ποσοστό κέρδους, αυξάνουν τα κέρδη τους ως μάζα, ως απόλυτο μέγεθος, αφού το ίδιο ποσοστό κέρδους υπολογίζεται σε αυξημένες τιμές βάσης. Επιπλέον, πολλές εταιρείες εκμεταλλεύονται την αναμπουμπούλα για να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους. Τα πραγματικά κέρδη αυξάνονται, ενώ οι πραγματικοί μισθοί μειώνονται – έγραψε στους Financial Times αναφερόμενος στην αμερικανική οικονομία ο Πολ Ντόνοβαν, επικεφαλής οικονομολόγος της UBS Global Wealth Management. Το πρόβλημα λέγεται πληθωρισμός κερδών.