Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος: «Δεν ξέρω γιατί έκανα ό,τι έκανα, που θα πει ήταν το ριζικό μου»
Ο δημιουργός του «Σύσσημον ή τα κεφάλαια», ενός έπους της παρακμής που αποτελεί θηριώδες κατόρθωμα της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, μιλά για πρώτη φορά δημοσίως για το έργο του και τον εαυτό του, ως ο Αθηναίος της εβδομάδας, λίγες μέρες πριν το βιβλίο επανακυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Το Ροδακιό».
Στον λογοτεχνικό κύκλο του Εκηβόλου, που έμοιαζε με αίρεση, διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας μου και οριοθετήθηκε της τέχνης μου η περιοχή. Στις πνευματικές, καλλιτεχνικές, φιλοσοφικές εμμονές αυτού του κύκλου (από τη μουσική και την πιο εκλεπτυσμένη ερμηνευτική έφθαναν ως το λαϊκό έπιπλο και την ξυλογλυπτική) άθροισα την προσωπική μου έρημο, ποιος ξέρει τι πιστεύοντας και τι περιμένοντας. Ένα περιστέρι; Τον κατακλυσμό;
Πληροφορίες για την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ με κάποια σταγονίσια σχόλια και η λίστα με τους υποψήφιους στη Β' Πειραιά
Αρκετοί από αυτούς που παρακολουθούν την ντόπια πολιτική κίνηση θα έχουν καταγράψει στο μπλοκάκι τους την πραγματοποίηση του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ λίγο πριν από το Πάσχα. Ένα από τα σημαντικά νέα αυτού του συνεδρίου ήταν ότι για πρώτη φορά μεταδόθηκαν όλες οι εργασίες του ζωντανά. Πρόκειται μια δημοκρατική επιλογή που μακάρι να συνεχιστεί και μακάρι να την υιοθετήσουν και όλα τα άλλα κόμματα που κάνουν ανά τακτά διαστήματα τα συνέδριά τους.
Το συνέδριο αυτό τελείωσε αλλά ταυτόχρονα και δεν τελείωσε. Κι αυτό διότι έμειναν οι εκκρεμότητες των εκλογών, τόσο του Προέδρου, που το ζητούμενο είναι από πόσους θα ψηφιστεί ο μοναδικός υποψήφιος, όσο και της Κεντρικής Επιτροπής. Σ'αυτά τα θέματα ψηφίστηκαν κάποιες αλλαγές στο καταστατικό που ήταν προτάσεις του απερχόμενου προέδρου Α.Τσίπρα και υπερψηφίστηκαν περίπου από τα 2/3 των συνέδρων, ενώ οι υπόλοιποι ψήφισαν την πρόταση της ΟΜΠΡΕΛΑΣ, που ήταν να εκλέγονται όλοι όπως πριν, δηλαδή από τους συνέδρους.
Τι θα ισχύσει τώρα; Τόσο ο Πρόεδρος όσο και τα 300 μέλη της νέας Κεντρική Επιτροπή θα εκλεγούν απ' ευθείας από τη βάση του κόμματος, κάτι που όσον αφορά την εκλογή Προέδρου ήδη το κάνουν Ν.Δ και ΚΙΝΑΛ.
Ποιος εγώ γενικά με τ'αυτοκίνητα, πιο ειδικά με το νέο Toyta Yaris Cross, και επιδόρπιο οι ιπτάμενες μοτοσικλέτες
Πρόλογος με διάφορα σχετικά και άλλα άσχετα.
Όπως οι περισσότεροι από όσους έχω συναναστραφεί έτσι κι εγώ έχω διαπιστώσει ότι ευτυχώς πολλά μοτίβα με διατρέχουν. Από όσα πιάνω στην απόχη μου έχω καταλήξει πως σε άλλα θέματα είμαι συντηρητικός, βασικά σ'αυτά που αφορούν την προς τα έξω εικόνα μου, τη τεχνολογία και κάποιες φορές σε σχέσεις που παίζει μια εξάρτηση, σε άλλα το μέτρο του γόνιμου κέντρου δίνει τον τόνο, να όπως αυτά που έχουν να κάνουν με τα υλικά αγαθά και το κύρος και σε άλλα ένας εξτρεμισμός με παίρνει και με ξεσηκώνει, όταν ας πούμε γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή που στην ηλικία μου πια κάτι τέτοιο κατά κύριο λόγο παίζει στη φαντασία μου. Να πω επίσης πως αυτό της ελεύθερης και πλούσιας σε όλα της ζωής το θέλω για όλους και ιδιαίτερα για όσους βρίσκονται σε πιο αδύναμη θέση από μένα.
Είναι θαρρώ αυτονόητο πως μέσα στις δίνες της ζωής εμφανίζονται και πολλά ασταθή υβρίδια προπάντων στις καταστάσεις με εντάσεις όπου χρειάζεται να ρισκάρω. Θέλω πάντως να πιστεύω ότι σε όλα τα μοτίβα μου εξακολουθούν να διαπλέκονται οι βασικές μου οι αρχές, όσες τουλάχιστον απ'αυτές είναι ακόμα ζωντανές. Από αυτές που έχουν να κάνουν με δρώμενα εντός της κοινωνίας και που ενίοτε ανθίζουν και στις προσωπικές μου σχέσεις η δικαιοσύνη και η δημοκρατικότητα έχουν μία προτεραιότητα και εδώ και καιρό έχω συμπεράνει ότι έχουν τις ρίζες τους στο ασυνείδητό του.
Τμήματα γυμναστικής ενηλίκων σε υπαίθριους χώρους του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας και κάποιες ακόμα ιδέες
Επειδή η επιθυμία για άθληση σε δημόσιους/δημοτικούς χώρους ανθίζει σε όλο και περισσότερους δημότες των δήμων της χώρας υπάρχουν πολλοί ακόμα τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Καλή βεβαίως είναι η πρωτοβουλία μέσω του προγράμματος "Άθληση για όλους" που υλοποιεί ο δήμος Κερατσινίου Δραπετσώνας, αλλά αρκετοί δήμοι, ακόμα και στην Περιφέρεια του Πειραιά, εδώ και καιρό έχουν κάνει κι άλλα βήματα που βρίσκουν ανταπόκριση και καλύπτουν αυτήν την επιθυμία των δημοτών τους. Κι ένα σαφές πλεονέκτημα που έχουν οι πρωτοβουλίες αυτές είναι πως οι αθλούμενοι επιλέγουν την ώρα που θα γυμναστούν μόνοι τους κάνοντας χρήση των οργάνων γυμναστικής που υπάρχουν διάσπαρτα σε πάρκα και σε άλση.
Ιδού δύο άρθρα του Νίκου Χάνου στο μπλογκ Δραπετσίνι που αναφέρονται σε τέτοιες πρωτοβουλίες.
Υπαίθρια γυμναστήρια στα "λιπάσματα"! Γιατί όχι;
Και νέα ποδήλατα στον Δήμο! Τώρα, πρόγραμμα και με ηλεκτρικά ποδήλατα
Δελτίο Τύπου του Δήμου. Ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας κατανοώντας την ανάγκη των δημοτών για άθληση, στο πλαίσιο του Προγράμματος Άθληση για Όλους, ξεκινά την Τρίτη 3/5/2022, τμήματα γυμναστικής ενηλίκων.
Πως μπορεί να βοηθήσει η αρχιτεκτονική στο να ομορφύνουν οι πόλεις μας και να ανέβει η ποιότητα της ζωής μας;
Σ.Δ. Σε όλες τις πόλεις που έχω περπατήσει πάντα έχω έρθω σε επαφή με μέρη τους που αβίαστα νιώθω μία αγαλλίαση που ξεκινά από τα μάτια μου και φτάνει μέχρι τα ενδότερα του μέσα κόσμου μου. Κάθε φορά η κύρια αιτία αυτής της ευχαρίστησης έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως είναι η ομορφιά των κτιρίων και των χώρων που τα περιβάλλουν και η θέα που προσφέρουν. Οι πλατείες, τα πάρκα, τα άλση οι δρόμοι και οι φωτισμοί συνεισφέρουν κι αυτά με το αρμονικό δέσιμό τους και τη λειτουργική δυναμική τους στο να αισθάνομαι να ανθίζουν μέσα μου κάποια από τα καλά στοιχεία μου. Δυστυχώς ελάχιστους από τέτοιους χώρους έχω συναντήσει στην χώρα μας, ενώ αφθονούν στις άλλες χώρες που έχω επισκεφτεί. Είναι ένα θέμα αυτή η διαφορά που βγάζει μάτι και που είναι εναντίον μας.
Με όσα έχω αντιληφθεί τα χρόνια που μ'έχει απασχολήσει ερασιτεχνικά η βασική αιτία αυτής της βίαιας ασχήμιας έχω καταλήξει στο ότι σ'αυτήν την χώρα η αρχιτεκτονική βρίσκεται υπό διωγμό. Πρωτοστατούν οι κρατικές υπηρεσίες κι οργανισμοί σε όλο το φάσμα του δημόσιου τομέα που πάνε χέρι με χέρι με τον ιδιωτικό τομέα. Και στο κατόπιν μια πλειονότητα πολιτών που ακόμα κι όταν έχουν τα μέσα θεωρούν την αρχιτεκτονική ως μία υποδεέστερη τέχνη.
Τέσσερα κομμάτια του Πειραιω-Κερατσινιώτη Γιώργου Κοντραφούρη από το νέο του άλμπουμ DEEP SOUTH
Οι λόγοι αναφοράς στον για πολλούς πιο σημαντικό Έλληνα τζαζ πιανίστα και παίκτη hammond Γιώργο Κοντραφούρη, πέρα από το ότι τις φορές που τον ακούσαμε live μας άρεσε, είναι και το ότι αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ "DEEP SOUTH", όπως και το ότι στο Κερατσίνι και στον Πειραιά από το 1967 που γεννήθηκε μεγάλωσε σε μία οικογένεια που όλοι ήταν ναυτικοί. Ευτυχώς για τον ίδιο και για τη μουσική που η μαμά του τότε που ήταν 7 χρονών τον ώθησε να μάθει πιάνο.
Σε μία άλλη συνέντευξή του είπε για τα πρώτα του μουσικά βήματα πιο συγκεκριμένα: "Όταν πήγα στο γυμνάσιο άρχισα το μπάσο για να παίζω σε συγκροτήματα ροκ. Ποτέ δεν άφησα το πιάνο όμως. Και μετά μέσα από το ροκ κατάλαβα ότι με το πιάνο μπορείς να παίξεις blues.
Η «σχεδία» της μητρότητας και του αλτρουισμού, από την Τετάρτη 27.4 στους δρόμους της πόλης
Μπαίνουμε στη μήτρα του αλτρουισμού, αποτινάσσουμε το φίλτρο της επιβολής, κουβαλούμε το φορτίο της στοργής, γινόμαστε συγγραφείς των θαυμάτων, φέρνουμε τον νόστο στο φως, γευόμαστε την ντοπιολαλιά, κάνουμε ένα μπιτόνι δώρο.
|
Στην Κύπρο έχω κακοπάθει από φαγητό και τις τέσσερεις φορές που έχω έρθει από το 2003 μέχρι τώρα. Κι αυτή τη φορά πάλι όλο παράπονα είμαι, μιάς και δεν μου αρέσουν τα ψητά κρέατα ή τα φαστφουντάδικα ή οι σούβλες (πλην αρνιού). Έτσι, όταν σήμερα τελείωσα στην Λεμεσό με μιά χειμαρρώδη τετράωρη συνέντευξη του 93άχρονου Βαρωσιώτη κεραμίστα Βαλεντίνου (έπεται ξεχωριστή ανάρτηση), είπα να αποφύγω τα παραλιακά εστιατόρια και έπαιξα το χαρτί της τύχης, ρισκάροντας ένα γεύμα σε εστιατόριο του αυτοκινητοδρόμου. Απαίσιο στην όψη, αλλά και η πείνα μεγάλη. Πέρασα την τζαμαρία και βρέθηκα σε μία σκηνή που μάλλον κάθε άλλος ταξιδιώτης θα έμπαινε σε δεύτερες σκέψεις.
Σ.Δ. Από παιδιά φίλων και γνωστών και από δικούς μας γνωστούς κι αγνώστους του δρόμου που τα καλοκαίρια δουλεύουν στον τουρισμό συχνά ακούμε τα χειρότερα λόγια για τις συνθήκες εργασίας τους. Και όχι μόνο τώρα αλλά εδώ κι αρκετά χρόνια. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε ως δεδομένο ότι πολλά από αυτά που αφορούν στις συνθήκες εργασίας, ασφάλειας και μισθοδοσίας στην πράξη είναι κομμένα και ραμένα στα μέτρα των εργοδοτών και εις βάρος των συμφερόντων εργαζομένων. Το θέμα βεβαίως είναι και το τι κάνουν οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, από το πως δηλαδή επεμβαίνουν και από το αν η σχετική νομοθεσία τους λύνει τα χέρια έτσι ώστε να είναι οι παρεμβάσεις τους υπέρ των εργαζομένων. 
Σίγουρα εμψυχωτική για όσους είναι με το μέρος των Ουκρανών που υπερσπίζονται την πατρίδα τους φαίνεται αυτή η Πασχαλινή ανάρτηση του Ν .Σεβαστάκη στο fb.