Αθανάσιος Γκότοβος*. Ήταν σε ένα εκπαιδευτικό συνέδριο στην Πάτρα, διοργανωμένο από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, όπου σχολιάζοντας τον τρόπο διαπίστωσης των μαθησιακών αποτελεσμάτων στο τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης που εφαρμόζει και αξιοποιεί το διεθνές Πρόγραμμα  PISA (Program for the International Student Assessment) δέχθηκα σφοδρή κριτική στο αμφιθέατρο από τον πάντα αειθαλή καθηγητή του Wisconsin, αγαπητό συνάδελφο Ανδρέα Καζαμία, ο οποίος, αν θυμάμαι καλά, με την ευθύτητα και ειλικρίνεια που τον διακρίνει μου είπε σε έντονο ύφος: «Θανάση, είσαι αφελής αν νομίζεις ότι το πρόγραμμα PISA υπηρετεί εκπαιδευτικούς σκοπούς, πίσω από το PISA βρίσκονται οικονομικοί και πολιτικοί παράγοντες που προωθούν την παγκοσμιοποίηση». Του απάντησα περίπου ως εξής:

Του ΘΩΜΑ ΚΟΡΟΒΙΝΗ, από το fb. Ημέρα μνήμης, το κείμενο μου, που προλογίζει την μελέτη του Μάνου Ελευθερίου "Μαύρα μάτια - Ο Μάρκος Βαμβακάρης και η συριανή κοινωνία τα χρόνια 1905-1920".

Ο Μάρκος είναι ένας φίλος γκαρδιακός που δεν παλιώνει ποτέ. Αναρωτιέμαι συχνά κάθε φορά που τον ακούω, είτε σε χαμηλή υπόκρουση ταβερνοσυμποσίων, είτε όταν εισβάλλει απρόσμενα ανάμεσα σε ουδέτερες ή ανούσιες ραδιοφωνικές ανθολογήσεις, είτε σε κατά μόνας ακροάσεις απ’ το εσαεί ψυχωφελές γραμμόφωνο, πως γίνεται και με κάνει να νιώθω ένα βαθιά διαβρωτικό και ανυπεράσπιστο μα λυτρωτικό κάψιμο. Σα να σκαλίζει όλο τον κόσμο της ψυχής, σα να τη μουσκεύει και βρίσκοντας ό,τι παρθένο μετά βίας διαφυλάχτηκε, να το διακορεύει.

Το οικιακό κομπόστ σε κάδο στο μπαλκόνι είναι μια εικοσαετής οικογενειακή συνήθεια. Πενήντα κιλά μαύρο καθαρό χώμα από τα σκουπίδια κάθε χρόνο. Η καλλιέργεια ντομάτας σε παρτέρια από ανακυκλωμένα παλιά ξύλινα τελάρα ήταν το επόμενο βήμα. Πέτυχε, τόσο που χαρίζουμε τα περισσευούμενα εύγεστα ντοματάκια. Και τέσσερεις μικρές ελίτσες που δίνουν ένα-δυό βάζα επιτραπέζιες. Κατόρθωμα του αποκλεισμού της πανδημίας. Μέχρι εκεί πήγαινε by the book.

Λίνα Γιάνναρου. Ο μηχανισμός πίσω από το τεστ ανίχνευσης κομματικής ταύτισης «What2Vote», που έγινε διαδικτυακή μόδα. «Αμάν! Πού με έβγαλε, καλέ;». Η 17χρονη Ιωάννα κοίταζε και ξανακοίταζε την οθόνη του υπολογιστή της μη μπορώντας να πιστέψει αυτό που έβλεπε. «Μαμά, κάθεσαι;» έγραψε στη μητέρα της στο τσατ. «Είμαι ΚΚΕ». Είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην οποία λαμβάνει μέρος και έχει σκοπό να τιμήσει την πρώτη της ψήφο. Διαβάζει, ρωτάει, ενημερώνεται. Οταν η μητέρα της της έστειλε το τεστ What2Vote έσπευσε να το συμπληρώσει. «Μήπως να το ξανακάνω;».