ΦωτεινόΣέπιαΣκοτεινόΜεγέθυνση (+)Σμίκρυνση (-)Χωρίς σχόλιαΜε σχόλιαΠιο στενόΠιο φαρδύ
Σάββατο, 28 Ιανουαρίου 2023 18:33

Κάποιες ακόμα σκέψεις και ιδέες για τη λύση του κυκλοφοριακού στον Πειραιά, Νίκος Μπελαβίλας, από το fb

Συντάκτης 
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
pireasii8Συνεχίζοντας τη συζήτηση για το Σχέδιο Βιώσιμης Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) του Πειραιά, σε συνάρτηση με τις αναπλάσεις σε αρκετούς δρόμους της πόλης. Από παντού τίθεται το θέμα της στάθμευσης. Οι αναπλάσεις καλώς διευρύνουν και φυτεύουν τα απαράδεκτα πεζοδρόμια του ενός μέτρου. Σχεδιάζονται ποδηλατόδρομοι. Οργανώνονται οι διασταυρώσεις με αποκλεισμό της στάθμευσης στις γωνίες για να μπορούν να περάσουν οι πεζοί με ασφαλείς διαβάσεις. Προτείνονται πεζοδρομήσεις ή φαρδιά πεζοδρόμια  μπροστά στα σχολεία και έτσι πρέπει. Όλα αυτά κόβουν αρκετές εκατοντάδες θέσεις στάθμευσης. Ποια είναι η απάντηση; Ας δούμε την εξίσωση των ιδιωτικών οχημάτων και των μέσων σταθερής τροχιάς (ΜΣΤ) και αν αυτή μπορεί να δώσει λύση. Και ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Απευθύνεται σε όσες και όσους έχουν αντοχή να συζητήσουν σοβαρά το κορυφαίο πρόβλημα του Πειραιά και δεν θα μπορούσε να είναι συνθηματολογικό.
 
Έχουμε τα πρόσφατα νούμερα της ΕΛΣΤΑΤ και της Αττικό Μετρό, των κυκλοφοριακών μελετών που έχουν γίνει το 2012 από τον Δήμο Πειραιά, και τέλος τη λιμενική κίνηση του ΟΛΠ. Όταν ολοκληρωθεί η νέα κυκλοφοριακή μελέτη του Δήμου Πειραιά (και πιέζουμε να γίνει σύντομα) θα έχουμε ακόμη πιο ακριβή στοιχεία. Μην έχουμε όμως αυταπάτες. Θα μας δείξουν σίγουρα τα ίδια ή και ακόμη χειρότερα, όχι καλύτερα. Για αυτό ας ανησυχούμε για το κυκλοφοριακό αδιέξοδο.
 
Σύμφωνα με τις μετρήσεις, μέσα στην τελευταία εικοσαετία, παρά την κάμψη της οικονομικής κρίσης, ο δείκτης ιδιοκτησίας ΙΧ στην Αττική εκτινάχθηκε από 500 ΙΧ στα 800 ΙΧ ανά 1.000 κατοίκους και ένα στα τέσσερα νοικοκυριά έχει δύο αυτοκίνητα. Στον Δήμο Πειραιά έχουμε περίπου 135.000 οχήματα κατοίκων που κυκλοφορούν και σταθμεύουν στην πόλη. Από αυτά το 78% δεν έχει εξασφαλισμένο ιδιωτικό χώρο στάθμευσης.
 
Με απλά μαθηματικά επομένως γύρω στα 106.000 ΙΧ σταθμεύουν στον δημόσιο χώρο. Τα υπόλοιπα σε ιδιωτικά γκαράζ. Τα πρώτα καταλαμβάνουν μία τεράστια επιφάνεια: 1.300 στρέμματα. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος, αν τα βάζαμε να σταθμεύσουν το ένα πίσω από το άλλο κατά μήκος ενός μεγάλου άξονα χρειάζονται 580 χιλιόμετρα. Δεν θα τα χωρούσε η εθνική οδός από τον Πειραιά ως τη Θεσσαλονίκη!
 
Το κυκλοφοριακό «έπος» του Πειραιά δεν τελειώνει εδώ. Εκατό χιλιάδες εργαζόμενοι εισέρχονται καθημερινά στο κέντρο και στο λιμάνι, χιλιάδες φορτηγά και μικρά οχήματα διασχίζουν εγκάρσια την πόλη κατευθυνόμενα στον ΟΛΠ ή στο Θριάσιο, έντεκα εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο διακινούνται τον χρόνο και μαζί τους εκατοντάδες χιλιάδες οχήματα επιβιβάζονται ή αποβιβάζονται στα πλοία της ακτοπλοΐας.
 
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Που θα βρούμε θέσεις στάθμευσης για τον στόλο των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοκινήτων; Αν θέλουμε να καλύψουμε αυτά τα αστρονομικά μεγέθη πρέπει να κατεδαφίσουμε ολόκληρες συνοικίες για να κατασκευάσουμε πολυώροφα γκαράζ. Εν ολίγοις με τέτοια μεγέθη λύση δεν υπάρχει όσο και αν ψάχνουμε.
 
Πάμε τώρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι κάτοικοι του Πειραιά υπολογίζεται ότι μετακινούνται κατά 25% με λεωφορεία, Μετρό και τραμ. Άλλοι τόσοι με τα πόδια ή με ποδήλατο κ.λπ. Οι υπόλοιποι με ΙΧ ή ταξί. Ήδη η νέα γραμμή Μετρό προς τον Πειραιά έλκει περίπου 130.000 επιβάτες. Κάπου 50-60 χιλιάδες από αυτούς υπολογίζεται ότι μετακινούνται προς και από τους πειραιώτικους σταθμούς. Ταυτόχρονα η επιβατική κίνηση του Τραμ ανέβηκε κατά 30% τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της επέκτασης προς το λιμάνι.
 
Σκεπτόμαστε εύκολα, ότι αν επεκταθούν τα ΜΣΤ θα λυθεί το πρόβλημα της στάθμευσης. Είναι λάθος γιατί υπάρχει ένας διεθνής κανόνας ο οποίος επιβεβαιώνεται και στην Ελλάδα πολλά χρόνια. Όπου αδειάζει χώρος από ΙΧ θα τον καταλάβουν άλλα ΙΧ οχήματα. Όταν ένα κομμάτι του πληθυσμού εγκαταλείπει το ΙΧ και επιβιβάζεται σε ένα μαζικό μέσον ή περπατάει τότε ένα άλλο κομμάτι νοιώθει ότι μπορεί πιο εύκολα να κυκλοφορήσει και να βρει χώρο στάθμευσης… και το κάνει. Όπου κτίζεται μία λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας για να ανακουφιστούν οι μποτιλιαρισμένοι δρόμοι, αυτή φθάνει σύντομα στον κορεσμό. Λαμπρή απόδειξη είναι η λεωφόρος Κηφισού, που πιστεύαμε ότι μας έσωσε το 2004. Σήμερα έχει επιστρέψει στα μποτιλιαρίσματα της Μεταπολίτευσης! Αλλά και η Αττική Οδός που πλέον μποτιλιάρεται κατά τακτά διαστήματα. Αποδεικνύεται έτσι ο φαύλος κύκλος.
Επιστρέφοντας στη στάθμευση, τρεις ρεαλιστικές λύσεις, οι οποίες προφανώς δεν λύνουν μόνο εν μέρει το πρόβλημα.
 
Δύο-τρία μεγάλα περιφερειακά πάρκινγκ δίπλα σε σταθμούς Μετρό ή Τραμ. Ώστε οι εισερχόμενοι να αφήνουν το αυτοκίνητό τους και να μετακινούνται με τα ΜΣΤ ή οι κάτοικοι που δεν εξυπηρετούνται από τα ΜΣΤ (πχ Πειραϊκή ή Ταμπούρια) να φθάνουν ως εκεί για μετεπιβίβαση. Ποιά είναι αυτά τα σημεία όπου μπορούμε να κατασκευάσουμε μεγάλους χώρους στάθμευσης (ονομάζονται park and ride); Είναι μόνο το Καραϊσκάκη δίπλα στη Γραμμή 1 Μετρό και το Τραμ όπως και η Λεύκα δίπλα στον Προαστιακό υπό την προϋπόθεση ότι θα πυκνώσουν τα δρομολόγια του. Θα μπορούσαν να είναι και ακραίοι χώροι του λιμανιού που σήμερα είναι νεκροί όπως η Ε1 αν αυτοί συνδέονταν με κάποια τακτική γραμμή Τραμ ή λεωφορείου που θα οδηγούσε στο Μετρό.
 
Η δεύτερη ρεαλιστική λύση είναι η ελεγχόμενη στάθμευση για κατοίκους. Η λύση στηρίζει το μοναδικό ΙΧ και όχι τα δύο ή και τρία ανά νοικοκυριό, αποτρέπει τους επισκέπτες να μπουν στις περιοχές κατοικίας γιατί θα γνωρίζουν ότι δεν θα βρουν θέση στάθμευσης. Η μελέτη υπάρχει από το 2012 και δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε ποτέ.
 
Η τρίτη λύση στην οποία αναφερόταν αναλυτικά το προηγούμενο σημείωμα για το ΣΒΑΚ ( ΕΔΩ ) είναι η άμεση επέκταση Μετρό και Τραμ στον υπόλοιπο Πειραιά, στην Πειραϊκή, στη Δραπετσώνα, στο Κερατσίνι, στο Πέραμα. Όχι για να μας λύσει το πρόβλημα της στάθμευσης, αλλά για να μας λύσει το πρόβλημα της ανθρώπινης μετακίνησης στην πόλη για όλες και όλους.
Έτσι φθάνουμε σε αυτά που γνωρίζουμε πάρα πολύ καιρό αλλά που τώρα είναι ανάγκη να τα συνειδητοποιήσουμε και πάρουμε τις αποφάσεις.
Σχόλιο στο fb
Aura Vazeou
Ο εξορθολογισμός των λεωφορειακων γραμμών είναι ένα μεγάλο θέμα επίσης.Πολλες καθυστερήσεις, ταλαιπωρημενα οχήματα, περιριοσμενο τοπικο δίκτυο. Για παραδειγμα, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα λεωφορείο που να διατρέχει κατά μήκος ολόκληρη την Λεωφόρου  Συγγρου με ο, τι αυτή περιλαμβανει -μαιευτηριο ΡΕΑ, Ευγενίδειο ίδρυμα, Παντειο, Εθνικό μουσείο σύγχρονης τέχνης κ. α. έως την πραγματικά πλησιεστερη στάση μετρό της Κόκκινης Γραμμής (Συγγρου Φιξ). Η λεωφοριακη συνδεση του Πειραιά με το Συνταγμα γίνεται μέσω Καλλιθέας (040) ενώ θα μπορουσε να σχεδιαστεί μια διαδρομή Πειραιας - Συνταγμα μέσω Συγγρου.
Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 29 Ιανουαρίου 2023 10:20
Κατηγορία Πειραιάς
Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

Τελευταία άρθρα από τον/την Λάκης Ιγνατιάδης

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « #pireas4all: Οι πεζοί κινδυνεύουν ακόμα και με θάνατο, διασχίζοντας τους δρόμους στο κέντρο του Πειραιά Εγκρίθηκε το master plan για το λιμάνι του Πειραιά ο κύκλος όμως των διεκδικήσεων των πολιτών δεν έκλεισε ακόμη »

Προσθήκη νέου σχολίου

Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση

επιστροφή στην κορυφή