
Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Bλέποντας πάνω μας, όσο αντέχανε τα μάτια ακόμα ανοιχτά, αναστημένο τ’ άπειρο στερέωμα λαμπρό, να μας κοιτά, του Χρήστου Μποκόρου, από το fb
Καίγεται ο τόπος τα καλοκαίρια, θεριεύει ο ήλιος, φωτιές, χαμός… κλαίγεται κόσμος -ακόμα αθώος- κι αναρωτιέται πως δεν μας σώζει η δημοκρατία, ο πολιτισμός…
Έκαιγε ο κάμπος σαν και τώρα στα καπνοχώραφα, διακοπές δεν ξέραμε παιδιά, τα καλοκαίρια ήταν καπαρωμένα απ’ τα καπνά. Ζήτημα αν που και που ξεκλέβαμε μια Κυριακή να πάμε με το automotrice για μπάνιο ως τη Σταμνά.
Στα κτήματα, κάτω από μια θεώρατη σκιερή μουριά, περίμενε ένα βουνό καπνόφυλλα και όλοι μας κατάχαμα έναν γύρω καθισμένοι τ’ αρμαθιάζαμε με τη βελόνα παραμάσχαλα. Τα ‘χαμε μαζεμένα φύλλο-φύλλο σκυμμένοι ως τις καπνόριζες απ’ τα χαράματα, μάτσα, χερόβολα, αγκαλιά.
Η πρόληψη είναι ή δεν είναι το άλφα και το ωμέγα για να σώσουμε τα δάση μας όσο και αν κοστίζει;;;
Σ.Δ. Εκτιμώ ότι τα είκοσι τελευταία χρόνια θα έχουν γραφτεί στις χώρες της Δύσης τα περισσότερα άρθρα υπέρ της προστασίας των δένδρων και των δασών, υπέρ του πρασίνου γενικά. Ο λόγος είναι η καταστροφή του, που πέρα από τους κατά παραγγελία ή εγκληματικά αμελείς εμπρηστές, η κύρια αιτία είναι ο συνδυασμός του φονικού δίδυμου καυσώνων και πυρκαγιών. Και οι δύο αυτοί κατά συρροή "δολοφόνοι" έχουν ανέβει κατηγορίες εξ αιτίας, όπως αποδεικνύει η επιστημονική κοινότητα, της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής. Αναφέρουμε το αυτονόητο, μιας και δεν είμαι σίγουρος ότι είναι αυτονόητο για όλους τους ενδιαφερόμενους. Ο πλέον λοιπόν, βασικός παράγοντας της προσπάθειας για την αντιμετώπισης των πυρκαγιών σε κάθε χώρα είναι η όποια κυβέρνηση συμπεριλαμβανομένης και της τοπικής αυτοδιοίκησης και συνακόλουθα οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Αυτονόητο είναι επίσης ότι τα χρόνια του 21ου μ.Χ το κράτος μας δεν παρουσιάζει εμφανή σημάδια βελτίωσης της αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Γιατί;
Η ελληνική γαστρονομία συμπεριφέρεται ωσάν να μην έχει πάρει χαμπάρι τίποτα από ό,τι συμβαίνει γύρω της, της Myrina Kalaitzi, από το fb

Πρόταση χρηματοδότησης για το έργο με τίτλο «Ψηφιακός Μετασχηματισμός του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας», προϋπολογισμού 2.538.888,51€
Σ.Δ. Να κρίνω αυτήν την επιλογή και τις επιλεγμένες δράσεις δεν μπορώ μιας και δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις. Αυτό θα μπορούν να το κάνουν με επιχειρήματα και με συγκεριμένες προτάσεις, αν έχουν, οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις. Αυτό που θεωρώ αναγκαίο όμως από την μεριά της Δημοτικής Αρχής είναι μια αναλυτική παρουσίαση αυτών των δράσεων ώστε να γίνουν κατανοητές από όλους όσους θα ενδιαφερθούν. Όπως και όταν θα υλοποιηθούν ποια αποτελέσματα θα έχουν στη ζωή του κάθε δημότη και σε τι ακριβώς και πως θα τον εξυπηρετούν, τόσο στις δοσοληψίες του με τον δήμο όσο και στην καθημερινότητά του.
«Αναμμένο φως να περιμένω, όμως;», ρώτησα. «Τι να σας πω, κάποια στιγμή θα έρθει ο εργολάβος».
Αυτό το κείμενο το ανάρτησε στο fb η Marilena Papaioannou, κάτοικος Αθηνών στην περιοχή της Νέαπολης Εξαρχείων. Το θέμα που θίγει είναι για έναν από τους νέους φανοστάτες που τοποθέτησε ο δήμος Αθηναίων και που δεν ανάβει. Βρήκα πως έχει ενδιαφέρον διότι παρεμφερή προβλήματα όπως έχουν δείξει έρευνες αντιμετωπίζουν διάφοροι δημότες σε όλους τους δήμους της χώρας όταν προσπαθούν να τα λύσουν μέσω των αρμόδιων υπηρεσιών των δήμων και γρήγορα αντιλαμβάνονται ότι παίζουν στο δημώδες θέατρο του παραλόγου " Πιάσ' το αβγό και κούρευ' το", και στην χειρότερη ότι έχουν πιαστεί στα δίχτυα ενός λάιτ καφκικού εφιάλτη που όμως και αυτός απόγνωση γεννάει. Εννοείται ότι τα ίδια συμβαίνουν και σε πολλές κρατικές υπηρεσίες. Γιατί;
Τι άκουσε η Fotini Kranidioti στη συνάντηση του δημάρχου Χρ.Βρεττάκου με τους βουλευτές της Β' Πειραιά για την ανθυγιεινή δυσοσμία της μελισσανιδίλας + το βίντεο
Καλημέρα. Στο χθεσινό κάλεσμα του δημάρχου Κερατσινίου Δραπετσώνας για συζήτηση του προβλήματος της έντονης δυσοσμίας, παραβρέθηκαν όλοι πλην τριών βουλευτών. Υπήρξε ενημέρωση από τον Δήμαρχο για το θέμα προφορικά και γραπτά αλλά και όλο το ιστορικό της προσπάθειας από το 2019 που είχαν το πρώτο πόρισμα ως και την τροπολογία που δεν μπόρεσε να περάσει. Προτείνει κλείσιμο (έχει τη νομοθεσία να το κάνει το υπουργείο είπε ο δήμαρχος) και φυσικά μετεγκατάσταση της εταιρείας Οι βουλευτές συμφώνησαν στο ότι υπάρχει το πρόβλημα και χρειάζεται η άμεση νομοθετική λύση χωρίς να προσβάλει τα συμφέροντα της εταιρείας.
8 1/2 από το "Πες της" του Χρήστου Οικονόμου
Μου είπε η έγκυος στο Κουμπέ, στα Χανιά, ότι έχει χάσει ήδη δύο, κι αν έχανε κι αυτό, τη χώριζε ή θα τη σκότωνε - μπορεί και τα δύο μαζί. Τον πέτυχα την ώρα που έβγαινε από το αγροτικό. Νέαντερταλ - αλυσιδιά χρυσή, τρίχα και τραγίλα. Πρόλαβα να τον ακούσω που της έβαλε της φωνές μόλις μπήκε μέσα. Είπα σε μια στιγμή να τραβήξω τη φαλτσέτα και να του σκάσω τα λάστιχα, ή να του χαρακώσω τη λαμαρίνα πέρα πέρα- αλλά δε θα άλλαζε τίποτα. Αλλά πάλι γιατί πρέπει να κάνεις κάτι μονάχα όταν είναι να αλλάξει κάτι; Και ποιος ξέρει τι αλλάζει κάτι και τι όχι; Και κάθε τι που κάνεις δεν είναι μία αλλαγή; Και μήπως είχε δίκιο ο τρελλοκαπελάς στη Φιλοκτήτου που μου 'πε ότι η αλλαγή είναι το μόνο σημάδι πως είμαστε ζωντανοί;
Η κλιματική αλλαγή χτυπάει στου κουφού την πόρτα = κοινωνικές εντάσεις χωρίς προηγούμενο; + ένα σταγονίσιο σχόλιο
Nicolas Sevastakis, από το fb.
Πολύ σύντομα, στον κοντινό μας πολιτικό χρόνο, οι ευρωπαϊκές αρχές ή και μεμονωμένες κυβερνήσεις θα επιβάλλουν ειδικά, έκτακτα μέτρα για το περιβάλλον. Με αναστολή δραστηριοτήτων, σημαντικές παρεμβάσεις στην "κανονικότητα", περιορισμούς στον τουρισμό και ενεργειακούς κόφτες.
Οι πρώτοι που θα αντιδράσουν σε αυτό θα είναι οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής δεξιάς, μέρος των (νεο)φιλελεύθερων, μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής κοινότητας αλλά και καταναλωτές, λαϊκός κόσμος, νέοι. Φαίνεται όμως πως η κρισιμότητα των καταστάσεων είναι τέτοια που κάποιες εξουσίες θα προχωρήσουν και γι αυτό θα υπάρξουν νέες συγκρούσεις και διαιρέσεις πολύ πιο σύνθετες από όσο οι διαιρέσεις για την αναδιανομή πόρων ή για τους μισθούς.
Πώς η Αθήνα, αλλά και όλοι οι δήμοι της Ελλάδας, δεν θα είναι καζάνια που βράζουν
Γιάννης Ελαφρός. Ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο Πέτρος Μπαμπασίκας προτείνει απλές, όχι φαραωνικές λύσεις
Δημόσιες υδατοδεξαµενές και κρήνες, χώροι με πίδακες νερού (splash pads) και σιντριβάνια, πάρκα τσέπης αλλά και κήποι στους χώρους στάθμευσης και δέντρα, δέντρα και φυτά παντού, σε συνδυασμό με βιώσιμη κινητικότητα και επανάχρηση κτιρίων, κατ’ αρχάς δημόσιων, είναι ορισμένες από τις προτάσεις που καταθέτει ο αρχιτέκτονας Πέτρος Μπαμπασίκας και η ομάδα του για την Αθήνα στην εποχή της κλιματικής κρίσης.
Ένα ξεκαθάρισμα όσο πιο συνοπτικά γίνεται για αυτά που υποστηρίζω σχετικά με τον αγώνα εναντίον της μελισσανιδίλας
Επειδή έχουν προκύψει κάποιες παρανοήσεις/παρεξηγήσεις και που ίσως να οφείλονται και σ'εμένα, θα ξαναπώ όσο πιο καθαρά μπορώ αυτά τα οποία έχω σκεφτεί ως κάτοικος της περιοχής κοντά στην Oil One, σχετικά με το πρόβλημα της ανθυγιεινής μελισσανιδίλας που υπάρχει στο δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας, Κερατσινίου αλλά και στους δήμους Πειραιά και Περάματος.
Τόσο προφορικά (Βρεττάκος και Γαβρίλης) όσο και γραπτά, έχω υποστηρίξει ξεκινώντας εκεί γύρω στο 2018, τότε που άρχισα να διακρίνω ότι δεν τραβάει η μετεγκατάσταση της Oil One, ότι δηλαδή δεν δημιουργεί την αναγκαία δυναμική, την ανάγκη να διαμορφώσει ο Δήμος με αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου του κι ένα plan Β για την λύση αυτού του προβλήματος. Σιγά σιγά κατέληξα να ζητάω του να μάθουν οι αρμόδιοι θεσμοί του τι κάνουν και πως λειτουργούν μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων σε άλλα λιμάνια του κόσμου και πιο προσιτά σε μας είναι τα λιμάνια που βρίσκονται στην Μεσόγειο.