Λέει κάπου ο Ρενέ Σαρ: " Πρέπει να ξεπεράσουμε την οργή και την αποστροφή μας, πρέπει να τις μοιραστούμε με τους άλλους ώστε να εγείρουμε και να διευρύνουμε την πράξη μας όπως και το ηθικό μας¨. Και κάπου αλλού:" Η πράξη να είναι πρωτόγονη, η πρόβλεψη στρατηγική".

Στο 350ο τεύχος της lifo που κυκλοφόρησε στις 25/7/13, υπήρχε ένα αφιέρωμα στο ιδανικό καλοκαίρι. Από τα άτομα που σχετίζονται μ'αυτό το περιοδικό, 31 απάντησαν κι απ'αυτούς διάλεξα 6 που μ'αρεσαν πιο πολύ οι απαντήσεις τους. Κι ένας εγώ, εκπροσωπώντας τη Σταγόνα, σύνολο εφτά.

Χθες νοίκιασα σε DVD την ταινία "Πλαγίως" (2005) του συμπατριώτη μας Αλεξάντερ Πέιν. Μία ταινία που την είχα δει όταν παίχτηκε στους κινηματογράφους και θέλησα τώρα να την ξαναδώ. Η ταινία τριγυρνάει στα ωραία τοπία της εξοχικής Καλιφόρνιας και παρακολουθεί από κοντά δύο φίλους που κυκλοφορούν εκεί.

Κυκλοφορούν κατά χιλιάδες σε όλο το κόσμο. Είναι βιβλία και άρθρα που μας δίνουν συμβουλές. Συμβουλές για οποιοδήποτε θέμα μπορείται να φανταστείτε και για άλλα που ούτε περνούν από το μυαλό σας. Παραδείγματος χάριν: "Πως θα κάνετε το αφεντικό σας να σας δίνει συνεχώς αυξήσεις" ή " Πως θα ανάψετε ερωτικά αυτόν/ην που σας αρέσει"

Πάνε λίγες μέρες, ήμουν μόνος στην παραλία, στην άκρια του λιμανιού, μετά το παγοποιείο και το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη. Δύο το μεσημέρι, ένας ουρανός χωρίς σύννεφα και ήλιος από λιωμένο μολύβι. Και πάλι στη θύμησή μου ένας στίχος του Ελύτη:

Ο Παναγής Σκουζές* το 1841 έκατσε και έγραψε ένα χρονικό για τη σκλαβωμένη Αθήνα, την περίοδο του τυράννου Χατζή Αλί Χασεκή**. Το βιβλίο αυτό επανακυκλοφόρησε το 1945 και το 1984. Ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής της σύγχρονης Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας στο ΑΠΘ,

Κάθεσαι στο σπίτι σου, βράζεις στο ζουμί σου και δεν παίρνεις μυρωδιά από το μάλε βράσε που γίνεται έξω. Προτιμάς ν' ακούς τον ήχο της σιωπής. Φυσικά πάντα έχεις να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα της καθημερινότητας, τα δικά σου και αυτών που εξαρτώνται από σένα.

Από τα πράγματα που μας διαμορφώνουν φαίνεται ότι τα περισσότερα κινούνται στο χώρο του αοράτου και δεν είναι δικές μας επιλογές.  

Όταν τέλειωσα το διάβασμα ενός άρθρου στη lifo αυτής της βδομάδας, που έγραψε ο Γ. Βαρουφάκης ( ένας οικονομολόγος, για όσους δεν τον γνωρίζουν) αισθάνθηκα κάτι, που αν είχε χρώμα, θα ήταν μπλε βαθύ με λίγες μικρές κόκκινες σταγόνες.

Πες μου έναν αριθμό. Πέντε. Λοιπόν, για να μην ξεχνιόμαστε, 5 είναι τα χρόνια που συνεχίζουμε να έχουμε ύφεση. Για το 2013 υπολογίζεται πως o ρυθμός ανάπτυξής μας θα είναι 5 μονάδες μείον. Μετά στρίβεις στη γωνία και βλέπεις ένα μαύρο άλογο να τρώει άσπρα τριαντάφυλλα.