.Μετά από αυτήν απόφαση με την οποία συμφωνήσαμε, είναι προφανές ότι δεν θα γίνουν οι ενέργειες που είχε ανακοινώσει η παράταξή μας πως θα κάνει για το ίδιο θέμα.

Σ.Δ. Ως γνωστόν οι δύο πυλώνες της σύγχρονης ελληνικής μουσικής είναι το δημοτικό τραγούδι και το ρεμπέτικο. Το δημοτικό τραγούδι έχει ρίζες που φτάνουν μέχρι και τη βυζαντινή μουσική, είτε τη θρησκευτική, είτε την κοσμική. Ποιοι έφτιαχναν το δημοτικό τραγούδι; Συγκεκριμένοι κάθε φορά άνθρωποι το έφτιαχναν, μόνο που αυτό έπαιρνε μια τελική μορφή με τον καιρό και με την επίδραση της κοινότητας που το τραγουδούσε.  

Τα ρεμπέτικα όμως τραγούδια ξέρουμε ποιοι τα δημιούργησαν στην προσπάθειά τους να φτιάξουν ένα παράδεισο μέσα στο σκουπιδαριό που τους είχαν πετάξει. Και ξέρουμε επίσης πως στο ξεκίνημά του αυτοί ζούσαν στη Δραπετσώνα και στον Πειραιά, και οι περισότεροι από αυτούς ήταν πρόσφυγες. Ποιο είναι το θέμα; Κοντεύει ένας αιώνας από την δημιουργία του ρεμπέτικου τραγουδιού, μα ούτε ο δήμος Πειραιά, ούτε της Δραπετσώνας και μετά από το 2010 και του Κερατσινίου, έχουν τιμήσει το ρεμπέτικο τραγούδι όπως του αξίζει.

Ένα λόγος είναι πως αυτό το τραγούδι η αριστερά όχι μόνο άργησε πολύ να το αποδεχτεί αλλά ήταν και ξεκάθαρα εναντίον του. Ο πρώτος Έλληνας που μίλησε υπέρ του εκτός αριστεράς ήταν ο Χατζιδάκις με την περίφημη ομιλία του το 1949 στο θέατρο Τέχνης του Κουν. Ο δε Θεοδωράκης έδωσε μάχες εντός του ΚΚΕ στις αρχές της δεκαετίας του '60 για να πείσει τον κομματικό μηχανισμό να αποδεχτεί το ρεμπέτικο ως τραγούδι του λαού. Σ'αυτήν τη μάχη υποστηρίχτηκε πολύ εκείνη τα χρόνια από τη νεολαία της εποχής.

Το κακό είναι πως από τις υπάρχουσες δημοτικές αρχές και παρατάξεις Πειραιά και Κερατσινίου Δραπετσώνα; από το '10 και μετά καμία δεν έχει υποστηρίξει με πάθος και συνέχεια το να τιμηθεί το ρεμπέτικο εκεί όπου γεννήθηκε, ίσως γιατί κανέναν δήμαρχος δεν τον συγκινούσε το ρεμπέτικο. Είναι βέβαιο πάντως ότι θα πέσω από τα σύννεφα αν κάποτε τιμηθεί από την τοπική αυτοιδιοίκηση της περιοχής μας το ρεμπέτικο τραγούδι, με ένα μουσείο ας πούμε, που θα είναι και κέντρο - σχολείο, όπου οι φοιτούντες σ'αυτό θα ασχολούνται και με την ανανέωσή του.