Το αγαπημένο μου βιβλίο ως παιδί

Τα Ταξίδια του Γκάλιβερ του Τζόναθαν Σουΐφτ. Το λογικό, ίδιο με το παράλογο. Η διαρκής μετάλλαξη των μεγεθών –μόνιμη εμμονή μου–, η ανατρεπτική, μελαγχολική του σάτιρα, με είχαν συνεπάρει. Συχνά επέστρεφα και το διάβαζα και κάθε φορά ανακάλυπτα καινούργια μυστικά του, παρασυρόμουν και έπαιρνα ενεργό μέρος στις περιπέτειές του. 

Το βιβλίο που σημάδεψε την εφηβεία μου

Έτυχε να διαβάσω στην προεφηβική ηλικία μου την Πείνα του Κνουτ Χάμσουν. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με στιγμάτισε, γιατί βρήκε χώρο υποδοχής και εγκατάστασης στον ψυχισμό μου μια τέτοια καταθλιπτική πραγματικότητα. Κι αυτό με τρώει. 

Το βιβλίο που επηρέασε τη σκέψη μου

Ο Ηλίθιος. Όλα τα βιβλία του Ντοστογιέφσκι με αναστάτωναν. Ο Ηλίθιος, όμως, έγινε το ευαγγέλιό μου. 

Το βιβλίο που με έκανε να θέλω να γίνω συγγραφέας

Το Μόμπι Ντικ του Μέλβιν. Η πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό, που διέπει την ανθρώπινη φύση. Η απεγνωσμένη προσπάθεια επιβίωσης και νοηματοδότησης της ζωής μου, που νομίζω ότι θα ευοδωθεί μέσω της γραφής. 

Το βιβλίο που ξαναδιαβάζω

Οι Μπούντεμπροκ του Τόμας Μαν. Για μένα αξεπέραστο.  

Το βιβλίο που χαρίζω

Την Κληρονόμο της Πλατείας Ουάσινγκτον» του αγαπημένου Χένρι Τζέιμς και άλλοτε την Αθώα Ερέντιρα του Μαρκές, σε πολύ συγγενικές μου όμως υπάρξεις, το Σκαθάρι του Κάφκα.

Το βιβλίο που άργησα να ανακαλύψω

Άργησα να διαβάσω το Ταξίδι στην άκρη της νύχτας του Σελίν.

Το βιβλίο που ντρέπομαι να λέω ότι έχω διαβάσει

Τα σβήνω γρήγορα, τα απαλείφω, όσα βιβλία με θυμώνουν, είτε με τον συγγραφέα τους, είτε με τον εαυτό μου.

Το βιβλίο που διαβάζω τώρα

Ξανά την Οδύσσεια του Ομήρου, παράλληλα με την Ιλιάδα.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 

Ο Ανδρέας Μήτσου έχει εκδώσει δέκα συλλογές διηγημάτων, επτά μυθιστορήματα και δύο νουβέλες. Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο Τα ανίσχυρα ψεύδη του Ορέστη Χαλκιόπουλου, με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια, με το Βραβείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών (Ουράνη) για τη συλλογή διηγημάτων Σφήκες, με το Βραβείο Αναγνωστών (ΕΚΕΒΙ-ΕΡΤ) για τη νουβέλα Ο κύριος Επισκοπάκης, με το βραβείο του περιοδικού Literature για το μυθιστόρημα Η Αλεξάνδρα και με το Αthens Prize for Literature του περιοδικού (δε)κατα για το μυθιστόρημα Η παγίδα. Σπούδασε Φιλοσοφία (PhD), Μεσαιωνική και Νεότερη Ελληνική Λογοτεχνία και Αγγλική Λογοτεχνία. Έχει διδάξει Δημιουργική Γραφή και Θεωρίες Αφήγησης στο ΕΚΕΒΙ, στη Φιλοσοφική Σχολή και στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, στον Ιανό, στη FNAC κ.α. Εργάστηκε ως φιλόλογος και ως σύμβουλος φιλολόγων στη δημόσια εκπαίδευση. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά και ρωσικά. Τελευταίο βιβλίο του η νουβέλα Δύο παράξενα πλάσματα (εκδ. Καστανιώτη).