Άρθρα άλλων που μας άρεσαν (2217)
Μετεξεταστέος ο Μητσοτάκης στα εθνικά θέματα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ 26/06/2025
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Μάνος Στεφανίδης. O Αλέξανδρος Ασωνίτης το έθεσε πολύ σωστά χτες μαζί με άλλους ανησυχούντες αναλυτές. Αυτός εδώ είναι ο χάρτης των θαλασσίων συνόρων όμορων χωρών της ανατολικής Μεσογείου τον οποίο προπαγανδίζει η Τουρκία μέσω του τουρκολυβικού συμφώνου. Ένα σύμφωνο το οποίο ωμά παραβιάζει την ελληνική ΑΟΖ και τα χωρικά ύδατα ή την υφαλοκρηπίδα Κρήτης, Δωδεκανήσων και Κύπρου. Παραβιάζοντας συγχρόνως και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Ενας καθηγητής μετρούσε τ’ άστρα…
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Απόστολος Λακασάς. Στην Αττική διδάσκει καθηγητής που διορίστηκε στα 59 του. Δούλεψε τα τελευταία σχεδόν 15 χρόνια ως αναπληρωτής σε δημόσια σχολεία, μέχρι που έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και της μοριοδότησης, μέσω της προϋπηρεσίας, για να λάβει μια θέση στον πίνακα των διοριστέων.
Σήμερα διδάσκει σε ένα γυμνάσιο και ένα λύκειο για να συμπληρώσει το υποχρεωτικό του ωράριο, αφού το μάθημα της ειδικότητάς του δεν διδάσκεται πολλές ώρες, καθώς δεν είναι εκ των λεγόμενων βασικών.
Πολλά ακατοίκητα βρε αδελφέ τριγύρω μας, μα πως έγινε αυτό και τι άραγε μπορεί να γίνει τώρα που όλα μου λιγοστεύουν
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Όσο λιγοστεύει ο χρόνος μου τόσο πιο λίγο περπατάω και πιο κοντά στο σπίτι μου τριγυρίζω. Έχω πάρει σβάρνα τις γειτονιές που φτιάχνουν τη Δραπετσώνα και δεν θυμάμαι μόνο όσα έζησα εδώ κι εκεί σε διάφορες ηλικίες, αλλά φτιάχνω και νέες περιπέτειες σε συνδυασμό με όσες νέες εικόνες ανακαλύπτω. Πολλά τα καινούργια στοιχεία που πριν δεν τους έδινα σημασία, πριν που τρέχοντας ζούσα την ιστορία μου, ενώ τώρα περπατώντας χαλαρά κοιτάζω στα μάτια την ιστορία των συναισθημάτων μου, αυτών που μου γεννά ένας συνδυασμός του πολύ τότε, του στιγμιαίου τώρα και του λίγο αύριο.
Θυμήθηκα τον Γιώργο Γαρμπή τώρα που έμαθα τον θάνατό του και ζωντάνεψα μέσα μου αυτόν τον καλό κι ανήσυχο άνθρωπο
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Από τους λίγους ανθρώπους που γνώρισα ξώφαλτσα και όμως η αίσθηση που μου άφησε κυκλοφορεί ακόμα μέσα μου. Μια αίσθηση σαν ένα ποιητικό χάδι. Είναι ζήτημα αν τον άκουσα, τότε στις αρχές της δεκαετίας του '80, τυχαία κάθε φορά, να συζητά σε χαμηλούς τόνους με άλλους το πολύ πεντέξι φορές και ζήτημα να αντάλλαξα κάποιες ας πούμε πεταχτές σκέψεις μαζί του άλλες πεντέξι. Δεν θυμάμαι ποια ακριβώς ήταν τα θέματα από τα οποία πήραμε αμπάριζα. Θυμάμαι όμως ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν κινήθηκα στο δίπολο λόγος και αντίλογος αλλά στο μαζί ζυμώσαμε, πλάσαμε και ψήσαμε νομίζω κάτι ωραίο και νόστιμο και για τους δύο.
Η εκδίκηση των γεγονότων, του Κώστα Καλλίτση
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Ο λήθαργος δεν είναι μόνο της καθ’ ημάς ελίτ πρόβλημα. Είναι και μια κατάσταση των αγορών, από τον κορεσμό τους από κέρδη και την ψευδαίσθηση ότι τίποτα δεν είναι ικανό να ανατρέψει την κούρσα των χάρτινων υπεραξιών: ένα 10ήμερο από την έναρξη της σύγκρουσης Ισραήλ – Ιράν, λες σε μια ιδιότυπη επίδειξη κυνισμού, τα διεθνή χρηματιστήρια έχουν ανακάμψει. Το επίσημο και, κυρίως, το σκιώδες χρηματοπιστωτικό σύστημα χειραγωγούν τις αγορές σε μια κατεύθυνση φούσκας και τις ωθούν σε απόσπαση όχι μόνο από την πραγματική οικονομία αλλά και από όλες τις δραματικές αλλαγές στον πραγματικό κόσμο. Η ισορροπία γίνεται όλο και περισσότερο ασταθής – κατάσταση που συνήθως καταλήγει στο ξέσπασμα της κρίσης.
Είναι φυσιολογικό ότι ξυπνήσαμε σήμερα φρικαρισμένοι. Η χώρα μας είναι δίπλα στον πόλεμο, του Κωστή Καρπόζηλου, από το fb
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
«Η διεθνής γεωπολιτική συγκυρία (…) εξακολουθεί να παραμένει σύνθετη και ανησυχητική». Διαβάζω το κυριακάτικο σημείωμα του Πρωθυπουργού. Είναι ένα μνημείο αοριστίας. Σε εννιά αράδες δεν λέει τίποτα, μα τίποτα, το συγκεκριμένο. Η γλώσσα των εκθέσεων ιδεών και των απαντήσεων σε καλλιστεία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μην αναλάβεις την ευθύνη των επιλογών σου.
Όχι κύριε Μητσοτάκη. Η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ και η ακροδεξιά κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν αποφασίσει τη γενίκευση και εξάπλωση του πολέμου. Και αυτό δεν είναι ούτε «σύνθετο», ούτε απλά «ανησυχητικό». Είναι βήμα προς τον όλεθρο.
Τι σόι πολιτισμός είναι αυτός που ξέρει μόνο να αναπτύσσει και να τελειοποιεί ολοένα και πιο τελειοποιημένα μέσα εξόντωσης του άλλου από απόσταση;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Spyros Yannaras. Ξαναδιαβάζοντας το μεγάλο βιβλίο του Έντ. Σαΐντ "Οριενταλισμός" σκεφτόμουν ότι δεν έχει αλλάξει ούτε κόμμα από όσα περιγράφει στην συνείδηση των χωρών του δυτικού πολιτισμού. Εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν κάθε διαφορετικό πολιτισμό όχι απλώς ως υποδεέστερο, όχι απλώς ως υποχρεωτικά χειραγωγήσιμο προκειμένου να είναι αποδεκτός ομοτράπεζος, αλλά ως απειλή και ως εχθρό άπαξ και δεν δεχθεί την θέση του αποίκου.
Γιατί η επιθυμία του Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά - τα οποία ακόμη δεν διαθέτει - το καθιστά αυτόχρημα εχθρό της δύσης; Γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο για όλα τα δυτικά κράτη τα εφοδιασμένα με πυρηνικά;
«Οταν ξεκίνησα, η θάλασσα ήταν ακόμα ζωντανή»: ένας ψαράς των Κυκλάδων αφηγείται τη ζωή του
Επιλέγων ή Συντάκτης Τρύφων Μπεκετιάδης
Γεωργία Παπαστάμου.Το τώρα των ελληνικών θαλασσών και η αγωνία για το μέλλον μέσα από τη γλαφυρή αφήγηση του Δημήτρη Ζάννε, ενός Ανδριώτη που δώδεκα χρονών είχε αποφασίσει ήδη ότι θα γινόταν ψαράς.
Όταν πρωτοξεκίνησα ψαράς, η θάλασσα ήταν ακόμα ζωντανή». Δεν μπορώ να ξεχάσω αυτά τα λόγια. Ήταν από τις πρώτες κουβέντες που μου είπε ο Δημήτρης Ζάννες όταν τον γνώρισα. Είχα συναντήσει τον Ανδριώτη ψαρά με αφορμή μια πρωτοβουλία του WWF Ελλάς στο νησί.
Οι μεν απεχθάνονται τη δημοκρατία και την πολεμούν με κάθε μέσο και οι δε, που τους ενώνει η προσήλωσή τους σ'αυτήν, άραγε μπορούν να κάνουν κάτι σημαντικό, να όπως π.χ το "No Kings" ;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Στις 14 Ιουνίου, ο Ντόναλντ Τραμπ διοργάνωσε στρατιωτική παρέλαση στην Ουάσινγκτον συνδυάζοντας τα 79α γενέθλιά του με την Ημέρα της Σημαίας και την 250ή επέτειο του Αμερικανικού Στρατού, ένα θέαμα με αυταρχική χροιά. Την ίδια μέρα, δεκάδες ακαδημαϊκοί και 28 Νομπελίστες από όλο τον κόσμο προειδοποίησαν δημόσια: η δημοκρατία υποχώρησε κι ο φασισμός ξαναχτύπησε πόρτα.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η αυταρχική αίσθηση της παρέλασης παραπέμπει περισσότερο σε σοβιετικά θεάματα παρά σε δημοκρατικούς εορτασμούς και κατηγορούν τον Τραμπ ότι ενεργεί περισσότερο ως μονάρχης παρά ως πρόεδρος της Αμερικανικής Δημοκρατίας.
Don’t mess with California, Mr. President, της Ξένιας Κουναλάκη
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Ο Φρειδερίκος Τραμπ ήταν παράνομος και μετανάστης όταν το 1885 έφθασε στις ΗΠΑ. Ηταν ανυπότακτος, άρα παραβίασε τον βαυαρικό νόμο που προέβλεπε υποχρεωτική στρατιωτική θητεία την εποχή εκείνη. Και ήταν μετανάστης στη χώρα την οποία ο εγγονός του προσπαθεί τώρα να καθαρίσει από εγκληματίες τέτοιου είδους. Το πιθανότερο είναι πως αν ζούσε σήμερα θα είχε καταλήξει σε κάποια πτήση μαζικών απελάσεων με προορισμό τη Βρέμη.