Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα ακόμα αστικό κόμμα. Αυτήν. Το θέμα σύντροφοι, είπε ο γ.γ είναι ανοιχτό, όλα παίζονται και εξαρτώνται και από εμάς. Αυτό ήταν και άνοιξαν σαμπάνιες εκεί στον Περισσό. Έτσι μια χαρά θα τους διαπερνά απ’εδώ και πέρα όταν κερδίζει μάχες και εκλογές αυτό το υβριδικό κόμμα και μία λύπη όταν θα χάνει. Με την άλλη γραμμή των παροπίδων της αυτοσυντήρησης, είχε γίνει πια καθεστώς το εξής παράξενο. Οι κουκουέδες στεναχωριόντουσαν και χαιρόντουσαν μαζί με τους δεξιούς. Αυτή η ταύτιση συναισθημάτων όλο και κάτι δεν αφήνει στο τέλος, ε σύντροφοι;

Σιγά σιγά το ΚΚΕ και περνώντας από διάφορα στάδια πείστηκε κι αποφάσισε να συμμετάσχει σε μία κυβέρνηση της αριστεράς. Ένα από τα υπουργεία που ζήτησε και πήρε ήταν το Υγείας. Και υπουργός ορκίστηκε μία σοβαρή κομμουνίστρια. Και λέγοντας σοβαρή δεν εννοούμε αγέλαστη, αλλά ένα πρόσωπο που πείθει και εμπνέει εμπιστοσύνη, με πολιτική επάρκεια και δημοκρατική προπαίδεια, μια κομμουνίστρια που είχε κορώνα της την αλήθεια και γνώριζε το αντικείμενό της. Το διευκρινίζουμε αυτό, διότι δεν είναι αυτονόητο πως κάθε κομμουνιστής είναι και σοβαρός πολίτης του οποίου οι γνώσεις του, η ευαισθησία του και οι ικανότητές του είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση και έχουν αποδειχτεί στην πράξη.

Και μια ωραία Πέμπτη η ΣΚυΥ ( Σοβαρή Κομμουνίστρια υπουργός Υγείας) δέχτηκε την επίσκεψη μιας αντιπροσωπείας της κομματικής οργάνωσης Κερατσινίου Δραπετσώνας. Μίλησαν για διάφορα μέσα σ’ένα κλίμα κομμουνιστικής ατμόσφαιρας, ώσπου μετά από δύο ώρες έφτασαν στο ψητό. Και το ψητό ήταν η δημιουργία ενός Νοσοκομείου Παίδων στην περιοχή της Ανάπλασης στη Δραπετσώνα, που χρόνια είναι ένα πάγιο αίτημα αυτής της τοπικής κομματικής οργάνωσης.

Η ΣΚυΥ άκουσε με προσοχή όλα τα επιχειρήματά τους. Κατόπιν τους έπλεξε το εγκώμιο για την ευαισθησία που έχουν και που σε συνδυασμό με την ικανότητά τους να εντοπίζουν και να αναδεικνύουν τα προβλήματα του λαού, καταφέρνουν έτσι να τιμούν το γεγονός ότι είναι κομμουνιστές. Τους συνεχάρη λοιπόν, είπε μια γουλιά τσάι και τους ζήτησε να περάσουν στη διπλανή αίθουσα. Εκεί έκατσαν όλοι γύρω από ένα μεγάλο στρογγυλό  τραπέζι και ξεκίνησε η συνεδρίαση.

Ανοίγοντας το φάκελό της ΣΚυΥ τους παρουσίασε έναν πίνακα όπου περιείχε όλες τις πληροφορίες για την πληρότητα των παιδιατρικών τμημάτων των τριών νοσοκομείων που εξυπηρετούν τους κατοίκους του Πειραιά και των γύρω δήμων. Η πληρότητα λοιπόν, ανά μήνα, στα παιδιατρικά τμήματα των νοσοκομείων Τζάνειου, Κρατικού Νίκαιας και Θριάσειου τα τελευταία δέκα χρόνια, ποτέ δεν έφτασε το 100%. Μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ξεπερνούσε ούτε το 50%.

Όμως η κ. ΣΚυΥ, δεν συμπέρανε αμέσως πως δεν έχει κανένα νόημα ένα νέο νοσοκομείο Παίδων στη Δραπετσώνα, όταν μάλιστα τα υπάρχοντα παιδιατρικά τμήματα υπερεπαρκούν για τις ανάγκες των παιδιών του Πειραιώτικου λαού. Ήπιε άλλη μια γουλιά τσάι κι έβγαλε κάποια άλλα φύλλα. Σύντροφοι, τους είπε, εδώ είναι καταγεγραμμένες οι επισκέψεις παιδιών από την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά που έχουν γίνει τα πέντε τελευταία χρόνια στα δύο μεγάλα δημόσια Παιδιατρικά νοσοκομεία στην Αθήνα (Αγία Σοφία και Αγλαΐας Κυριακού). Η μελέτη που κάναμε φανέρωσε πως οι επισκέπτες από τον ευρύτερο Πειραιά είναι σαφώς μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες, σε σχέση φυσικά με τον πληθυσμό. Μία ομάδα ειδικών ασχολήθηκε με το πρόβλημα αυτό. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν είναι αυτό που ήδη γνωρίζαμε από την εμπειρία μας. Ότι δηλαδή, οι γονείς με το που το παιδί τους παρουσιάζει ένα πρόβλημα υγείας, αν δεν καταφύγουν σε ιδιώτη παιδίατρο, τότε όλοι οι δρόμοι τους οδηγούν στα δύο μεγάλα νοσοκομεία παίδων των Αθηνών. Και γι’αυτό πολλές φορές αυτά τα δύο νοσοκομεία μποτιλιάρουν, αφού κάτι παρόμοιο ισχύει για όλους τους κατοίκους της Αττικής. Οι παιδίατροι του ΠΕΔΥ, και οι παιδιατρικές μονάδες των τοπικών δημόσιων νοσοκομείων για τους περισσότερους γονείς είναι σαν να μην υπάρχουν. Αυτοί που δεν αγνοούν τα κοντινά τους νοσοκομεία και κέντρα υγείας, είναι οι κάτοικοι των νησιών. Αλλά αυτό μάλλον συμβαίνει εξ αιτίας της δυσκολίας μετακίνησης.

Η κ. ΣΚυΥ τους έδειξε μερικά ακόμα στοιχεία και τους άφησε για λίγο να χωνέψουν όλες αυτές τις νέες πληροφορίες. Τους ρώτησε μετά αν θέλουν τσάι, καφέ, ή χυμό, τυρόπιτα, σάντουιτς και αφού δόθηκαν οι παραγγελίες, τους ζήτησε αν έχουν να πουν κάτι συγκεκριμένο επί του θέματος, να το πουν. Οι ερωτήσεις που έγιναν, μερικές εξαιρετικές, απαντήθηκαν με σοβαρότητα και βάσει συγκεκριμένων στοιχείων.

Τέσσερις ώρες μετά από την στιγμή που διαβήκανε την είσοδο του υπουργείου Υγείας, η κ.ΣΚυΥ ξαναπήρε το λόγο, αφού πριν άναψε ένα πούρο και ήπιε ακόμα μια γουλιά από το τσάι της.

Σύντροφοι, μετά από πολλές συζητήσεις με ανθρώπους που έχουν γνώση των πραγμάτων έχουμε καταλήξει στα εξής: Δεν θα υπήρχε λόγος να αρνηθούμε το αίτημά σας, αν όλες οι ήδη υπάρχουσες δομές και υπηρεσίες στον χώρο της υγείας ήταν υψηλού επιπέδου και αν είχαμε λεφτά. Όμως δυστυχώς δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Άρα για το αίτημά σας δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να πραγματοποιηθεί.

Στην δική μας ιεράρχηση, σύντροφοι, έχουν προτεραιότητα άλλα προβλήματα. Το πιο βασικό απ'όλα είναι να συσταθεί ένα δημόσιο σύστημα υγείας που να μπορεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα υγείας του λαού σε όλη την χώρα. Όπως γνωρίζετε εκ πείρας, οι μνημονιακές κυβερνήσεις μέσα σε τέσσερα χρόνια διέλυσαν εντελώς αυτό που προϋπήρχε. Που όπως όλοι γνωρίζουμε δεν ήταν αντάξιο των προσδοκιών του λαού μας και των αναγκών του, αλλά σε ένα αρκετά μεγάλο μέρος κάλυπτε τα βασικά Οι προσπάθειες που από εδώ και στο εξής θα καταβάλλουμε με όλες τις δυνάμεις μας, θα έχουν σαν στόχο τα επόμενα τέσσερα χρόνια να στηθεί ένα αξιόπιστο δημόσιο δίκτυο υγείας, με έμφαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα, έτσι ώστε να αισθάνονται οι συμπολίτες μας πως ότι είναι δυνατόν από ιατρική άποψη να προσφέρεται σ' αυτούς, θα γίνεται, όποιοι και να είναι και σε όποια κοινωνική θέση και αν βρίσκονται.

Μέσα σ’αυτήν την προοπτική βασικό στοιχείο αποτελεί για μας, συνέχισε το λόγο της η ΣΚυΥ, η ενδυνάμωση και ο εμπλουτισμός των παιδιατρικών τμημάτων των τοπικών νοσοκομείων, των κέντρων Υγείας και των ΠΕΔΥ, τόσο με αξιόλογο και εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό, όσο και με το απαραίτητο ιατρικό υλικό, καθώς και με όλα τα σύγχρονα ιατρικά μηχανήματα που θεωρούνται απαραίτητα για την περίθαλψη των παιδιών. Αυτό προφανώς αφορά και στα τρία νοσοκομεία του Πειραιά και σε όλα των νησιών. Μ’αυτόν τον τρόπο το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών ασθενειών και προβλημάτων θα αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά από τα τοπικά παιδιατρικά τμήματα. Για τις σπάνιες και εξαιρετικές περιπτώσεις θα καταφεύγουν οι γονείς στα νοσοκομεία παίδων όπου υπάρχουν, που και σε αυτά θα καλύψουμε όλες τις μεγάλες ελλείψεις που παρουσιάζουν σε υλικό, σε μηχανήματα και σε εκπαιδευμένο και αξιολογημένο προσωπικό.

Υπολογίσαμε πως το κόστος αυτού του σχεδιασμού δεν ξεπερνάει το 25% του κόστους που απαιτεί η δημιουργία ενός Νοσοκομείου Παίδων στη Δραπετσώνα. Και όπως γνωρίζετε σύντροφοι συναγωνιστές, τα λεφτά είναι λίγα. Απελπιστικά λίγα. Κι αυτά που χρωστάμε έχουν φτάσει τα 320 δις κι αυξάνονται διαρκώς. Οι στόχοι μας σύντροφοι, ως κυβέρνηση και αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και αποτελεσματικοί, θα πρέπει να είναι επεξεργασμένοι και εξορθολογισμένοι, συνοδευόμενοι πάντα από σοβαρές και αξιόπιστες μελέτες και σχέδια. Με το σχέδιο που σας παρουσίασα σε αδρές γραμμές, το πρόβλημα της παιδιατρικής περίθαλψης στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και των νήσων θα είναι σχεδόν λυμένο. 

Υπάρχει όμως ένα σοβαρότατο πρόβλημα που αν δεν το αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο, θα μας δημιουργεί διαρκώς προβλήματα. Κι αυτό έχει να κάνει με την νοοτροπία του λαού. Θα πρέπει λοιπόν να πεισθεί ο κόσμος πως για ψύλλου πήδημα δεν τρέχουμε στα παιδιατρικά νοσοκομεία. Μετά από την επίσκεψη στους αξιόλογους παιδιάτρους του ΠΕΔΥ και ανάλογα με την κρισιμότητα της κατάστασης, το αμέσως επόμενο βήμα είναι η επίσκεψη στις παιδιατρικές μονάδες των τοπικών νοσοκομείων. Δηλαδή στην περίπτωση που το παιδάκι σπάσει το πόδι του ή παρουσιάσει μία ίωση δεν τρέχουμε στα Παίδων της Αθήνας, αλλά στο εφημερεύον νοσοκομείο του περιοχής Πειραιά. Ελπίζουμε σύντροφοι πως στην μάχη αυτή για την αλλαγή νοοτροπίας θα πάρετε μέρος, αντιλαμβανόμενοι τη σπουδαιότητα του ζητήματος. Νομίζω ότι η σημερινή μας συνάντηση πήγε καλά και προφανώς θα ξαναβρεθούμε για να συζητήσουμε όσα δεν προφτάσαμε σήμερα. Καλή δύναμη. Ο λαός θα νικήσει.

Η αναφορά στην πρόταση που έχει το ΚΚΕ για τη δημιουργία ενός Νοσοκομείου Παίδων στον χώρο της Ανάπλασης στη Δραπετσώνα έγινε διότι το ΚΚΕ θεωρεί απαραίτητη την αποδοχή αυτής της πρότασης για να συμπορευτεί στον αγώνα για την δική μας Ανάπλαση στον χώρο αυτόν. Δεν θα υπήρχε καμία διάθεση να ασχοληθούμε με την πρόταση αυτή, αν το ΚΚΕ στις κοινές συναντήσεις με άλλες συλλογικότητες την κατέβαζε για διαπραγμάτευση, δοκιμάζοντας και την πειστικότητά της. Και αν δεν έπειθε, τότε θα προχωρούσε η διαδικασία της συνεργασίας κανονικά και όχι με την αποχώρησή του από τον κοινό αγώνα. Τα πράματα εδώ, σ’αυτό το θέμα με το ΚΚΕ, έχουν ξεφύγει εντελώς. Έχει ένα αίτημα που θα είχε κάποιο νόημα αν ήμασταν Δανία ή Νέα Ζηλανδία. Στη δικιά μας όμως κατάσταση η επιμονή του αυτή και με τον τρόπο που γίνεται, μόνο ειρωνεία προκαλεί από την μεριά των σκεπτόμενων συμπολιτών μας και αυτό είναι άδικο και για το ΚΚΕ.

Το πρόβλημα της περίθαλψης των παιδιών στον Πειραιά και στα κοντινά νησιά για όποιον ασχοληθεί λίγο με το θέμα, γρήγορα θα πεισθεί ότι λύνεται διαφορετικά και με τα στάνταρ Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνυπολογίζουμε εδώ ότι τα μεγάλα έξοδα που απαιτεί η δημιουργία ενός τέτοιου νοσοκομείου προφανώς θα είναι εις βάρος της προσφοράς δημόσιας υγείας σε άλλες περιοχές της πατρίδας μας, που στερούνται τα βασικά. Αυτή η καλλιέργεια του τοπικού εγωισμού, αν μη τι άλλο συνιστά μία συντηρητική πολιτική στάση.

Για όποιον λοιπόν, έχει την ελάχιστη επαφή με την πραγματικότητα είναι φανερό πως το θέμα της περίθαλψης των παιδιών της περιοχής του Πειραιά και των νήσων μπορεί να λυθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου με την χρηματοδότηση των διαφόρων υπαρχουσών μονάδων. Κάτι που από κάθε άποψη είναι εφικτό. Η πρόταση του ΚΚΕ, είναι ένα καλό παράδειγμα του τι είναι μια εμμονή που έχει κακοφορμίσει και αναγκάζει σοβαρούς κατά τα άλλα ανθρώπους, να επινοούν συνεχώς γελοία επιχειρήματα για να την υποστηρίξουν. Είναι αυτονόητο πως ο τρόπος που θέτει την πρότασή του το ΚΚΕ καθόλου δε βοηθάει την κοινή μας υπόθεση, τη δικιά μας Ανάπλαση. Και επιμένουμε σ'αυτήν την τοποθέτηση, διότι έχει μεγάλη σημασία να προχωρήσουμε όλοι μαζί με σοβαρά κοινά αιτήματα που έχουν νόημα και μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στην όποια κριτική, διότι οι αντίπαλοί μας είναι πανίσχυροι. Και όπως όλοι γνωρίζουμε τη συμπόρευση σε αιτήματα που εκφράζουν τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, πάντα τη θέλει ο λαός.