Λάκης Ιγνατιάδης

Λάκης Ιγνατιάδης

Ραβδοσκοπία ατζαμή

mathimatikaΟ επιφανής μαθηματικός μίλησε στο Δημήτρη Λαμπράκη για τη ζωή και το έργο του αλλά και για τα ελληνικά πανεπιστήμια που βρίσκονται στο τέλος μιας εποχής.

Όποιος έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με τα μαθηματικά, έχει συναντήσει το όνομα του Απόστολου Γιαννόπουλου σε κάποιο σύγγραμμα ή σε κάποιες σημειώσεις, από τις πολλές που έχει γράψει στα 40 περίπου χρόνια που ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο.

Ή μπορεί να υπήρξε ένας από τους χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριές του και να έχει γνωρίσει από κοντά το ενδιαφέρον, την αγάπη και τον ευφάνταστο τρόπο με τον οποίο ασκεί το επάγγελμά του.

Το 2018 του απονεμήθηκε το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας «Βασίλη Ξανθόπουλου - Στέφανου Πνευματικού», ύστερα από πρόταση κάποιων φοιτητών και συναδέλφων στην αρμόδια επιτροπή, εν αγνοία του. Προηγουμένως, οι κατάμεστες αίθουσες στις οποίες δίδασκε, με την κατανυκτική ησυχία που επέτρεπε στη χαμηλή φωνή του να ακούγεται παντού, είχαν ήδη πιστοποιήσει την αξία και την ποιότητα της διδασκαλίας του.

mathesisΦίλες και φίλοι,

O νέος κύκλος μαθημάτων μας ξεκινάει στην πλατφόρμα του Mathesis!
Aυτόν τον χειμώνα, θα μιλήσουμε για τον ανορθολογισμό και την ψευδοεπιστήμη, με σκοπό να αναπτύξουμε την κριτική μας σκέψη και να συζητήσουμε για την ηθική αξία της επιστήμης ως πολύτιμου οδηγού ζωής για έναν πολίτη του καιρού μας. Το μάθημα είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας, στην οποία συμμετέχουν παλιοί (Στέφανος Τραχανάς, Στέφανος Βαμβάκος, Βάσω Παυλίδου) αλλά και νέοι (Πάνος Σαπουντζής, Στάμος Αρχοντής, Λευτέρης Ζούρος) διδάσκοντες του Mathesis.

Θα «εγκαινιάσουμε» επίσης τη νέα ενότητα μαθημάτων για την Τέχνη, με πρώτο σταθμό μας ένα δημιουργικό και πρωτότυπο εργαστήριο για την Τέχνη των Νέων Μέσων, με διδάσκοντες τους Δημήτρη Γραμμένο και Ανθή Στρατάκη.

vatanidisΜάνος Σ. Στεφανίδης. Κατά βάθος όλη η ιστορία της ζωγραφικής είναι μία επανεγγραφή. Οι νεότεροι ζωγράφοι είτε ως άσκηση και μαθητεία είτε ως απάντηση στην πρόκληση της αυθεντίας των μεγάλων δασκάλων, δημιουργούν τις συνθέσεις των σχολιάζοντας έμμεσα ή άμεσα τα έργα των παλαιότερων. Βρίσκοντας έτσι, μέσα από την άσκηση και την υποταγή, τον εαυτό τους. Μέσα από τον διάλογο αλλά και τη ζήλεια. Την ταύτιση αλλά και την εναντίωση. Τον θαυμασμό αλλά  και την διαφορά. Ούτε και αυτός ο ιδιοφυής και ανατρεπτικός Πικάσο δεν θέλησε να ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα. Απεναντίας. Τον νομιμοποίησε ακόμα περισσότερο. Έτσι, σχεδόν σαν φυσική συνέπεια, στους πίνακες των νεότερων ζωγράφων, ζουν, υπάρχουν και αναπνέουν οι επιδράσεις, τα θέματα ή τα ίχνη των παλαιότερων σε τρόπον ώστε ο οξυδερκής θεατής να διαβάζει ανάγλυφα το παρελθόν βλέποντας τις εικόνες του τρέχοντος καιρού. Τα πράγματα του παρόντος.

jeannedielmanTo Sight and Sound είναι ένα βρετανικό μηνιαίο κινηματογραφικό περιοδικό που εκδίδεται από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Διεξάγει τη γνωστή στους σινεφίλ, μια φορά τη δεκαετία, Sight and Sound Poll των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.  Για 50 χρόνια στη θέση νούμερο ένα βρισκόταν ακλόνητος ο "Πολίτης Κέιν" (Όρσον Γουέλς, 1941), μέχρις ότου το 2012 που ο "Δεσμώτης του Ιλίγγου (Vertigo)" (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958) πήρε την πρωτιά. Το 1952 που ξεκίνησε αυτή η λίστα στην πρώτη θέση είχε ψηφιστεί " Ο κλέφτης των ποδηλάτων" ( Βιτόριο ντε Σίκα, 1948). Η λίστα αυτή προκύπτει μέσα από μια παγκόσμια ψηφοφορία. Φέτος ψήφισαν 1600 κριτικοί και 480 σκηνοθέτες όταν το 2012 είχαν ψηφίσει 846.

Κυριακή, 04 Δεκεμβρίου 2022 10:34

Το ενύπνιο ή Ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας

papadimitrakopulosεπισκεφτήκαμε τη μητέρα μου, που γιόρταζε. Έβρεχε και φτάσαμε μουσκεμένοι στο σπίτι. Μετά το γεύμα, που μας παρέθεσε, ξαπλώσαμε στις πολυθρόνες και πίναμε καφέδες και λικέρ. Λέει η μητέρα μου: 

- Το Φλεβάρη, την παραμονή του Αγίου Χαραλάμπους, θα κατέβω στον Πύργο. Πρέπει να κάνω ένα τρισάγιο στον τάφο του πατέρα σας. Χθες τον είδα πάλι στον ύπνο μου. Στεκόταν δίπλα από την κίτρινη τριανταφυλλιά, φορούσε το γκρι του κουστούμι ( με αυτό τον βλέπω σχεδόν πάντα , σπάνια με τη λευκή του σατακρούτα) και ακουμπούσε στον κορμό ενός δένδρου. Εγώ καθόμου απέναντί του με τον Γιάννη. Γιάννη, του λέω, χαιρέτησε τον πατέρα σου. Πήγε ο Γιάννης, τον χαιρέτησε, τον αγκάλιασε και τον φίλησε.

Τότε φάνηκε και η Βαρβάρα. , φαινόταν μεγαλύτερη από όσο είναι, και ακολούθησε τον Γιάννη. Ποιο  είναι το κορίτσι; ρώτησε ο πατέρα σας. Η κόρη μου η Βαρβάρα, είπε ο Γιάννης. Ά, έκανε ο πατέρα σας, αυτή λοιπόν είναι η μικρή η Βαρβάρα; Η άλλη, η μεγάλη, τι έγινε, χάθηκε; 

Την ώρα που φεύγαμε, η μητέρα μου κοντοστάθηκε στο ασανσέρ.

- Τι λέτε, μας ρωτάει, κατεβαίνουμε όλοι μαζί στον Πύργο το Φλεβάρη; 

Στη Βαρβάρα μας μαζί με τα καλύτερα για όσα νοιάζεται και κυνηγάει

Σ.Δ. Το διήγημα αυτό του Ηλία. Χ. Παπαδημητρακόπουλου ( Πύργος, 1930) περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων του "Ο γενικός αρχειοθέτης". Τα διηγήματα του Παπαδημητρακόπουλου επανεκδίδονται από την Κίχλη και τα φχαριστιέμαι πάλι πολύ όσα είχα διαβάσει αλλά και όσα δεν είχα. Σιγά σιγά κατέληξα ότι καταφέρνουν να συνδυάζουν με την απίστευτη λιτότητά τους ένα χιούμορ που κάτι όμως φανερώνει ιδιαίτερα όταν η κωμικότητα και η ειρωνεία εναλλάσσονται με μια από τις άπειρες θλίψεις της ζωής μας. Αυτό που πιο πολύ εξυψώνει το μέσα μου θαρρώ ότι είναι ο εξαιρετικός τους ρυθμός σε όλα σχεδόν αυτά σε πρώτη ανάγνωση απλοϊκά διηγήματα, που όμως ακόμα και οι εικόνες του γεννάνε πολλά σαφή συναισθήματα και δεύτερες και τρίτες σκέψεις, διηγήματα απαλά σαν χάδια και βαθιά σαν τους ωκεανούς της πραγματικότητάς του αειθαλή κ. Παπαδημητρακόπουλου. 

 Εδώ στη biblionet.gr  ο βίος και το έργο του Η.Χ.Παπαδημητρακόπουλου.

agiavarvaraΗ Αγία Βαρβάρα είναι Μικρασιάτισσα αγία και μεγαλομάρτυς, που έζησε κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ. στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας επί ρωμαίου Αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Στον έπαρχο της περιοχής την παρέδωσε ο πατέρας της όταν έμαθε από την ίδια ότι είναι Χριστιανή. Ο έπαρχος που την ερωτεύτηκε όταν την φέρανε μπροστά του προσπάθησε να την μεταπείσει αλλά δεν τα κατάφερε, γι'αυτό την υπέβαλλε σε βασανιστήρια. Τελικά την παρέδωσε στον πατέρα της και ήταν αυτός που την αποκεφάλισε.

Να αναφέρουμε εδώ πως η Μικρά Ασία είναι μία αγιομάννα. Άλλοι γνωστοί μας άγιοι και αγίες από την Μικρά Ασία είναι ο Άγιος Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Άγιος Γεώργιος, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Παντελεήμων, ο Άγιος Χαράλαμπος, η Αγία Ελένη και η Αγία Μαρίνα. 

epikratiasΤέλη Μαΐου και αρχές Ιουνίου του 2019 διεξείχθησαν οι δημοτικές εκλογές βάσει του νόμου  ν.4555/2018   που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Το σύστημα που προέκρινε αυτός ο νόμος ήταν μια εκδοχή απλής αναλογικής (άρθρο 30). Βάσει αυτού του νόμου και εκ των πραγμάτων θα έπρεπε η λογική της απλής αναλογικής να περνούσε και στην συγκρότηση όλων των επιτροπών του κάθε δήμου.

Αμέσως μετά τις εκλογές ο τότε υπουργός εσωτερικών κ.Θεοδωρικάκος προώθησε τους νόμους  4623/2019 και 4625/2019 με τις οποίες θεσπίσθηκαν αλλαγές στον τρόπο συγκρότησης της οικονομικής επιτροπής και της επιτροπής ποιότητας ζωής των δήμων, καθώς και των διοικητικών συμβουλίων δημοτικών νομικών προσώπων (Δ.Ε.Υ.Α. κ.λπ.), προκειμένου στα όργανα αυτά να υπάρχει πλειοψηφία της παρατάξεως του δημάρχου.

thalis2Στην εκδήλωση, «Γυναίκες Μαθηματικοί | Από τη σκιά στο φως», που παρουσίασε, την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2022 η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ σε συνεργασία με το Μουσείο Ηρακλειδών, οι μαθηματικοί Άλκηστη Πατρινέλη και Μαρία Φαλίδα επιχείρησαν να κάνουν μία ιστορική αναδρομή στη ζωή των γυναικών μαθηματικών που διακρίθηκαν στον τομέα των μαθηματικών: το έργο τους, η επίδρασή του στην εξέλιξη της επιστήμης, οι κοινωνικές συνθήκες και άλλοι λόγοι που κράτησαν τις γυναίκες μαθηματικούς στη σκιά είναι ορισμένα από τα θέματα που αναπτύχθηκαν στην ομιλία.

booksjournalΒαγγέλης Κούμπουλης. Αυτό που παρατηρεί ακόμη και ο πλέον αδαής διαβάζοντας τα Ευαγγέλια είναι πως ο Χρήστος με μια κατηγορία μόνο αμαρτωλών είναι αυστηρός, πραγματικά αυστηρός. Με τους υποκριτές. Εύκολα συμπονά τους πόρνους, τους μοιχούς, τους φονιάδες ή τους κλέφτες, ενώ ακόμη και τους πλεονέκτες, όπως ήταν οι τελώνες, μπορεί να τους συγχωρέσει και να τους αγκαλιάσει. Αυτούς που πραγματικά δεν αντέχει όμως, είναι οι υποκριτές.

Δηλαδή, αυτό που είμαστε εμείς. Όλη η ελληνική κοινωνία, συνολικά. Και όλη η ελληνική πολιτεία βεβαίως. Διαχρονικά.

Τι βλέπουμε σε αυτή τη φωτογραφία; Γυφτάκια, τσιγγανάκια, «ρομάκια», για τους πολιτικά ορθούς, που νομίζουν πως με το να πεις τον τσιγγάνο «Ρομά» αυτομάτως του αλλάζεις και status. 12 η ώρα το πρωί, στο Σύνταγμα, στο κέντρο της Αθήνας, να ζητιανεύουν, να επαιτούν. Το μεγαλύτερο δεν πρέπει να είναι πάνω από 10 χρονών.


Δεν θα έπρεπε αυτά τα παιδιά να βρίσκονται στο σχολείο τέτοια ώρα; Δεν θα έπρεπε να είναι κοντά τους κάποιος γονιός και να τα συνοδεύει; Δεν υπάρχει αυτό που λέμε «υποχρεωτική εκπαίδευση» μέχρι το Γυμνάσιο; Και;  

Τίποτα. Προσπερνάμε. Όλοι. Πολίτες, αρχές, αστυνομία, δικαστές και πολιτεία – α, προπαντός πολιτεία. Θεωρούμε πως είναι κομμάτι μιας κανονικότητας. «Έλα μωρέ, γυφτάκια είναι, τι περιμένεις;» Όπως κανονικότητα θεωρούμε και τους γάμους τους σε ηλικίες που δεν υπερβαίνουν εκείνη της 12χρονης του Κολωνού. «Μα τρέχουν προγράμματα ένταξης από το Πανεπιστήμιο». Δουλευόμαστε. Και αυτό το ξέρει όποιος έχει συμμετάσχει σε τέτοια προγράμματα. Δουλευόμαστε.

Τα «γυφτάκια» ζητιανεύουν μόνα τους στο Σύνταγμα, ευρισκόμενα στο έλεος κάθε ανώμαλου ή κάθε άλλου κινδύνου που υπάρχει στο δρόμο και εμείς λέμε απλώς «έλα μωρέ, γυφτάκια είναι, είναι μαθημένα αυτά». Χύσαμε κροκοδείλια διαδικτυακά δάκρυα όταν είδαμε στην κάμερα να προσπερνούν οι περαστικοί το νεκρό κορμάκι μιας μικρής τσιγγάνας που την είχε χτυπήσει πόρτα κάποιου εργοστασίου, αλλά δεν διαφέρουμε σε τίποτα αφού εμείς, ακόμα χειρότερα, προσπερνάμε καθημερινά, ζωντανά αυτά τα παιδιά, που θα μπορούσαμε ίσως, αν ενδιαφερόμασταν, να τα σώσουμε από την όποια κακή τύχη τα περιμένει.

Καμία μέριμνα, καμιά φροντίδα, καμιά αυστηρότητα απέναντι στους γονείς και στους κηδεμόνες αυτών των παιδιών, που αδιαφορούν για την τύχη τους, τίποτα. Ούτε Δικαιοσύνη, ούτε Μέριμνα.

Ας συνεχίσουμε λοιπόν τάχα να νοιαζόμαστε για τα παιδιά της Κιβωτού, και όσο για τα άλλα, δεν πειράζει, δεν υπάρχει κανένας λόγος να κινητοποιηθεί κανείς μας, ούτε οργανισμός, ούτε ΜΚΟ, ούτε φορέας, ούτε –προπαντός– η Πολιτεία. Γιατί να το κάνουμε άλλωστε; «Γυφτάκια» είναι, είναι μαθημένα αυτά…

Πηγή:  booksjournal.gr/gnomes  

Σ.Δ mixanitouxronou.gr Πώς βγήκε από τους Βυζαντινούς η λέξη «Γύφτος». Η ιστορική ανακρίβεια που καθιέρωσε τον όρο, ο οποίος δεν είχε καμία υποτιμητική χροιά...  

dimotiko theatroΆμεση διακοπή της λειτουργίας του Δημοτικού Θεάτρου επιβλήθηκε από το Τμήμα Υγείας και Ασφάλειας της Περιφερειακής Επιθεώρησης Εργασίας προκειμένου να προσκομιστεί για να ελεγχθεί η μελέτη (αν υπάρχει) της πρόσθετης σκηνής που κατέρρευσε, να αποκατασταθεί ο φωτισμός εξόδων κινδύνου σε σημεία που δεν λειτουργεί, να ανοιχτούν οι έξοδοι κινδύνου που έχουν καταληφθεί από αποθηκευμένα υλικά κ.ά.

 

Είναι μία ημέρα ντροπής για τον Πειραιά. Ένα πλήγμα βαριάς δυσφήμησης του κορυφαίου χώρου πολιτισμού της πόλης μας, ενός από τα μεγαλύτερα ιστορικά θέατρα της χώρας. Και… ακόμη ουδείς έχει αναλάβει την ευθύνη/

Κύριε Βουράκη, παραιτηθείτε! 

pireasforallΣε ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Πειραιάς για Όλους» Νίκος Μπελαβίλας γράφει:

Ο Πρόεδρος του ΟΠΑΝ κ. Ιωσήφ Βουράκης, εκτός από υπεύθυνος για ό,τι συνέβη στο Δημοτικό Θέατρο είναι και εξωφρενικά αναληθή όσα ισχυρίζεται. Αντί να βρίσκεται στο αυτόφωρο, όπως θα είχε συμβεί σε οποιονδήποτε ιδιώτη επικεφαλής θεάτρου, αυτοσχεδιάζει στα Media προκαλώντας γονείς και μαθητές.

Λέξη προς λέξη η δήλωση του στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ «Συνδέσεις» (αναδημοσιευμένη στο News Bomb) και συμπληρωμένη με τις απαραίτητες απαντήσεις:

Λέει ο κύριος Βουράκης: