Με δεδομένο πως μέχρι τώρα οι αγώνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια δεν έχουν αποδώσει καρπούς και κατ'εκτίμησή μου είναι πολύ δύσκολο να προκύψει το κλείσιμο της Oil One σύντομα, ακόμα και όταν λήξει η εικοσαετής άδεια λειτουργίας της, νομίζω ότι έφτασε ο καιρός να επαναξετάσουμε τη βασική επιλογή μας. Είναι ανάγκη να σκιαγραφήσουμε έναν άλλο δρόμο.

Έχει σημασία να αναφέρουμε εδώ πως η Αποκεντρωμένη Αυτοδιοίκηση πήρε πρόσφατα απόφαση για αλλαγή των περιβαλλοντικών όρων της εταιρείας και επέκταση των δραστηριοτήτων της μονάδας.

Το έγγραφο με τις προτεινόμενες αλλαγές εστάλη από την Αποκεντρωμένη Αυτοδιοίκηση στην Περιφέρεια Αττικής για τα περαιτέρω και δημοσιεύτηκε στην Πειραιώτικη εφημερίδα "Κοινωνική"στις 16 Απριλίου. Είναι η τέταρτη αλλαγή περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της Oil One, με την τελευταία να έγινε τον Ιούλιο του '18. ( το έγγραφο  εδώ ).

Ο άλλος δρόμος που πιθανόν να μας λύσει σύντομα και όχι τον κόκκινο Μάη το βασικό αίτημα που έχει να κάνει με το πρόβλημα της μελισσανιδίλας, συνίσταται στην αλλαγή των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της εταιρείας επί το αυστηρότερον σε συνδυασμό με την χρήση προχωρημένης τεχνολογίας για την επεξεργασία των αποβλήτων. Δεν ξέρουμε αν η νέα αλλαγή των όρων είναι προς το συμφέρον μας και καλό είναι να παρέμβει ο δήμος για τα δέοντα. 

Πιθανόν οι μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων πλοίων, που είναι υποχρεωμένα να διαθέτουν όλα τα μεγάλα λιμάνια σε όλον τον κόσμο, με έναν συνδυασμό κατάλληλων περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας και προχωρημένης τεχνολογίας να είναι ο βασικός λόγος που δεν έχουν φτάσει στ'αυτιά μας προβλήματα που δημιουργούν οι αντίστοιχες μονάδες στα ευρωπαϊκά λιμάνια, προβλήματα ανάλογα με αυτά που μας υποβαθμίζουν τη ζωή εδώ. 

Νομίζω ότι αξίζει να συζητηθεί όσο ευρέως γίνεται από τις παρατάξεις, από τους συλλόγους και από όσους δημότες τους απασχολεί σοβαρά και γιατί όχι κάποια στιγμή και από το Δημοτικό Συμβούλιο, το θέμα της αποτελεσματικότητας ενός δεύτερου δρόμου με στόχο την μη εκπομπή της μελισσανιδίλας στην ατμόσφαιρα, δίχως όμως να αλλάζει ο τελικός στόχος, που είναι η απομάκρυνση δια παντός από το Κερατσίνι της μονάδας.

Έναυσμα για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε συγκεκριμένα έναν άλλο τρόπο προσέγγισης και άλλων λύσεων του προβλήματος της Oil One είναι το άρθρο με τον τίτλο "Oil One. Ζητάμε ΑΜΕΣΑ ΛΥΣΗ", του δημοτικού συμβούλου και επικεφαλής της παράταξης "Ελεύθερη Κίνηση Δημοτών Κερατσινίου Δραπετσώνας" Παναγιώτη Διαλινάκη.

Από τη μέχρι σήμερα διαχείριση του προβλήματος με την λειτουργία της oil one προκύπτει πως η επίλυση του θέματος αυτού αφενός δεν είναι εύκολη και αφετέρου υπάρχει μεγάλη χρονική καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων για την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων. Η διαδικασία έχει εμπλακεί σε μετρήσεις,, σε έρευνες για την πηγή προέλευσης της αβάσταχτης δυσοσμίας που υπάρχει στην περιοχή και στην διαπίστωση, εάν τυχόν υπάρχει υπέρβαση των προβλεπόμενων ορίων στους ρύπους και σε άλλες παρόμοιες πτυχές του νόμου ,για το αν εντάσσεται βάσει των μετρήσεων σε βιομηχανία υψηλής όχλησης ή ήπιας όχλησης, και μετά την νέα κατηγοριοποίηση σε δραστηριότητα επιπέδου Α1 ή Α2, γεγονός που καθιστά με την μέχρι σήμερα ασάφεια στις μετρήσεις, την μη ξεκάθαρη και χωρίς παρερμηνείες ύπαρξη αδιάσειστων δεδομένων, που να μην μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, απροσδιόριστη την εξέλιξη ως προς την απομάκρυνση της εταιρείας.

Η δραστηριότητα της εταιρείας σήμερα εντάσσεται στην κατηγορία Α2 (μεσαίας όχλησης !!!).  Όμως η πραγματικότητα που βιώνουμε δεν μπορεί να περιμένει άλλο, καθώς είναι καθημερινό φαινόμενο και υπαρκτό πρόβλημα για τους κάτοικους της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου και των νοτιοδυτικών συνοικιών του Δήμου Πειραιά, πως από την εποχή που ξεκίνησε η λειτουργία της oil one, η περιοχή έχει γέμιση από την συγκεκριμένη χαρακτηριστική οσμή, η οποία γίνεται σταδιακά αυξανόμενη και με συχνότερη εμφάνιση.

Μέχρι σήμερα η δημοτική αρχή δεν έχει φροντίσει να αναδείξει στο μέγεθος και στον βαθμό που χρειάζεται, τον υπερτοπικό χαρακτήρα του προβλήματος. Δεν είναι πρόβλημα  του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας μόνο. Είναι πρόβλημα της περιφερειακής ενότητας του Πειραιά και όλης της περιφέρειας Αττικής, που επηρεάζει το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής και την υγεία των κατοίκων σε όλο το λεκανοπέδιο.

ΛΥΣΗ πρέπει να δοθεί ΑΜΕΣΑ με νομοθετική παρέμβαση , για λόγους που επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον προστασίας της υγείας των κατοίκων, με απαλλαγή από τις πολύχρονες  μέχρι σήμερα διαδικασίες και μετρήσεις.

Η λύση είναι η συγκεκριμένη βιομηχανική δραστηριότητα να ενταχθεί απευθείας στις υψηλής όχλησης δραστηριότητες , δηλαδή στην κατηγορία Α1  και αυτό σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο συνεπάγεται την έναρξη των διαδικασιών μετεγκατάστασής της εκτός λεκανοπεδίου σε χώρους που μπορούν να λειτουργούν αυτές οι επιχειρήσεις, καθώς από το 1984 απαγορεύεται η λειτουργία βιομηχανικών εγκαταστάσεων  που ανήκουν στις δραστηριότητες υψηλής όχλησης. Χρειάζεται μόνο ισχυρή πολιτική βούληση και κατανόηση του προβλήματος. Προέχει η ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ και η υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.

 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΛΙΝΑΚΗΣ

 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ  ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ  ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ