Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Ειδικές Δυνάμεις για Ειδικές Αποστολές! Της Βήνη Δήμητρας, από το fb
Χτες Δευτέρα στον Πειραιά, οι ΟΠΚ
Ε – η ελίτ των κατασταλτικών δυνάμεων – δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει συμμορίες ή να εκτελέσει επικίνδυνη αποστολή.
Αντ’ αυτού, επιτέθηκαν σε μια άλλη «απειλή»: τους άστεγους έξω τις πυλες Ε10 και Ε9 στο λιμάνι.
Πέταξαν ρούχα, υπνόσακους, τρόφιμα, και τους ίδιους.
Προφανώς, ορατοί φτωχοί άνθρωποι έξω από τα πλωτά παλάτια των τουριστών είναι «υγειονομική βόμβα» για το προϊόν μας: την βιτρίνα της εξωστρέφειας και του τουρισμού
Υπενθύμιση: Η ΟΠΚΕ συγκροτήθηκε για:
Η Κομισιόν στέλνει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση και τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας
Γιάννης Πανταζόπουλος. Μία συνέντευξη του ομότιμου καθηγητή του Γεώργιου Παπανικολάου, του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
— Πρόσφατα η Κομισιόν παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν είχαν εγκριθεί χάρτες θορύβου για τα περισσότερα πολεοδομικά συγκροτήματα. Πώς το σχολιάζετε;
Τα τραγούδια του "Πειραιώτη" Γιώργου Μπάτη και λίγα στοιχεία από τη ζωή του
Το κείμενο που ακολουθεί το διάβασα πριν μερικές μέρες στο fb, αναρτημένο από μία από τις πολλές ομάδες που έχουν ως θέμα το σμυρνέικο, το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Αν κάποιος δεν έχει συντονιστεί συχνά με αυτά τα τραγούδια, τότε είναι απίθανο να έχει ακούσει κάτι για τον Μπάτη, παρόλο που θα είναι πολύ πιθανό να έχει υπόψιν του τους πρωτοκλασάτους Βαμβακάρη, Τσιτσάνη, Καζαντζίδη και άλλους ξεχωριστούς αυτής της μουσικής μας παράδοσης. Το όνομα του Μπάτη το πρωτάκουσα το 1972 στο τραγούδι του Σαββόπουλου " Ζεϊμπέκικο" που σε ένα στιχάκι του λέει ποιητική αδεία: " Ο πατέρας μου ο Μπάτης / ήρθε από τη Σμύρνη το εικοσιδυό / κι έζησε σαράντα χρόνια/ σ'ένα κατώι μυστικό". Μου κίνησε την περιέργεια και ρωτώντας και ψάχνοντας, κάτι που εκείνα τα χρόνια δεν ήταν καθόλου εύκολο, στο τέλος με όσα έμαθα, πολυτάλαντος, πολυτεχνίτης και πολυμήχανος τύπος της πιάτσας είπα και του έβγαλα το καπέλο.
Οι λιμενεργάτες του Πειραιά αρνούνται να ξεφορτώσουν το δολοφονικό φορτίο του Ισραήλ στις 14.7: «Δεν θα γίνουμε συνένοχοι»
Οι λιμενεργάτες του Πειραιά επιλέγουν να βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στο κράτος δολοφόνο, αρνούμενοι να ξεφορτώσουν το ισραηλινό «δολοφονικό φορτίο», όπως το χαρακτηρίζουν οι ίδιοι.
Συγκεκριμένα, οι λιμενεργάτες δήλωσαν ότι θα αρνηθούν να ξεφορτώσουν το Ever Golden, ένα πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που μεταφέρει στρατιωτικό χάλυβα στο Ισραήλ, όταν φτάσει στην Ελλάδα.
Επικίνδυνη Ακροδεξιά Στροφή, του Θωμά Σίδερη, από το fb
Η προτεινόμενη από την κυβέρνηση αναστολή του δικαιώματος ασύλου για μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική, που φέρνει προς ψήφιση η ελληνική κυβέρνηση, παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και δεσμεύσεις που απορρέουν από:Όταν παράγοντες στο βάθος κυβερνητικοί τιμωρούν την Τυχεροπούλου, αυτοί από ποιους θα τιμωρηθούν;
Λώρη Κέζα. Είκοσι ημέρες στέρηση μισθού στην Παρασκευή Τυχεροπούλου.
Αυτή ήταν η απάντηση της διοίκησης του αμαρτωλού οργανισμού στη μοναδική υπάλληλο που είχε το θάρρος (ή την αφροσύνη) να καταγγείλει ό,τι όλοι έβλεπαν και κανείς δεν άγγιζε: ένα σύστημα διοικητικής σήψης που μοίραζε εκατομμύρια ευρωπαϊκών ενισχύσεων σε συγγενείς, φίλους και ανύπαρκτους κτηνοτρόφους.
Η Κρήτη είχει γίνει πύλη εισόδου για μετανάστες από τη Λιβύη εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον, τον τελευταίο χρόνο όμως που οι ροές αυξήθηκαν δραματικά, γιατί η κυβέρνηση βρέθηκε απροετοίμαστη, της Vasiliki Siouti, από το fb
Η κυβέρνηση βρέθηκε απροετοίμαστη στην Κρήτη παρά τις προειδοποιήσεις και τώρα εξετάζει όλα τα σενάρια.
Όσο ο αριθμός ήταν διαχειρίσιμος και έστελναν τους ανθρώπους αυτούς στην ενδοχώρα, όπου «χάνονταν», η κυβέρνηση θεωρούσε πως δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Ο αριθμός όμως τον τελευταίο μήνα αυξήθηκε πάρα πολύ, μαζί και οι τουρίστες, οπότε τα δρομολόγια των πλοίων και η μεταφορά τους δεν μπορεί να γίνεται γρήγορα και, καθώς δεν υπάρχουν δομές, το πρόβλημα έχει καταστεί ανεξέλεγκτο.
Όσο κι αν συμπαθώ τον Τζέρρυ, δεν θέλω να συγκατοικήσω με το κατοικίδιο αυτό, του Yorgos Kyriakopoulos, από το fb
Προχτές βράδυ καθόμουν στον υπολογιστή βλέποντας επεισόδια μιάς σειράς που κάποτε είχα κάνει γιά την CosmoteTV και ποτέ δεν είχα δει τα τελικά (δεν είχαν την τσίπα να μου δώσουν μία δωρεάν συνδρομή, τι να πεις...). Και όπως προβληματιζόμουν γιά κάποιες μη συμφωνημένες αλλαγές, μου φάνηκε πως στα δεξιά μου πέρασε κάτι σαν μεγάλη κατσαρίδα και μάλλον χώθηκε κάτω από ένα έπιπλο με κεραμικά στην τραπεζαρία. "Μπα, ιδέα μου θα είναι", σκέφτηκα. Με την κατάσταση των ματιών μου δεν εμπιστεύομαι απολύτως το οπτικό μου πεδίο.
Χτες το πρωί βρήκα στην κουζίνα ένα αναποδογυρισμένο τασάκι με κοχυλάκια, από αυτά τα αντικείμενα που κανείς δεν θυμάται πώς προέκυψαν σε μία θέση στο σπίτι. Ξαναμπήκα σε υποψίες. "Ρε μπας και έχω ποντίκι στο σπίτ?". Μα πώς να ανέβηκε στον τρίτο όροφο, αναρωτήθηκα.
Σχόλιο προς Πειραιώτες και όχι μόνο, για δύο πεζοδρόμους, έναν δροσερό και έναν διακεκαυμένο, του Nikos Belavilas, από το fb
Τη δεκαετία του 1980, ελέω Αντώνη Τρίτση και του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Πειραιά, πεζοδρομήθηκαν — παρά τις πολύ μεγάλες αντιδράσεις — σημαντικοί κεντρικοί δρόμοι της πόλης. Οι πεζόδρομοι αυτοί ευημέρησαν, τα μαγαζιά γύρω τους άνθισαν, τα αυτοκίνητα έφυγαν από τη μέση αφήνοντας χώρο στους πεζούς και ένα πολύ πιο υγιές περιβάλλον χωρίς καυσαέρια.
Μετά από σαράντα χρόνια, αναμφισβήτητα οι δύο πλέον σημαντικοί από εκείνους τους πεζοδρόμους, είναι η Καραΐσκου και η Σωτήρος: η πρώτη με μεγάλη πιάτσα χώρων αναψυχής, και η δεύτερη ως η σύγχρονη εμπορική αγορά του Πειραιά— μετά την ιστορική αγορά του λιμανιού.
Κώστας Καλλίτσης: Ευτυχώς όταν απέναντι σε έναν πολιτικό κυνισμό τα γεγονότα εκδικούνται
Η κοινή εμπειρία δείχνει ότι όταν χρειάζεται φως και καθαρές κουβέντες, αλλά επιλέγεις να επενδύεις στον κυνισμό και στη λήθη, στρώνεις το χαλί για το επόμενο σφάλμα.
Οταν τυχαία –από μια έρευνα που έκαναν οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ευρωκοινοβουλίου– αποκαλύφθηκε το καθ’ ημάς σκάνδαλο των υποκλοπών, επιστρατεύτηκε ο κυνισμός: «Ε, όλοι τα ίδια κάνουν!». Οταν τα ρουσφέτια και –κυρίως– η έλλειψη έγνοιας (αφού ο αρμόδιος υπουργός είχε λάβει 12 επιστολές που προειδοποιούσαν για κίνδυνο, αλλά αδράνησε…) οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών, οι ευθύνες αποδόθηκαν στις «χρόνιες παθογένειες» – στον κ. Κανένα. Κι όταν, τελευταία, η Ευρωπαία εισαγγελέας οδήγησε τη δικαστική έρευνα στον ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι τέλους, έγινε επίκληση του «βαθέος κράτους».