Γεγονότα ημερολογίου
"Πάκο Γιούνκε", οι δύο τελευταίες παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τη Μ.Δευτέρα και τη Μ.Τρίτη |
|||||
|
|||||
|
|||||
Αυτά και πολλά παραπάνω καθιστούν την παράσταση «Πάκο Γιούνκε» τόσο τραγικά επίκαιρη. Το έργο που έγραψε ο κορυφαίος Περουβιανός Σεζάρ Βαγιέχο περίπου έναν αιώνα πριν, το 1931, δεχόμενος κριτική από τη δεξιά και την αριστερά για την αδιέξοδη οπτική του, το οποίο σήμερα βρίσκεται στα βιβλία των μαθητών στο Περού, εξιστορεί το πως ο Πάκο Γιούνκε, γιος της υπηρέτριας στον μεγιστάνα Άγγλο διευθυντή των περουβιανών σιδηροδρόμων βρέθηκε στο σχολείο. Όχι ακριβώς για να μάθει γράμματα και να προκόψει, αλλά ως «εξάρτημα» του γιού του μεγιστάνα, ο οποίος τον εξευτελίζει σε κάθε ευκαιρία. Η εξουσιαστική σχέση αφέντη- υπηρέτη μεταφέρεται έξω στην κοινωνία μετατρέποντας τη σχολική τάξη σε ένα πεδίο κακοποίησης, ψυχικής και σωματικής, που εμπλέκει καθηγητές και έφηβους μαθητές. Αυτό το ανελέητο έργο για τη βία της ταξικής ανισότητας, μεταφέρει στη σκηνή του θεάτρου 104 ο Λευτέρης Παπακώστας δημιουργώντας με τη χρήση των νέων τεχνολογιών και της μουσικής ένα δυστοπικό περιβάλλον. «Το «Πάκο Γιούνκε» είναι ένα έργο σκληρό, ένα έργο για τη βία και τον σχολικό εκφοβισμό που εντέλει φτάνει μέχρι την ενήλικη ζωή, μα πάνω από όλα ένα έργο που θέτει κρίσιμα ερωτήματα για την προσωπική εξέγερση των καταπιεσμένων. 'Εμφυλη, ταξική, θεσμική, ρατσιστική, η ατέρμονη βία είναι εν γένει η «κανονικότητα» σε μια κοινωνία που την εκτρέφει και βυθίζεται σε αυτήν. Η αντίσταση σε αυτή τη βύθιση είναι υποχρέωση όλων. Το έργο είναι ρεαλιστικό και δυστυχώς θυμίζει την πραγματικότητα του σήμερα και του αύριο. Το θέατρο οφείλει να ενοχλεί, να τροποποιεί και να αλλάζει τον κόσμο» λέει για αυτό ο σκηνοθέτης. INFO Πάκο Γιούνκο του Σέσαρ Βαγιέχο.
|