Εκεί πέρα Στο Σέντραλ Παρκ

Ναι

    και στεκόμαστε εκεί πέρα

          στο Σέντραλ Πάρκ

ρίχνοντας δεκάρες στις λιμνούλες

          και ένας αρλεκίνος 

    έφτασε γυμνός

ανάμεσα

    στις παραμάνες

και τις έπιασε να ξύνουν τις μύτες τους

    ενώ θα έπρεπε

                                         να χορεύουν

Done sta amore (που είναι η αγάπη)

Done sta amore

που πλαγιάζει ο έρωτας

Done sta amore

εδώ πλαγιάζει ο έρωτας

το δακτυλίδι περιστέρι έρωτας

σε λυρική απόλαυση

άκου του έρωτα τα τραγούδια στο βουνό

του έρωτα το αληθινό τραγούδι της επιθυμίας

του έρωτα το σιγανό απλό τραγούδι

πολύ γλυκό του πόνου τραγούδι

σε περάσματα της νύχτας

Done sta amore

εδώ πλαγιάζει ο έρωτας

το δακτυλίδι περιστέρι έρωτας

Done sta amore

εδώ πλαγιάζει ο έρωτας.

Ο κόσμος είναι μέρος όμορφο

να γεννηθείτε
αν δεν σας νοιάζει η ευτυχία
κι αν δεν θέλετε
όλο χαρούμενοι να είστε

…………………………………….

Ο κόσμος είναι όμορφο μέρος
να γεννηθείτε
αν δεν σας νιάζει κάποιοι να πεθαίνουν
κάθε τόσο
ή ίσως μόνο να πεινούν
κάποια στιγμή
πράγμα που δεν είναι και τόσο κακό
αν δεν πρόκειται για σας...

Ατέλειωτη η λαμπρή ζωή του κόσμου

ατέλειωτος ο λατρευτός του βίος κι η ανάσα
οι λατρευτές του έμβιες υπάρξεις
ν” ακούν και να βλέπουν
να αισθάνονται και να νοούν
να γελούν και να χορεύουν
να τραγουδούν και να μιλούν
ατέλειωτα απογεύματα και βράδυα
αγάπης κι έκστασης κι απελπισίας

……………………………………………..

Ατέλειωτες οι μάχες του καλού και του κακού
τα χτυπήματα της μοίρας κι οι εκτροπές του μίσους
ατέλειωτα λάθη και αποτυχίες της τελικής έκρηξης
σ” ατέλειωτες κλιμακωτές αντιδράσεις

………………………………………………

Και γι'αυτό τέλος δεν έχουν
οι πύλες της γνώσης
κι οι καταράχτες του φωτός
στα αιθέρια ύψη του ανθρωπίνου πνεύματος
στο διάστημα μέσα μας
στα Άμστερνταμ του Γιν και Γιαν
Ατέλειωτα Ρουμπαγιάτ κι ατέλειωτες μακαριότητες

……………………………………………..

Τις τελευταίες μέρες της Αλεξάνδρειας
Μια μέρα πριν το βατερλώ
ο χορός εξακολουθεί
υπάρχει εδώ ένας ήχος ήχος ονείρου μέσα στη νύχτα.

Στου Γκόγια τις καλλίτερες σκηνές

Στου Γκόγια τις καλλίτερες σκηνές

φαίνεται να βλέπουμε

τους λαούς του κόσμου

ακριβώς τη στιγμή που

για πρώτη φορά απόχτησαν τον τίτλο της

"μαρτυρικής ανθρωπότητας".

Σφαδάζουν πάνω στη σελίδα

σ'ένα πραγματικό ξεφρένιασμα

αναποδιάς.

Στιβαγμένοι 

βογγώντας με μωρά και ξιφολόγχες

κάτω από τσιμεντένιους ουρανούς

σ'ένα αφηρημένο τοπίο από ξετιναγμένα δένδρα

λυγισμένα αγάλματα

φτερούγες και ράμφη νυχτερίδων

γλιστερές κρεμάλες

κουφάρια και σαρκοβούρους πετεινούς

και όλα τα έσχατα κραυγάζοντα τέρατα

της "φαντασίας της συμφοράς".

Είναι τόσο ατόφια

σαν να υπάρχουν στ'αλήθεια ακόμα.

Και υπάρχουν.

Μόνο το τοπίο έχει αλλάξει

είναι ακόμα αραδιασμένα στο μάκρος των δρόμων

κατατρεγμένοι από λεγεωνάριους

χαλασμένους ανεμόμυλους

και παράφρονα κοκόρια.

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι

μόνο μακριά από τον τόπο τους

σε εθνικές οδούς πενήντα λωρίδες φάρδος

πάνω σε μια συγκεκριμένη ήπειρο

στολισμένες με άνοστες διαφημίσεις

δείχνοντας ηλίθιες αυταπάτες ευτυχίας.

Η σκηνή δείχνει

λιγότερα κάρα για την καρμανιόλα

με πιότερους σακατεμένους πολίτες

σε πολύχρωμα αυτοκίνητα

που έχουν περίεργες πινακίδες

και μηχανές 

που καταβροχθίζουν την Αμερική.

Τα πέντε αυτά ποιήματα είναι του Λώρενς Φερλινγκέττι ( Νέα Υόρκη, 1919), ενός από τους βασικούς ποιητές της "ομάδας" των μπήτνικ ( Α.Γκίνσμπεργκ, Τ.Κέρουακ, Γ. Κόρσο, Ν.Κάσαντι, Γ. Μπάροουζ) που εμφανίστηκε στις Η.Π.Α τη δεκαετία του '50. Κεντρικό ρόλο στην εξάπλωση της μπητ λογοτεχνίας διαδραμάτισαν δύο σημαντικά έργα, το μυθιστόρημα Στο Δρόμο (On the road, 1951) του Κέρουακ και το ποίημα Ουρλιαχτό (Howl, 1955) του Γκίνσμπεργκ, που αποτελούν έως σήμερα τα πλέον δημοφιλή δείγματα της μπητ λογοτεχνίας.

Ακολουθεί ένα μίνι βιογραφικό του γραμμένο από τον Γ. Μπλανά

Ο Λόρενς Φερλινγκέττι γεννήθηκε στο Γιόνκερς της Νέας Υόρκης από οικογένεια Iταλοπορτογάλων σεφαρδιτών εμιγκρέδων. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και στη Σορβόννη και υπηρέτησε ως αξιωματικός του Αμερικανικού Ναυτικού κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου. Μέχρι το 1953, διδάσκει γαλλικά, γράφει λογοτεχνική κριτική και ζωγραφίζει. Το 1953, με την συνεργασία του Πήτερ Μάρτιν, ανοίγει το βιβλιοπωλείο "City Lights", ένα από τα λίγα ανεξαρτητα βιβλιοπωλεία των Ηνωμένων Πολιτειών που ήδη μετράει περισσότερο από μισό αιώνα δραστηριότητας. Δύο χρόνια αργότερα ιδρύει τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο από τον οποίο κυκλοφορούν τα πρώτα λογοτεχνικά έργα των μπήτνικς. O Φερλινγκέτι ζει μια δραστήρια ζωή: γράφει ποίηση, εκδίδει βιβλία, κουμαντάρει το βιβλιοπωλείο, ζωγραφίζει - τα έργα του εκτίθενται σε γκαλερί και μουσεία - και για να ξεκουράζεται καταφεύγει, πού και πού, στο εξοχικό του καταφύγιο, στην άγρια φύση του Big Sur της Καλλιφόρνια.

Επηρεάστηκε ιδεολογικά, μεταξύ άλλων, από το βουδισμό και τον αναρχοκομμουνισμό. Έχει εκθέσει αρκετές φορές έργα ζωγραφικής του. Απ' το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζουν η ποιητική συλλογή A Coney Island Of The Mind του 1958, που μεταφράστηκε σε εννιά γλώσσες και έχει πουλήσει ένα εκατομμύριο αντίτυπα, και η συλλογή Landscapes Of Living And Dying που έχει βραβευτεί στην Αμερική. Έχει γράψει επίσης θεατρικά έργα. Ο Λόρενς Φερλινγκέτι έγινε τιμητικό μέλος της ομάδας Εικόνα και Ποίηση το 2009 

Σημείωση 1: Αν θέλουμε ν” αναζητήσουμε ελληνική αντιστοιχία, στο νου μας βέβαια έρχεται ο Νάνος Βαλαωρίτης, καθώς και οι Μεϊμάρης και Λειβαδάς. Δυο μόλις χρόνια νεώτερος ο Βαλαωρίτης από τον Φερλινγκέττι, παλιοί γνώριμοι εξάλλου, αφού και αυτός έζησε αρκετά χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο.

Σημείωση 2: Έχει γυριστεί ένα ντοκυμαντέρ για τον Αμερικάνο ποιητή, πληροφορίες μπορούν να ανακτηθούν εδώ).