Σ.Δ. Για τους περισσότερους ανθρώπους που στον μικρόκοσμό τους ζουν έναν σχεδόν παραδοσιακό τρόπο ζωής αυτή η πληροφορία για την γιγάντωση των πληροφοριών δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, είναι όμως πολύ πιθανόν να επηρεάζει όλο και πιο πολύ διάφορες πλευρές της ζωής τους.

Τι μπορούν να κάνουν; Σχεδόν τίποτα αν η βαθιά τους επιθυμία είναι να ζουν όσο πιο απλά γίνεται και καλλιεργώντας σχέσεις φυσικές. Ένα μικρό προσωπικό αντάρτικο με κάποιες επιλεκτικές επιλογές το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι ένα υβριδικό σύμπαν  που από την ταχεία κι αυτοματοποιημένη κίνηση της παγκόσμιας κοινωνίας θα απομακρύνεται με την καλύτερη εκδοχή γι'αυτούς αργά και σταθερά. Ο άλλος φανερός δρόμος είναι να ακολουθήσουν κατά πόδας τον ηλεκτρονικό κόσμο, τη τεχνητή νοημοσύνη κι όλους τους αλγόριθμους που διαμορφώνουν για μια ακόμα φορά έναν θαυμαστό καινούργιο κόσμο, αυτόν που κανένας θεός δε μπορεί να τον βοηθήσει πια μιας και τείνει να πάρει τη θέση όλων των αρχαίων θεών.  

Σπύρος Μανουσέλης: Στα δύο τελευταία άρθρα των «Μηχανών του Νου» εξετάσαμε το πώς η πολιτική για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού υπονομεύει τις σχέσεις των επιστημών με την κοινωνία και, ειδικότερα, το γιατί ο λόγος των «ειδικών» επιστημόνων απαξιώνεται -μοιραία και αναπόφευκτα!- όποτε διαπλέκεται ή νομιμοποιεί την κυρίαρχη οικονομικοπολιτική εξουσία. Ως συνέχεια και ως ένα ιδιαίτερα διαφωτιστικό σχόλιο των όσων υποστηρίξαμε, παρουσιάζουμε σήμερα τη μετάφραση μεγάλου μέρους της συνέντευξης που έδωσε πρόσφατα η διάσημη Βελγίδα επιστημολόγος και ιστορικός των θετικών επιστημών, Ιζαμπέλ Στένζερ*.

Σ.Δ. Για εκείνους που θέλουν και μπορούν να βλέπουν πέρα από τη μύτη τους διότι θεωρούν ότι στον πλανήτη αυτόν όλα τα γεγονότα αλληλοεπηρεάζονται πιο έντονα από παλιά, να βλέπουν και να σκέφτονται τις νέες πραγματικότητες που διαμορφώνονται, είτε αυτές ταιριάζουν με τα πιστεύω τους και τα συμφέροντά τους είτε όχι, να βλέπουν και να συζητούν και με όσους κινούνται στο ίδιο πεζοδρόμιο και με όσους κυκλοφορούν στα απέναντι, οι εκλογές στη Χιλή (19 εκ. πληθυσμός, 756. 950 τ.χιλ έκταση) μπορεί και να'ναι η καλή είδηση της εβδομάδας. Δύο από τα πλέον ενδιαφέροντα στοιχεία των εκλογών για την αλλαγή του Συντάγματος του δικτάτορα Πινοσέτ, που αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος το 1974 μετά το πραξικόπημα του '73 και κράτησε τη θέση αυτή μέχρι το 1990, ήταν η εκλογή πολλών ανεξάρτητων υποψηφίων (31%) και γυναικών που ξεπέρασαν το 50%. Να το ξαναπούμε: Πάνω από τους μισούς εκλεγμένους είναι γυναίκες και ένας στους τρεις είναι δηλωμένος ανεξάρτητος. 

Σ.Δ. Το θέμα της καλύτερης εκμετάλλευσης των αποταμιεύσεων θα απασχολεί και ιδιωτικά και δημόσια όλο και πιο πολύ τους καταθέτες τώρα με τα μηδενικά επιτόκια. Όσοι έχουν γνώσεις και τα μέσα αργά ή γρήγορα θα βρουν τις άκρες και θα προχωρήσουν στα περαιτέρω. Η μεγάλη όμως πλειονότητα των μικροκαταθετών θα δυσκολευτεί να επιλέξει συμφέρουσες και ασφαλείς λύσεις. Άρθρα σαν κι αυτό είναι μια καλή αρχή για να αρχίσει να κυλά νεράκι στο αυλάκι βοηθώντας έτσι να ξεκινήσει η κουβέντα από καλύτερη βάση.

Του Γιώργου Δαλιάνη*. Μέχρι πριν λίγα χρόνια οι τραπεζικές καταθέσεις αποτελούσαν ένα βασικό και αξιόπιστο μέσο δημιουργίας εισοδήματος, για μικρούς αλλά και μεγάλους αποταμιευτές.  Εκτός των τόκων, οι καταθέτες απολάμβαναν και την εγγύηση της τοποθέτησης των χρημάτων τους.

Γιώτα Σύκκα. Η πανδημία βύθισε την επισκεψιμότητα των μουσείων όλου του κόσμου καταπόντισε τα έσοδά τους, επηρέασε τον τρόπο λειτουργίας τους, τα οδήγησε σε εντονότερη ψηφιακή παρουσία και τώρα, στο άνοιγμα τους, που ξεκίνησε σιγά σιγά στην Ευρώπη, τα υποχρεώνει να αντιμετωπίσουν με περίσκεψη το μέλλον τους. Είναι σαφές ότι τα μουσεία τού αύριο δεν θα είναι ίδια με εκείνα του χθες. Αυτό ακριβώς το ζήτημα θίγει ο φετινός διεθνής εορτασμός τους στις 18 Μαΐου. Γιορτή που καθιέρωσε το 1977 το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) στην προσπάθειά του να αναδείξει τον ρόλο αυτών των πολιτιστικών οργανισμών στη σύγχρονη κοινωνία. Το θέμα φέτος έχει τίτλο «Το μέλλον των μουσείων: αναστοχασμός και επανεκκίνηση».