Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
Με εισιτήριο το αρνητικό τεστ ανοίγει ο πολιτισμός στον δυτικό κόσμο - εδώ;
Τόσο οι κυβερνήσεις μας, που τις εκλέγουμε άμεσα και κάνουν τα δικά τους έμμεσα, όσο και το ελληνικό κράτος, που δεν το εκλέγουμε άμεσα και είναι διαχρονικά σκλάβος του ιδιοτελούς εαυτού του, στην ερώτηση σε τι δεν διακρίνονται αυτοί οι δύο καθοριστικοί παράγοντες της δημόσιας ζωής, ιδού η απάντηση που μου έρχεται δίχως καμία σκέψη. Διακρίνω λοιπόν σ'αυτούς τους δύο χαλκάδες μας, μία αδυναμία να συνθέτουν, μία δυσεξήγητη αλλεργία στο να επινοούν πρωτότυπες λύσεις, να χαράζουν πολιτικές που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα, να αναλαμβάνουν επιθετικές στρατηγικές απ'αυτές που ανεβάζουν τον πήχη του κοινού μας βίου για το καλό όλων μας. Αυτό το τελευταίο το διακρίνω χρόνια τώρα και στο συνήθως βαρετό ποδόσφαιρό μας, όπου όλα τα καλά μας χαρτιά, όταν έχουμε τέτοια, είναι στην άμυνα.
Ο Βιβάλντι και ο Κουρτ Βάιλ που μ' αρέσουν πολύ, μαζί, όπως δεν θα το είχαν φανταστεί ποτέ
Βλέποντας και ξαναβλέποντας αυτό το βιντεάκι στη σελίδα του odysseas kountoupidis που το ανάρτησε στο fb o Robert Guediguian και πέφτοντας στο δίχτυ των συνειρμών, έχουμε και λέμε: Σχεδόν όλες τις λίγες φορές που έχω παρακολουθήσει ζωντανά συναυλία κλασικής μουσικής και φτάνοντας αργά ή γρήγορα στο δίλλημα να φύγω ή κλείνοντας τα μάτια μου να αφήσω ελεύθερο το μυαλό μου να κάνει τα δικά του ταξίδια, κάποια στιγμή ερχόμουν στο περίπου στη θέση αρκετών μαθητών μου που ήταν αδύνατο να συγκεντρωθούν την ώρα της παράδοσης.
Ιστορίες του Πειραιά ( ή στερητικό σύνδρομο), του Στράτου Μάκρα στο fb
Με την ευκαιρία της δυνατότητος να πάμε σε άλλο δήμο, πήγαμε σήμερα μια βόλτα στον Πειραιά! Βόλτα, Ταχυδρομείο - Πασαλιμάνι - Ναυτικό Μουσείο και πάλι πίσω, να δούμε αν κουνιούνται οι βάρκες (κουνιούνται). Αρκετός κόσμος στην παραλία, όλοι σχεδόν με ένα πλαστικό ποτήρι καφέ στο χέρι, λες πια και χωρίς καφέ δεν μπορούμε να περπατήσουμε, μπερδευόμαστε και χάνουμε το βήμα μας. Νέες εποχές νέα ήθη σκέφθηκα ως παλαιός! Βλέποντας λοιπόν τον κόσμο με το καφέ στο χέρι θυμήθηκα μια παλιά ιστορία. Μπάστα πια με τα διλήμματα, της Ματούλας Κουστένη
Μπορεί κανείς να χαίρεται που δεν έχουμε νεκρό απεργό πείνας και συγχρόνως να θεωρεί ότι η τελική έκβαση της «διαμαρτυρίας» του Δημήτρη Κουφοντίνα δικαιώνει τελικά το κράτος δικαίου που αρνήθηκε να υποκύψει στον εκβιασμό του δολοφόνου; Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που δεν γοητεύτηκαν ποτέ από τις παρελάσεις αλλά δεν βρήκαν τίποτα κιτς ή υπερβολικό στους πρόσφατους επετειακούς εορτασμούς της 25ης Μαρτίου;
ΘΑΛΗΣ+ ΦΙΛΟΙ: "Τζερόλαμο Καρντάνο | Ο Βέβηλος Μαθηματικός", του Μάικλ Μπρουκς
Ο Μάικλ Μπρουκς, στο υβριδικό αφήγημά του με τίτλο “Τζερόλαμο Καρντάνο - ο Βέβηλος Μαθηματικός | Από τους φανταστικούς αριθμούς στα κβάντα» (Εκδόσεις Τραυλός), δεν επιλέγει τυχαία να εξιστορήσει τη ζωή του Καρντάνο (Παβία, 1501 - Ρώμη, 1576). Για τον συγγραφέα, που ειδικεύεται στην κβαντική μηχανική, το έργο του λόγιου της Αναγέννησης συνδέεται με τις σύγχρονες αναζητήσεις της κβαντικής φυσικής.
«Το ενδιαφέρον μου για τον Τζερόλαμο προκύπτει από το γεγονός ότι χρησιμοποίησε το κοφτερό μυαλό του για να φέρει στο φως τα μαθηματικά θεμέλια στα οποία στηρίζεται η κβαντική θεωρία, ο πιο επιτυχημένος οδηγός μας για το Σύμπαν. Αστρολογία και κβαντική φυσική να στροβιλίζονται μέσα σ ’ένα αναγεννησιακό κεφάλι- ποιος θα το σκεφτόταν;» γράφει στον πρόλογο του βιβλίου.
Αλέξανδρος Κιτροέφ: Οπως έχουμε τον Αγνωστο Στρατιώτη για όσους πολέμησαν, θα έπρεπε να είχαμε το μνημείο του Ανώνυμου Ελληνα και Ελληνίδας για όσους επιβεβαίωσαν την αξία τού να είσαι Έλληνας.
Μαργαρίτα Πουρνάρα. Από τους ιστορικούς που γνωρίζουν εξαιρετικά καλά το θέμα της ελληνικής διασποράς, με καταγωγή αιγυπτιώτικη, ο Αλέξανδρος Κιτροέφ έχει περάσει και ο ίδιος τα περισσότερα χρόνια της ζωής του εκτός Ελλάδος. Σπούδασε στη Βρετανία και δίδαξε πολλά χρόνια Ιστορία στο φημισμένο Κολέγιο Χάβερφορντ της Φιλαδέλφειας. Στη χώρα μας έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τη συνεργασία του με τη σκηνοθέτιδα Μαρία Ηλιού σε μια σειρά ιστορικών ντοκιμαντέρ για τη Σμύρνη, την ανταλλαγή πληθυσμών, αλλά και την Αθήνα.
Πέντε Ρόζες κι εμείς γιορτάζουμε τα γενέθλια της κόκκινης Ρόζας Λούξεμπουργκ
Με έξι Ρόζες έμπλεξα στη ζωή μου και δεν το μετάνοιωσα. Και οι έξι, που δεν ήταν τυχαίες επιλογές μου, με παρέσυραν με έναν αέρα απ'αυτούς που αναστατώνουν νεκρούς και ζωντανούς και τις έξι νομίζω ότι κάτι δικό μου τις χρωμάτισε. Οι δύο ήταν πρόσωπα υπαρκτά και οι άλλες τέσσερις φανταστικά. Σήμερα δεν θυμάμαι με ποια από τις πραγματικές Ρόζες πρώτα ήλθα σε επαφή, αλλά αυτό ποια δεν έχει σημασία.
Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων απέναντι στις ανησυχητικές παραλλαγές του κορονοϊού
Τους τελευταίους τρεις μήνες πολύς λόγος γίνεται για τις διαφορετικές και ταχύτατα μεταδιδόμενες παραλλαγές που προκύπτουν από τυχαίες μεταλλάξεις του αρχικού κορονοϊού SARS-CoV-2, που εντοπίζονται, σχεδόν ταυτοχρόνως, σε διάφορες χώρες και ηπείρους. Πώς διακρίνουν οι ειδικοί τις νέες παραλλαγές του κορονοϊού και πόσο δικαιολογημένος επιστημονικά είναι ο συστηματικά καλλιεργούμενος πανικός για τις αρνητικές επιπτώσεις αυτών των μεταλλάξεων στην αποτελεσματικότητα των εμβολίων και στη μελλοντική πορεία της πανδημίας;
Δεύτερος πανελλαδικά στις 27.3 ο Πειραιάς σε καταγεγραμμένα κρούσματα ανά 100 χιλ. πληθυσμό
Η Περιφερειακή ενότητα Πειραιά έχει πληθυσμό 448. 997 κατοίκους. Χθες Σάββατο 27.3, τα κρούσματα που εντοπίστηκαν στους 5 δήμους του Πειραιά είναι 280. Κάνοντας αναγωγή στους 100 χιλ.κατοίκους προκύπτουν 62,36 κρούσματα, πράμα που σημαίνει ότι η Περιφερειακή ενότητα Πειραιά είναι πανελλαδικά δεύτερη σε κατεγεγραμμένα κρούσματα. Ανά 100χιλ. πληθυσμό τα κρούσματα που καταγράφηκαν στις οχτώ περιοχές της χώρας που προηγούνται είναι στην 1η Κοζάνη 73,24, στην 3η Δυτική Αττική 62,14, στην 4η Ευρυτανία 54,78 στην 5η Βοιωτία 51,73, στην 6η Αχαΐα 48, 99, στα 7α Γρεβενά 47, 23 και στον 8ο Δυτικό τομέα Αθηνών 45, 95.
Κωστής Παπαγιώργης: Η καταγωγή της φράσης «της πουτ... το κάγκελο»
Και για την καταγωγή ορισμένων άλλων φράσεων που έχουν γίνει λαϊκές ντίβες.
Αφιερωμένο στο Φάνη μας, που όλα αυτά τα παιχνίδια σχετικά με τις λέξεις και τις φράσεις πολύ του αρέσουν ιδιαίτερα συνοδεία παρεούλας και κρασιού.
Όλοι ψιλοϋποφέρουμε καθημερινά λέγοντας κουβέντες που είναι λαϊκές ντίβες αλλά, φευ, δεν μας κάνουν τη χάρη να ξέρουμε την ιστορία τους. Τα λεξικά - τι να κάνουν κι αυτά; - βοηθάνε όσο μπορούν: ετυμολογούν, παρετυμολογούν, ανατρέχουν σε παλιές εποχές, σπάνε το κεφάλι τους για να μας κάνουν εξυπνότερους. Είναι γνωστή η κατάπληξη που νιώθει ο συνομιλητής όταν λέει «κάνανε ντου», για παράδειγμα, και τον σταματάς για να τον ρωτήσεις: ξέρεις τι σημαίνει αυτή η λέξη; Ο μοντέρνος γλωσσολόγος θεωρεί τη διακοπή του ομιλητή αθέμιτη. Η λέξη σημαίνει αυτό που έχει αποφασίσει η ομιλούσα κοινότητα, η ιστορία της είναι άλλο πράγμα. Εντούτοις κάθε λεκτικό παρελθόν στήνει μικρή γιορτή.