Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Τα δάκρυα του παραιτηθέντος Υπουργού και μία μόνο ερώτηση στους υπολοίπους 9 πρώην Υπουργούς Συγκοινωνιών
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος. Αν αυτός, που δουλειά του είναι να προλαβαίνει τέτοιες τραγωδίες, κλαίει, τότε τι να κάνουν όσοι ψάχνουν στα νεκροτομεία ν’ αναγνωρίσουν τους αγαπημένους ανθρώπους τους, εξαιτίας του;
Η ΕΙΚΟΝΑ του Υπουργού Μεταφορών και Υποδομών να βουρκώνει στον τόπο της τραγωδίας, θα μπορούσε να είναι συγκινητική εάν δεν ήταν εξοργιστική.
Αν αυτός, που δουλειά του είναι να προλαβαίνει τέτοιες τραγωδίες, κλαίει, τότε τι να κάνουν όσοι ψάχνουν στα νεκροτομεία ν’ αναγνωρίσουν τους αγαπημένους ανθρώπους τους, εξαιτίας του; Υπουργός είσαι για να δρας εκ των προτέρων, όχι για να κλαίς εκ των υστέρων. Αυτό, δυστυχώς, το κάνουν άλλοι καλύτερα.
Ανδρέας Στοϊμενίδης: Σημαντική μείωση των εργατικών ατυχημάτων τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ε.Ε σε αντιδιαστολή με την τραγική επιδείνωση που έχουμε στη χώρα μας
Χριστίνα Κοψίνη. Tριπλασιασμό των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων μέσα σε μία 4ετία προβλέπει ο δρ Ανδρέας Στοϊμενίδης, πρόεδρος OSHA, ΟΣΕΤΕΕ* και γ.γ Υγείας και Ασφάλειας της ΓΣΕΕ, ο οποίος εξελέγη πρόσφατα πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.
● Πόσοι θάνατοι καταγράφηκαν στους χώρους δουλειάς το 2022 και πόσοι τους πρώτους μήνες του ‘23;
Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά, ιδιαίτερα αν συγκριθούν με προηγούμενα έτη, ενώ και η τάση δείχνει ραγδαία κλιμάκωση. Το 2022 χάσαμε 104 εργαζόμενους και το 2023, δίχως να έχουμε κλείσει ακόμη τον Φεβρουάριο, έχουμε 25 απώλειες. Συνυπολογίστε ότι το 2019 είχαμε 51 νεκρούς και το 2020 41.
15 ερωτήσεις αυτοαξιολόγησης που και να μην τις απαντήσετε δε θα πειράξει το πελατειακό κράτος
1) Από όλα όσα μαθαίνετε από τις διάφορες πηγές σας έχετε αντιληφθεί ποια είναι αυτόν τον καιρό η πρωταρχική έννοια των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών;
2) Αν ναι θα μας πείτε; Αν όχι, σας φαίνεται πειστική η άποψη ότι "Τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη, έστω καθυστερημένα, σπεύδουν να αποτρέψουν μια καταβύθιση της Ευρώπης στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, να ανανεώσουν την παραγωγική βάση της για να μη συνθλιβεί ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα";
3) Για να προκύψει κάτι τέτοιο θεωρείται ότι είναι απαραίτητο ένα κράτος – στρατηγό, ικανό να ηγείται, να σχεδιάζει, να διευθύνει και να συνεργάζεται αποδοτικά με τον ιδιωτικό τομέα, ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη στη σύγχρονη εποχή;
Ο εφοπλιστής Λαιμός, το Πάπιγκο και οι καταγγελίες για μπετόν αρμέ στο Εθνικό Πάρκο της Βόρειας Πίνδου
Στο Πάπιγκο και στο μικρό Πάπιγκο έχω πάει τέσσερις φορές σε διαφορετικές εποχές και κάθε φορά πολύ το φχαριστήθηκα. Την πρώτη μάλιστα πιο πολύ γιατί ήταν και το ξάφνιασμα ήταν και ότι δεν είχαν ακόμα τουριστικοποιηθεί και οι κάτοικοι εξέπεμπαν τη φυσικότητα του φιλόξενου οικοδεσπότη. Πάντα βέβαια παίζει ρόλο και η παρέα, αλλά τα δυο αυτά ορεινά χωριά έχουν πολλά ατού από μόνα τους για να σε κερδίσουν. Θες η ανάγλυφη τοποθεσία τους και όσα ωραία βρίσκονται δίπλα τους, θες η παραδοσιακή Ζαγορίτικη αρχιτεκτονική τους, θες η πλούσια και ποικιλόμορφη βλάστηση που τα περικυκλώνει (το Πάπιγκο βρίσκεται πολύ κοντά στο φαράγγι του Βίκου και εντός του Εθνικού Δρυμού Βίκου - Αώου) , θες και τα έξοχα φαγητά τους, ιδιαίτερα οι πίτες τους, όλα αυτά με ανέβαζαν ώστε κάθε φορά ήθελα μετά χαράς να πάω και να ξαναπάω κι αν δεν ήταν τόσο μακρυά θα είχα πάει εικοσιτέσσερις. Κι ένας επιπλέον λόγος αυτής της επιθυμίας ήταν πως σε κάθε επίσκεψή μου τα έβλεπα με νέο μάτι, ανακάλυπτα καινούργιες απρόσμενες ομορφιές.
Όταν σε μια χώρα μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν πραγματικά ανάγκη από ένα εικοσάρικο για φαγητό, κηρύσσεις εθνικό πένθος, δεν θριαμβολογείς, του Spyros Yannaras, από το fb
Ήθελα, μέρες τώρα, να γράψω κάτι για τη συνεχιζόμενη προσβολή των ανθρώπων του πολιτισμού στο πρόσωπο των ηθοποιών, των μουσικών, των χορευτών, των κινηματογραφιστών και όλων όσοι εξακολουθούν να εμπαίζονται από μια κυβέρνηση, τόσο κοντόφθαλμη και παραδόπιστη που θεωρεί ότι τα πάντα και οι πάντες είναι αποκλειστικά και μόνο θέμα χρημάτων. Και δη φραγκοδίφραγκων - πέραν του στενού της κύκλου φυσικά. Ένας χρόνος από τον πόλεμο στην Ουκρανία η ευχή μας είναι μία: Ειρήνη με νίκη της Ουκρανίας
Ο κανόνας των περιπτώσεων κήρυξης πολέμου στην παγκόσμια ιστορία είναι να γίνεται από μεγάλα και ισχυρά κράτη σε ποιο αδύναμα και συνήθως γειτονικά τους. Οι λόγοι κήρυξης που επικαλούνται οι ισχυροί είναι συνήθως προσχηματικοί μιας και κατά βάση αυτό που επιδιώκουν με τη χρήση βίας είναι να εξυπηρετήσουν τα από κάθε άποψη συμφέροντά τους που δεν το κατάφεραν με άλλους τρόπους. Σε όλους τους πολέμους λοιπόν, πάντα υπάρχει ο επιτιθέμενος και ο αμυνόμενος, ο θύτης και το θύμα. Έτσι και στον πόλεμο που διεξάγεται εδώ και ένα χρόνο στην Ουκρανία, επιτιθέμενος είναι η Ρωσία και αμυνόμενος, υπερασπιζόμενη τα πάτρια εδάφη της, η Ουκρανία. Και μιας και η αυταρχική Ρωσία είναι μία από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής μας, την Ουκρανία, που τα τελευταία χρόνια πριν ξεκινήσει ο πόλεμος έκανε σοβαρές προσπάθειες για δημοκρατία και σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων, κάτι που ακριβώς το ανάποδο έκανε ο Πούτιν, την υποστηρίζουν οι δυνάμεις της Δύσης και προπάντων η άλλη ιμπεριαλιστική δύναμη, οι Η.Π.Α*.
Σήμα κινδύνου για την ατμοσφαιρική ρύπανση στον Πειραιά - Αδιαφορία και ολιγωρία από Δήμο, Περιφέρεια και ΥΠΕΝ + σχόλια στο fb
Την συνεχή αυξανόμενη επίπτωση της αέριας ρύπανσης στον Πειραιά εξ αιτίας της ναυτιλίας επί της Δημόσιας Υγείας και την ολιγωρία των αρμοδίων αρχών παρουσίασε ο εκπρόσωπος του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής, καθηγητής θαλασσίου περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Πειραιά, Βασίλης Τσελέντης, ο οποίος ήταν προσκεκλημένος στην ημερίδα που οργανώθηκε στην Βαλέντσια της Ισπανίας από την ομάδα έρευνας «Μελλοντικές Πόλεις-λιμάνια» του Πανεπιστημίου TU Delf και της επιτροπής πόλης της Βαλέντσια.Κάτω στον Πειραιά στη μεγάλη οθόνη, δύο ξεχωριστές ταινίες, "Τα Πνεύματα του Ινισέριν" στο Ζέα, και ΤΑΡ στο Σινεάκ, ααα βάλτε έξτρα και μία ελληνική παρακαλώ
Δύο σινεμά λειτουργούν και φέτος στον Πειραιά, το δημοτικό Σινεάκ και το "τσέπης" Ζέα. Και άλλα δυο στο Ρέντη, το δημοτικό Όνειρο και το Village με τις 20 αίθουσες. Σύνολο τέσσερα. Άραγε ήταν καλύτερα όταν πριν δεκαετίες λειτουργούσαν σε όλους τους δήμους του Πειραιά σαράντα τέσσερα; Εμένα πάντως αυτή η μαζική συμμετοχή του κοινού, αυτών των γνωστών αγνώστων της περιοχής μας, με ανέβαζε όταν ήμουν μικρός σχεδόν εξ ίσου με τα έργα που βλέπαμε. Το παράδοξο όμως, που το σκέφτηκα πολλά χρόνια αργότερα, ήταν πως οι ταινίες ήταν για μένα πιο πολύ απ'όλα ένα μέσον για να δραπετεύω γλυκά από τον κόσμο, δηλαδή από όλους αυτούς; Κι αυτός ίσως να'ταν ο λόγος που παραδινόμουνα στη μαγεία τους μέσα στις σκοτεινές αίθουσες εκεί όπου ονειρευόμουνα με ανοιχτά μάτια και αισθανόμουνα τις ανάσες των διπλανών μου.
10 χρόνια περιοδικό δρόμου «σχεδία»- από την Τετάρτη 22.2 στους δρόμους της πόλης
Η «σχεδία» συμπληρώνει δέκα χρόνια ζωής και το γιορτάζει με μια συλλεκτική έκδοση γεμάτη ανθρώπινες ιστορίες, αποτυπώνοντας αυτό ακριβώς που πρεσβεύει: πως η αλληλεγγύη είναι γιορτή.
Αυτή την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης το επετειακό τεύχος του ελληνικού περιοδικού δρόμου «σχεδία». Είναι το τεύχος με το οποίο η «σχεδία» συμπληρώνει δέκα χρόνια ζωής. Δέκα χρόνια κυκλοφορίας, 109 τεύχη, πάνω από 2.000.000 πωλήσεις, από τους εκατοντάδες συνανθρώπους μας που μέσα σε αυτά τα χρόνια φόρεσαν το τόσο διακριτό πλέον κόκκινο γιλέκο και εξασφάλισαν ένα εισόδημα με αξιοπρέπεια.
Έρευνα: Πολιτικοί και δημοσιογράφοι, οι πιο διεφθαρμένοι Έλληνες, σύμφωνα με την κοινή γνώμη
Σ.Δ. Δυο παρόμοιες απορίες μου βγήκαν από το συμπέρασμα αυτής της έρευνας, που αν κάτι μπορεί να γεννήσει ακόμα και σ'εκείνους που εκ του μακρόθεν παρακολουθούν τη δημόσια ζωή, είναι εκείνο το μίγμα φόβου και δημοκρατικοί φύλακες γρηγορείτε. Απορία πρώτη: Αυτούς τους πολιτικούς, ποιοι άραγε τους ψηφίζουν και τους ακολουθούν;Και δεύτερη: αυτούς τους δημοσιογράφους ποιοι τους ακούν, τους διαβάζουν και τους παπαγαλίζουν; Με άλλα λόγια, ζούμε σε μία χώρα που ένα μεγάλο μέρος εκείνου του κόσμου που διαμορφώνει την κοινή γνώμη φαίνεται ότι προσπαθεί να είναι αδιάφθορο και μη διαπλεκόμενο, ενώ θεωρεί ότι οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι είναι στην πλειονότητά τους διεφθαρμένοι. Το ωραίο θα'ναι αν υπάρχουν αρκετοί συμπατριωτές μας που εκτιμούν ότι το θέμα αυτής της καραμπινάτης ασυμφωνίας έχει ψωμί και κάτι καλό μπορεί να βγει αν ψαχτεί. Τι λέτε κι εσείς;
Το άρθρο: Πρώτοι οι πολιτικοί και δεύτεροι οι δημοσιογράφοι στην έρευνα για τη διαφθορά της Public Issue. Αυξημένα ποσοστά όμως καταγράφονται και σε δικαστές, αστυνομικούς και άλλες κατηγορίες.