
Λάκης Ιγνατιάδης
Ραβδοσκοπία ατζαμή
ΑΚΡΟΠΟΛΗ: Δεν είναι το τσιμέντο το σκάνδαλο, του Yorgos Kyriakopoulos, από το fb

Πρωτοχρονιάτικες σκέψεις ενός γέρικου σκύλου, στον Άι-Γιάννη τον Κυνηγό, της Αγγέλα Καστρινάκη

Ένα σταγονίσιο σχόλιο στην ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ που ζητούν την αύξηση των λεωφορειολουρίδων στο Κερατσίνι και στη Δραπετσώνα και την καλύτερη οργάνωση των δρομολογίων
Αυτοί που κάνουν συστηματική χρήση λεωφορείων και τρόλεϊ ξέρουν πολύ καλά ότι είναι πολύ χαμηλής ποιότητας η εξυπηρέτησή τους από τα μη σταθερά Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Αν λόγου χάρη κάποιοι επιβάτες παίρνανε την πρωτοβουλία να οργανώσουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας το πιο πιθανό θα'ταν στην εξέλιξή τους να συμμετείχε ένας σημαντικός αριθμός πολιτών. Ένα από τα ράμματα που έχουν για τη γούνα των υπευθύνων για την συγκοινωνία είναι ο μεγάλος χρόνος αναμονής στις στάσεις και ένα άλλο χιαστί με το πρώτο, το γεγονός ότι τα δρομολόγια διαρκούν πολύ, εννοείται σε σχέση με την απόσταση που διανύουν.
Μιά εξήγηση που εύκολα μπορεί να περάσει από το μυαλό του καθενός που ταλαιπωρείται είναι ο όχι ικανοποιητικός αριθμός των διαθέσιμων οχημάτων που πάει πακέτο με το μικρό πλήθος των οδηγών. Όσο για το ότι ο χρόνος που χρειάζονται για να εκτελέσουν λεωφορεία και τρόλεϊ το δρομολόγιό τους είναι δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με την απόσταση, ο πιο εμφανής λόγος είναι η κυκλοφοριακή συμφόρηση που υπάρχει σε αρκετά σημεία της διαδρομής τους, καθώς και ο κακός σχεδιασμός των δρομολογίων.
Υποτίθεται ότι οι λεωφορειολουρίδες είναι μια καλή και δοκιμασμένη λύση που πριν χρόνια επέλεξε η πολιτεία για να λύσει το πρόβλημα του μποτιλιαρίσματος και που στην αρχή όντως ως ένα βαθμό το έλυσε.
Εις ανάμνηση των Σαρτρ και Καμύ που σκοτώθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 1960

Quo Vadimus? Ή αλλιώς " που πηγαίνουμε;"
Τάσος Τσακίρογλου. Ενα ερώτημα πλανάται σαν άλλο φάντασμα πάνω από τον κόσμο, χωρίς μέχρι στιγμής να αχνοφαίνεται έστω κάποια απάντηση. Ο πλανήτης μοιάζει περισσότερο με ένα ακυβέρνητο διαστημόπλοιο που οδεύει στο πουθενά, με κλειστά όλα τα συστήματα πλοήγησης. Οι κυβερνήτες μας ποικίλλουν από ανερμάτιστους κλόουν (Μπόρις Τζόνσον, Ντόναλντ Τραμπ), αυταρχικούς ηγέτες που επιδιώκουν να βάλουν τις κοινωνίες τους στον «γύψο», φιμώνοντας κάθε αντίθετη φωνή (Πούτιν, Ερντογάν, Ορμπαν), μέχρι ακροδεξιούς και φασίστες που ονειρεύονται δικτατορίες και κρεματόρια (Μπολσονάρο, Μελόνι).
Την πιο κρίσιμη περίοδο, έχουμε τους χειρότερους ηγέτες και η Ελλάδα δεν αποτελεί την εξαίρεση, αφού ο Κ. Μητσοτάκης έχει μετατραπεί σε ένα άθυρμα της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του.
Καταπίνοντας τα Ζάναξ σαν καραμέλες
Αργυρώ Μποζώνη H επίδρασή του τελειώνει πολύ γρήγορα και η χρήση γίνεται γρήγορα κατάχρηση και εθισμός, όπως επιβεβαιώνει και το διαφωτιστικό ντοκιμαντέρ του Netflix «Παρ’ τα χάπια σου: Xanax» για το δημοφιλές αγχολυτικό.
Μικρό, λευκό αθώο. Θεραπεύει το άγχος. Προσωρινά τουλάχιστον, γιατί το άγχος παραμένει και παρόλο που το Ζάναξ πλασάρεται σαν «μαγικό χάπι» που λύνει το πρόβλημα εύκολα και γρήγορα, στην πραγματικότητα μακροπρόθεσμα απλώς το επιδεινώνει, δημιουργώντας εθισμό εφάμιλλο εκείνου που προκαλούν τα ναρκωτικά.
Το διαφωτιστικό ντοκιμαντέρ «Παρ’ τα χάπια σου: Xanax» σε σκηνοθεσία της βραβευμένης με Emmy Μπλερ Φόστερ δεν μπορεί παρά να σε βάλει σε σκέψεις, καθώς ασθενείς και ειδικοί βάζουν στο μικροσκόπιο το ευρέως συνταγογραφούμενο αγχολυτικό.
Ασσόδυο μήπως είναι να συνεχίσουμε όπως πριν για να μην αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο;
Επ'ευκαιρία του νέου έτους ο δημοσιογράφος Κώστας Καλλίτσης μας έθεσε τη ρητορική ερώτηση "Τι θα ευχόσασταν να πετύχουμε ως χώρα το 2023;" και απάντησε ο ίδιος λέγοντας πως ανάμεσα στους πολλούς στόχους ξεχωρίζει αυτούς τους δύο : "Ενα, το πολιτικό σύστημα να ανακτήσει τη δύναμη να αντικρίζει καθαρά, με εντιμότητα τα πραγματικά προβλήματα κι ο διάλογος να γίνεται με ειλικρίνεια για αυτά....και δεύτερο, να θυμηθεί πώς είναι να συζητά κανείς, να παίρνει υπόψη όσα λέει κάθε συνομιλητής". Και συνεχίζει επιλέγοντας αρνητικά παραδείγματα πάνω σε αυτά τα δύο θέματα. Όλα όσα συγκεκριμένα γράφει στη συνέχεια δεν έχω πρόβλημα να τα προσυπογράψω.
Το θέμα που αντιλαμβάνομαι εγώ είναι άλλο. Το πολιτικό σύστημα και εννοώντας με αυτό σχεδόν όλο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, είναι δυνατόν να θεωρεί ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του, ότι ας πούμε δεν αντικρύζει καθαρά και με εντιμότητα τα πραγματικά προβλήματα της χώρας;
Σταύρος Λυγερός: "Κυβερνήσεις της ΝΔ είχαμε αρκετές, αλλά τόσο κλειστό σύστημα εξουσίας δεν έχει προϋπάρξει"
Γιάννης Πανταζόπουλος. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου για την Ουκρανία, ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας μιλά στη LiFO για την πολιτική και διεθνή επικαιρότητα, τη δημοσιογραφία και τη «γενιά του Πολυτεχνείου», ενώ θυμάται άγνωστα περιστατικά απ’ την πολυετή καριέρα του.
Ο Σταύρος Λυγερός δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις ως δημοσιογράφος και συγγραφέας, αφού από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 εργάζεται ανελλιπώς στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Γνώρισε τη δόξα των εφημερίδων (για 23 χρόνια ήταν στο βασικό επιτελείο της εφημερίδας «Η Καθημερινή») και με τις αναλύσεις του έχει καλύψει ενδελεχώς όλα τα μεγάλα εγχώρια και διεθνή γεγονότα.
Ήταν μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, ενώ σήμερα είναι πολιτικός και διπλωματικός σχολιαστής στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN καθώς και διευθυντής του ιστότοπου «SLpress.gr».
Μεγάλη απώλεια για το δημοτικό τραγούδι: Πέθανε ο ερμηνευτής σπουδαίων ηπειρώτικων ασμάτων Στέλιος Μπέλλος
Σ.Δ. Αν και κάποια λίγα ηπειρώτικα τραγούδια μου αρέσουν, παρόλο που ουδεμία σχέση έχω με την Ήπειρο, εν τούτοις τον τραγουδιστή ηπειρώτικων Στέλιο Μπέλλο που τον γνωρίζω δεν τον πρωτοέμαθα απ'αυτά.Τον έμαθα κατ'αρχάς ως καθηγητή, όπου αυτή η ψηλή ηπειρώτικη και συνήθως νυσταγμένη φάτσα μας έκανε αρχαία στην 4η γυμνασίου του Γυμνασίου Δραπετσώνας. Τον θυμάμαι όμως μέχρι σήμερα και ως καθηγητή, όχι διότι τον διέκρινε ένας ιδιαίτερος ζήλος για να μας εμπνεύσει να μάθουμε αρχαία, ή διότι έκανε αισθητή την παρουσία του μες την τάξη λόγω μιας αγαπησιάρικης σχέσης που είχε φτιάξει μαζί μας. Αλλά διότι διάφορες ευτράπελες σκηνές απείρου κάλλους συνέβαιναν την ώρα που τον είχαμε, εξ αιτίας ενός καλοκάγαθου σχεδόν παιδιάστικου τρόπου στα όρια του παιχνιδιού που είχε για να αντιμετωπίζει εντάσεις και προβλήματα και έτσι να δημιουργεί ποικίλλες σχέσεις. Οι σκηνές που ζήσαμε μες την τάξη είναι απ'αυτές που θα μπορούσε να ήταν βούτηρο στο ψωμί του Περράκη για να γυρίσει μια ανοιχτόκαρδη κωμωδία. Σήμερα πάντως αν ζούσα κάπου στην Ήπειρο, το πιο πιθανό είναι ότι θα πήγαινα το μεσημέρι στην Ιερά Μονή Παραμυθιώτισας στην Θεσπρωτία όπου θα γίνει η κηδεία του για να τον καταβοδώσω μαζί με τους εν ζωή αγαπημένους του.
Πέθανε ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής πέφτοντας από ύψος ενώ έκανε εργασίες στο σπίτι του
Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης ο συνθέτης, κιθαρίστας και ραδιοφωνικός παραγωγός, Νότης Μαυρουδής.
Σύμφωνα με το magnesianews, ο συνθέτης, που έκανε διακοπές στο σπίτι του στην Κουκουράβα, τραυματίστηκε θανάσιμα μετά από ατύχημα γύρω στις 20:30. Φέρεται να έβαλε ένα ξύλο στα κάγκελα της αυλής και πάτησε πάνω, ωστόσο έπεσε στο κενό, ίσως επειδή έχασε την ισορροπία του ή ζαλίστηκε.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο 77χρονος φέρεται να έπεσε, από ύψος τριών μέτρων, πάνω σε πέτρα με το κεφάλι, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα.