Ποδόσφαιρο (57)
Αν ο Θεός ξέρει από "μπάλα" θα τον βάλει πλάι του
Επιλέγων ή Συντάκτης Οδυσσέας
Απ' όταν πρωτοπήγα στο γήπεδο κι από τότε που πολιτογραφήθηκα ΑΕΚΤΖΗΣ, ένας παίκτης κράτησε ξαναμμένη την τρέλα μου να πηγαίνω στο γήπεδο ακόμα και σήμερα.
Ναι, για τον Μίμη Παπαϊωάννου μιλάω!
Στις περιπτώσεις που ο Μίμης ήταν τραυματίας και θα απουσίαζε από την ομάδα, ίσαμε που δεν έκανα κέφι να πάω στο γήπεδο. Η ομάδα χωρίς το Μίμη μου φάνταζε λειψή, ανάπηρη, αναιμική. Όπως μια ορχήστρα που δίνει μια συναυλία και της λείπει ο μαέστρος της. Παρ' όλο που οι σολίστες που κατά καιρούς τον περιέβαλαν ήταν μαγκιόροι και περιωπής, όταν έλειπε ο Μίμης απουσίαζε και ο ρυθμός που έδινε με την μπαγκέτα του.
Όλοι οι μεγάλοι γύρω μου που είχαν μια επαφή με το ποδόσφαιρο ήξεραν τον Πελέ και όταν μιλούσαν γι'αυτόν έσταζε ποδοσφαιρικό μέλι από το στόμα τους. Από που μάθαιναν τα κατορθώματά του; Διάβαζαν τους άθλους του στις εφημερίδες και καμιά φορά τους άκουγαν και από το τρανζιστοράκι. Ετσι τον μάθαμε κι εμείς οι σπόροι που κλωτσούσαμε τόπια στους δρόμους και στις αλάνες της Δραπετσώνας και ονειρευόμασταν να γίνουμε Πελέ.
Έλα όμως που ο τυχερός τον είδα ζωντανά στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '60. Τότε είχε έρθει στην Ελλάδα η Σάντος, η ομάδα του Πελέ, που εκείνο το καλοκαίρι έκανε περιοδεία στην Ευρώπη και έπαιξε κι εδώ σ'εμάς τρία παιχνίδια.Το πρώτο με την ΑΕΚ που τη νίκησε 3-0, μετά με τον Παναθηναϊκό, που τον νίκησε 3-2 και τέλος με τον Ολυμπιακό που την κέρδισε με 2-1.
Η σιωπή σαν ντρίπλα, του Παντελή Μπουκάλα και το 2ο βραζιλιάνικο γκολ - ποίημα του Ριτσάρλισον
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σε όλα τα αθλήματα, το παν είναι η πάσα. Το έχει πει πολύ σωστά ο Παναγιώτης Γιαννάκης, δικαιωμένος από τη συμπεριφορά του όταν δρούσε στο παρκέ: η πάσα δίνει χαρά σε δύο, στον πασαδόρο και στον σκόρερ – και σε όλη την ομάδα. Αντίθετα, οι ατομιστίες (έτσι λέει η πιτσικαρία τις εγωπαθείς φιοριτούρες, δεκαετίες τώρα) καταστρέφουν τη συλλογική προσπάθεια.
Εχει φυσικά και η ντρίπλα τη χάρη της. Το διαπιστώνουμε άλλωστε και στα γήπεδα, από τα επιφωνήματα έκπληξης ή ενθουσιασμού κάθε φορά που ένα άδειασμα του αντιπάλου οδηγεί σε καλλιτεχνικούς χαρακτηρισμούς: ζωγραφιά, ποίημα κτλ. Μόνο οι πιο άμπαλοι όμως θα χειροκροτήσουν την ντρίπλα-για-την-ντρίπλα, ή μάλλον την ντρίμπλα που αποσκοπεί στον εξευτελισμό του αντιπάλου και στο τάισμα της ματαιοδοξίας του παίχτη που βλέπει το είδωλό του σαν κέντρο της μπάλας.
Το πρόγραμμα των αγώνων του Μουντιάλ στο Κατάρ
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΗ επίσημη ανακοίνωση για τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 που θα διεξαχθεί χειμώνα, περιλαμβάνει την ημερομηνία έναρξης της διοργάνωσης στις 20 Νοεμβρίου με το ματς Κατάρ - Ισημερινός και το τέλος αυτής στις 18 Δεκεμβρίου.
Η φάση των «16» του θεσμού θα ξεκινήσει από τις 3 Δεκεμβρίου και θα υπάρξει ένα αγωνιστικό κενό στις 7-8/ Δεκεμβρίου.
Στις 9 του ίδιου μήνα θα ξεκινήσουν τα προημιτελικά, στις 13 τα ημιτελικά και ο μεγάλος τελικός θα διεξαχθεί στις 18 του Δεκεμβρίου.
Κατάρ, ένα Mουντιάλ χειρότερο από τα άλλα, του Παντελή Μπουκάλα
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Είμαστε πια στον μήνα του Μουντιάλ (21.11-18.12). Και του Κατάρ. Οι εθνικές ομάδες περιμένουν να διακοπούν τα πρωταθλήματα για να συγκροτηθούν, οι μεγάλοι χορηγοί ετοιμάζουν τα διαφημιστικά τους, τα πρακτορεία ειδήσεων τις αποστολές τους. Ειδήσεις βέβαια υπάρχουν και τώρα, κι ας μην τιμώνται με τίτλους πηχυαίους. Ιδού:
Είδηση πρώτη: Σύμφωνα με δημοσίευμα του Associated Press, το Κατάρ κατάφερε να εξασφαλίσει τη διοργάνωση του Μουντιάλ χάρη (και) στις υπηρεσίες πρώην πράκτορα της CIA, που κατασκόπευε αξιωματούχους της FIFA και αντίπαλων διεκδικητριών χωρών, γνώριζε τα σχέδιά τους και ικανοποιούσε τις επιθυμίες τους. Είδηση δεύτερη: Τρεις εβδομάδες πριν από το εναρκτήριο λάκτισμα, χιλιάδες Ασιάτες και Αφρικανοί εργάτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν μέσα σε δύο ώρες τα καταλύματά τους στην Ντόχα, γιατί τα κτίρια προορίζονται για τους τουρίστες.
Ολυμπιακός - Σαχτάρ Ντόνετσκ 1-0, για την ειρήνη στην Ουκρανία στο Καραϊσκάκη
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Μία ιδιαίτερη συνάντηση ποδοσφαίρου απόψε 9.4 στις 8 μ.μ στο στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης», όπου ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει τη Σαχτάρ , στο πρώτο από τα φιλικά παιχνίδια φιλανθρωπικού χαρακτήρα με αντιπάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, που θα δώσει η ομάδα του Ντόνετσκ προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα για να βοηθήσει τους ανθρώπους στην Ουκρανία κι έχοντας σαν κεντρικό μήνυμα το «ποδόσφαιρο για την ειρήνη, να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία».
«Θέλουμε να μιλήσουμε για πόλεμο και ειρήνη στην Ουκρανία μέσω αυτών των αγώνων. Για τον τρομερό πόλεμο που εξαπέλυσε η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας, για τα δεινά και την καταστροφή που έφερε αυτός ο πόλεμος στη χώρα μας», δήλωσε χθες ο διευθύνων σύμβουλος της Σαχτάρ, Σεργκέι Πάλκιν.
Λίγα και καλά πιστεύω, για το Βασίλη Μποτίνο των παιδικών μου χρόνων που έφυγε για πάντα
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Τότε που ήμουν σπόρος και έτρωγα χιλιάδες σπόρια την ημέρα, δεν ήταν ότι έπαιζα μπάλα κάθε μέρα και όσες πιο πολλές ώρες γινόταν αλλά ήταν ότι την σκεπτόμουν/ονειρευόμουν τόσο όσο και τα κορίτσια. Από τις ομάδες, ως παιδί της γειτονιάς μου επέλεξα το αυτονόητο, ήμουν δηλαδή βαμμένος Ολυμπιακός και στα ουράνια πετούσα όταν κέρδιζε, όμως ως τέκνο προσφύγων Αεκτζήδων ήμουν και λίγο ΑΕΚ και χαιρόμουν όταν δεν έχανε. Το μόνο πρόβλημα που είχα μ'αυτή την περίπου διγαμία, ήταν όταν έπαιζαν αυτές οι δύο ομάδες μεταξύ τους. Τότε, που οι παίκτες ήταν όλοι Έλληνες, και τους λατρεύαμε πιο πηγαία και βαθιά, από ότι άλλους ξένους που ήρθαν αργότερα και που καμία αντίρρηση, αρκετοί απ'αυτούς ήταν σπουδαίοι μπαλαδόροι. Τότε λοιπόν μαγευτήκαμε, τι ωραία χρόνια απ'αυτήν την άποψη, και από τους Νεστορίδη, Παπαϊωάννου, Δομάζο, Λουκανίδη και Κούδα. Ενώ τώρα ακόμα κι αν υπάρχουν κάποιοι Έλληνες μπαλαδόροι, πως είναι δυνατόν να γίνεις ένα με μία ομάδα που το λιγότερο οι οχτώ στους δέκα είναι ξένοι μισθοφόροι.
Σεβαστή η απόφαση του Καντονά να μη δει το Μουντιάλ στο Κατάρ εγώ όμως λέω να το παρακολουθήσω
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σ.Δ. Η επιλογή του Κατάρ το 2012 ως διοργανώτρια χώρα του Μουντιάλ του 2022 εξ αρχής μου έκατσε στο λαιμό. Οι ακραίες κλιματολογικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας που επικρατούν στην πλούσια αυτή χώρα αυτή, το απολυταρχικό ανδροκρατούμενο καθεστώς της και το τίποτα που έχει να επιδείξει στο ποδόσφαιρο ακόμα και ως επιθυμία για να το αναπτύξει, ήταν οι τρεις βασικές αιτίες.
Μες τα χρόνια διαβάζοντας για τους χιλιάδες θανάτους των εργαζομένων από τις πέριξ χώρες με το φτηνό εργατικό δυναμικό για την κατασκευή των γηπέδων και των υπολοίπων μεγάλων έργων, η απέχθειά μου μεγάλωσε. Οπότε καμία διάθεση δεν μου βγαίνει να συμμετέχω, συναισθηματικά εννοείται, στον εορτασμό αυτού του Μουντιάλ που οι σκιές των νεκρών εργατών θα πέφτουν βαριές μέσα στα γήπεδα και θα ροκανίζουν τη χαρά του παιχνιδιού. Ίσα ίσα το μόνο που μου βγαίνει είναι να διαμαρτυρηθώ γι'αυτό το κατά συρροή έγκλημα. Όμως δε μπορώ να βρω ποια πρακτική συνέπεια θα έχει αν υιοθετήσω ως τρόπο διαμαρτυρίας μου/μας την επιλογή του Καντονά να μην παρακολουθήσω τα ματς στην τηλεόραση.
Υποχρεωτικός αριθμός Ελλήνων ποδοσφαιριστών στην ενδεκάδα
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Θέμης Σινάνογλου. Μου κάνει τρομερή εντύπωση -και το γράφω σταθερά τα τελευταία χρόνια- που δεν βλέπουν οι παράγοντες των ομάδων το κοινό καλό, το αύριο, το μεθαύριο αλλά μόνο το σήμερα. Και συνεχώς κατρακυλάει το ελληνικό ποδόσφαιρο σε όλα.
Κατρακυλάει η Ελλάδα στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ, κατρακυλάνε οι σύλλογοι, κατρακυλάει η Εθνική, δεν πέφτουμε μόνο στους αριθμούς αλλά και στην απήχηση που έχει το ποδόσφαιρο στην ελληνική κοινωνία.
Για ποιους λόγους δήλωσε ότι παραιτήθηκε ο πρόεδρος της ΕΠΟ Θοδωρής Ζαγοράκης
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σε όσους μας αρέσει το ποδόσφαιρο, όχι για τον μοναδικό λόγο να κερδίζει η ομάδα μας και εν ανάγκη χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, αλλά προπάντων μας αρέσει να παρακολουθούμε ωραία παιχνίδια, είναι βέβαιο πως πολλά πολλά χρόνια τώρα δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τα πρωταθλήματα όλων των κατηγοριών στην Ελλάδα. Σπανίζουν εκείνα τα όμορφα παιχνίδια, που όταν αίφνης προκύπτουν δεν πιστεύουμε στα μάτια μας. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς πως πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που τα τελευταία τέσσερα χρόνια τα παιχνίδια μεταξύ των ισχυρών ομάδων της super leauge τα διευθύνουν ξένοι διαιτητές, τότε ένα μόνο συμπέρασμα μπορεί να προκύψει. Τα χάλια μας είναι απερίγραπτα. Ενδεικτική είναι η δήλωση του προέδρου της ΕΠΟ Θοδωρή Ζαγοράκη, που χθες υπέβαλλε την παραίτησή του. Όμως εκείνο το "Όλοι μας φταίμε για την κατάντια του ελληνικού ποδοσφαίρου", είναι δυνατόν να αφήσει περιθώρια αισιοδόξίας; Και μιλάμε για ένα πρόσωπο στο οποίο είχαν συμφωνήσει όλοι οι παράγοντες, αυτοί που δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε δέκα κανόνες που θα τους τηρούν απαρέγκλιτα.