Λόης Λαμπριανίδης. Αν και είναι δύσκολο να συνοψιστεί πολιτικά και οικονομικά η μεταπολιτευτική περίοδος σε ένα μικρό άρθρο, αυτό θα επιχειρηθεί εδώ. Αποφεύγοντας αναλυτικές περιοδολογήσεις και επιμέρους στοιχεία, θα επικεντρωθούμε σε δύο βασικές διαμορφωτικές ιδέες.

Πρώτον, είμαστε αντίθετοι στην κυρίαρχη «ομοφωνία», όπως αυτή εκφράστηκε από διανοούμενους του ευρύτερου Κέντρου (Κεντροδεξιά και Κεντροαριστερά) τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά και από την εποχή της «ισχυρής Ελλάδας» των κυβερνήσεων Σημίτη και νεότερου Καραμανλή. Αυτή η ομοφωνία προσπαθεί να μας πείσει ότι η χώρα μας, παρά τις ατυχίες και παλινδρομήσεις, αποτελεί μια «επιτυχημένη» περίπτωση που συμμετέχει στον πιο προοδευτικό και ευημερούντα διεθνή συνασπισμό δυνάμεων (Ευρωζώνη, ΕΕ και συλλογική Δύση).

Σ.Δ. Το αργότερο από το '18 και μετά, όταν τα μαύρα σημάδια πληθαίναν στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβέρνηση και ως κόμμα, θα μπορούσε άραγε κάτι να παίξει έναν αναζωογονητικό ρόλο; Υποστηρίζω πως αν πλήθαιναν οι όσο πιο δυνατόν πιο ελεύθερες και δημόσιες συζητήσεις μεταξύ των μελών και των φίλων του κόμματος με κριτικές, που καλύτερα θα'ταν αν έσπαγαν κόκκαλα και άνοιγαν ταυτόχρονα νέες διεξόδους με προτάσεις και δράσεις στην ας πούμε αριστερή γραμμή του κόμματος και στη σχέση της με την κοινωνία. Τότε όμως φίλοι, ψηφοφόροι και μέλη του κόμματος αυτό που έκαναν κατά κύριο λόγο ήταν να "βρίζουν" ωμά ή με μη πειστικά επιχειρήματα την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό που έκανε μπαμ ήταν πως εκείνη τη θλιβερή περίοδο μόνο τον εαυτό τους άκουγαν.

Το σημείωμα αυτό αφορά στην Α΄ Γενικού Λυκείου

ως τάξης Γενικής Παιδείας.

Ωστόσο η λογική του μπορεί να επεκταθεί και στις άλλες τάξεις. 

Γράφτηκε με αφορμή πρόσφατες συζητήσεις.  

Περιλαμβάνει ιδέες αρκετών ανθρώπων

που κυκλοφορούν εδώ και καιρό. 

Στην εικόνα: "Το σχολείο του χωριού" του Ελβετού Albert Anker (1831–1910)

Νίκος Ξυδάκης. Υπερτουρισμός, μια τερατώδης αναδιάρθρωση κεφαλαίου: μαζικές μεταβιβάσεις γης και επιχειρήσεων, συγκέντρωση από κερδοσκοπικά funds, ξέπλυμα χρήματος από ναρκοκαρτέλ

Στη μακρινή δεκαετία του ’90, στα χρόνια της λατρείας του τουρισμού, μια μικρή ομάδα νέων ανθρώπων στη Μύκονο, τη ναυαρχίδα και πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης, είδαν βαθιά στο παρόν και είδαν το μέλλον. Ηταν, ήμαστε, η εφημερίδα Μυκονιάτικη (1988-2001). Βλέπαμε τι γινόταν και αντιλαμβανόμασταν τι θα γίνει. Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ χειρότερα και από τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις, και όχι μόνο για τη Μύκονο, για όλη την Ελλάδα, που έκτοτε έπεσε στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού.

Και πιο συγκεκριμένα έμαθα χθες βράδυ μέσω Παρισίων ότι η Αγία Λουκία είναι ένα νησί στην Καραϊβική με έκταση 617 τ. χ και πληθυσμό 184.696. Και πως το έμαθα;  Όταν άκουσα ότι από την Αγία Λουκία είναι η 23χρονη Τζούλιεν Άλφρεντ που χθες Σάββατο ήρθε πρώτη στον τελικό γυναικών στα 100 μέτρα με χρόνο 10.72, αφήνοτας στη δεύτερη θέση την 25χρονη αμερικανίδα ΣάΚαρι Ρίτσαρντσον με χρόνο 10.87, που θεωρείτο το απόλυτο φαβορί. Τρίτη ήρθε η αμερικανίδα Μ.Τζέφερσον με χρόνο 10.92. 

Σ.Δ Το άρθρο της Δ. Ζ στο Αθηνόραμα αναφέρεται στα λεωφορεία της Αθήνας. Για μας εννοείται πως σε όλους σχεδόν τους δήμους της Αττικής τα ίδια προβλήματα υπάρχουν, με πιο βασικό την συχνότητα των δρομολογίων λεωφορείων και τρόλεϊ. Στους δήμους Δραπετσώνα Κερατσίνι το συνηθισμένο είναι να περιμένεις συχνότατα το λιγότερο μισή ώρα μέχρι να περάσει το επόμενο λεωφορείο/τρόλεϊ, πράμα που κατά βάση οφείλεται στα αραιά δρομολόγια. Κάτι που επιβαρύνει την κατάσταση χρόνια τώρα είναι τα μποτιλιαρίσματα στον Πειραιά, που εξ αιτίας και των παράνομων παρκαρισμάτων ο χρόνος διαδρομής συχνά φτάνει το διπλάσιο από το κανονικό.

Βήνη Δήμητρα. Απο την προχθεσινή συζήτηση στο δημοτικο συμβούλιο Πειραιά  περ;i κρουαζιέρας, φάνηκε οτι κανένα σχέδιο  δεν έχουν ούτε οι παρατάξεις που όφειλαν να ασκήσουν κριτική ούτε βέβαια ο δήμαρχος γεγονός το οποίο  δεν μας εκπλήσσει.

Η μόνη αγωνία τους είναι να μην μπουν τα πλοιάρια μεταφοράς τουριστών προς το ΣΕΦ όπως θέτει ως όρο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διότι αγνωστο πώς, κατά τη γνωμη της δημοτικής αρχής, θα πληξουν την εμπορική κινηση του Πειραιά!       

Ο Χοίρος

Μου κάνει εντύπωση πόσο τρυφερά αναφέρονται, στο νησί, σε ορισμένα κατοικίδια. Για τα γουρούνια σπάνια χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη, συνήθως λένε ο χοίρος.

- Εμείς δεν μεγαλώνουμε πια χοίρους, λέει η Αργυρώ, μόνο κατσικάκια τρέφουμε. 

Την τελευταία φορά που είχαμε ένα γουρουνάκι, έτρεχε σε όποιον ερχόταν σπίτι, ξάπλωνε στα πόδια του, και ζητούσε να τον χαϊδέψουν, όπως οι γάτες. Κι αυτό συνεχιζόταν μέχρι που μεγάλωσε, κι έγινε ολόκληρο θηρίο...

Το τελευταίο διάστημα, ο αριθμός των νεκρών από κορωνοϊό αντιστοιχεί στο να πέφτει ένα εκδρομικό λεωφορείο των ΚΑΠΗ σε γκρεμό κάθε δύο εβδομάδες.

1.Η λογική της «συνύπαρξης» με τον κορωνοϊό αγνοεί ότι η εξελικτική δυναμική του παραμένει μεγαλύτερη των «ενδημικών» παθογόνων – τα στελέχη που κυκλοφορούν τώρα είναι απόγονοι 5ης γενιάς του στελέχους που στόχευε το περσινό επικαιροποιημένο εμβόλιο.

2. Το τελευταίο διάστημα, ο αριθμός των νεκρών από κορωνοϊό αντιστοιχεί στο να πέφτει ένα εκδρομικό λεωφορείο των ΚΑΠΗ σε γκρεμό κάθε δύο εβδομάδες.

Η νέα πολεμική ανάφλεξη, στα σύνορα του Ισραήλ με τον Λίβανο, κλιμακώνεται ραγδαία τις τελευταίες μέρες.

???????? Το περασμένο Σάββατο, μια ρουκέτα χτύπησε το χωριό Μαζντάλ Σαμς, στα υψώματα του Γκολάν.

???????? Η ρουκέτα έπεσε σε ένα γήπεδο την ώρα που γινόταν ποδοσφαιρικός αγώνας παιδιών. Σκότωσε 11 ανθρώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν παιδιά, και τραυμάτισε άλλους 43.

???????? Το χωριό Μαζντάλ Σαμς βρίσκεται στα υψώματα του Γκολάν, στο σημείο όπου συνορεύουν το Ισραήλ, η Συρία και ο Λίβανος.

???????? Η περιοχή είναι συριακό έδαφος. Το Ισραήλ την κατέχει από το 1967 και το 1981 την προσάρτησε, χωρίς διεθνή αναγνώριση.