Διηγήματα (200)
Τρία από την Αλεπού της σκάλας του Ηλία Παπαμόσχου
Επιλέγων ή Συντάκτης Χαράλαμπος Κεντερίογλου
Τα τρία διηγήματα που ακολουθούν είναι από το πέμπτο βιβλίο του Ηλία Λ. Παπαμόσχου (Καστοριά, 1967). Πρόκειται για το "Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες", εκδόσεις Κίχλη. Στο σημείωμα του οπισθόφυλλου αυτά που γράφει ο Παπαμόσχος μπορούμε εκ του αποτελέσματος να ισχυριστούμε ότι έχουν σχέση με τα διηγήματα που περιέχει το βιβλιαράκι αυτό.
Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει της Ιωάννας Μπουραζοπούλου
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Αθλητισμού του δήμου μας, έχει άποψη για κάποια πράματα που είναι στο πεδίο του και την εκφράζει. Αυτό κατ'αρχήν είναι καλό. Ας δούμε όμως επί τροχάδην δύο απ'αυτές. Μιλώντας για τις ταινίες που προβάλλονται στο Μελίνα φέτος το καλοκαίρι, είπε σε μία συνεύντεξή του: " Μια ταινία μπορεί να τους προβληματίσει για τα δικά τους προβλήματα, τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν και τη διέξοδο που πρέπει να δουν και τους κρατάει ζωντανούς".
Το πουκάμισο το θαλασσί της Κωνσταντίας Σωτηρίου
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
"Το πουκάμισο το θαλασσί", ήταν από τα λίγα του Νταλάρα που μου άρεσε μέσα στις τραγουδιστικές του δεκαετίες. Κάπου εκεί στις αρχές του '70 κυκλοφόρησε και το τραγούδησα κι εγώ γιατί άρεσε στην Εύη. Που το τραγουδούσε και αδυνάτιζε μοσχομυρίζοντας ως ρόδον του Καΐρου και γινόταν όλη ένα χάδι. Ίσως αν δε ζούσα την Εύη εκείνα τα δυο χρονάκια σαν χάντρα στο κομπολόι της, να μου άρεσε πάλι, αλλά σίγουρα όχι τόσο όσο εξ αιτίας της. Και που για να λέμε όλη την αλήθεια, για κάποιον άλλον, άφαντο, το τραγουδούσε.
Ευρωπαϊκό ειδύλλιο του Δημοσθένη Κούρτοβικ
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ράνια Ροκιά
Ο Δημοσθένης Κούρτοβικ είναι ανθρωπολόγος, συγγραφέας, αρθρογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και μεταφραστής. Ξεχωρίζει για τη γραφή, το θάρρος της γνώμης και την ψύχραιμη, στοιχειοθετημένη ματιά του στα πράγματα. Περισσότερο, όμως, από τα βιβλία, τα γραψίματα και τους στοχασμούς τον γοητεύουν, λέει,
Τα αγαθά κόποις κτώνται , καλοκαιρινό διήγημα του Νικόλα Σεβαστάκη
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισης
Το Υπό Σκιάν του «Ανοιχτού Βιβλίου » της Εφημερίδας των Συντακτών, για τρίτη συνεχή χρονιά, στεγάζει στις σελίδες του πρωτότυπα καλοκαιρινά διηγήματα. Δώδεκα συγγραφείς, διαφορετικής ηλικιακής κλίμακας, θεματικού άξονα και αφηγηματικής παλέτας έγραψαν ευσύνοπτες καλοκαιρινές ιστορίες.
Να πεθάνει ο Σόιμπλε, ένα διήγημα του Γ.Τσιρίδη
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισης
Ο ήλιος του καλοκαιριού τη μια έβγαινε
και έκαιγε τα πάντα
και την άλλη κρυβόταν πίσω από σύννεφα.
Αυτό δεν ήταν καλοκαίρι φέτος στην Ελλάδα.
Οι τουρίστες, που πολλοί εξ αυτών ήταν φανατικοί φίλοι
της χώρας μας,
είχαν αγανακτήσει.
Ωστόσο απολάμβαναν τις περιόδους με ήλιο και ήλπιζαν
ότι αυτή η κατάσταση θα έφτανε κάποτε στο τέλος.
Έτσι κι ο ξανθός Γερμανός που είχαμε βάλει στόχο,
απολάμβανε την ξανθιά παγωμένη μπύρα του
με τα πόδια του απλωμένα εμπρός
και τα χέρια ριγμένα σχεδόν πίσω από τις πλάτες της καρέκλας του.
Το αφήγημα που ακολουθεί το διάβασα στο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου ( Θεσπρωτία, 1955), "Το κουμπί και το φόρεμα", εκδόσεις Πατάκη, 2012. Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που τα περισσότερα μου άρεσαν, που κάτι μου μετέδωσαν. Στο καρδιά τους έχουν ανθρώπους στραμπουλιγμένους. Όμως δεν γίνονται θύματα της αδυναμίας τους, αλλά αντλούν δύναμη από τη μέσα γλύκα τους και ας γίνεται γύρω τους χαμός. Μου άρεσε και η γλώσσα του Δημητρίου και σε μερικά, όπως λέει και ο ίδιος, είναι στη χωριάτικη ποιητική γλώσσα. Το σημείωμα στο οπισθόφυλλο ξεκινάει με την παροιμία " Βρήκα ένα κουμπί και για χάρη του έραψα ένα φόρεμα", με το γράψιμο του Δημητρίου που είναι διακριτικό και έτσι βγήκε και το φόρεμα, με μια διακριτική ομορφιά, σχεδόν σιωπηλή.
Γεια σας. Τις προηγούμενες μέρες, όπως συνηθίζω δυο χρόνια περίπου, ανάρτησα στην σελίδα του Άλλου Δρόμου, τρία άρθρα από αυτά που αναρτούμε στην ιστοσελίδα μας τη Σταγόνα.
Άρωμα από το νοτισμένο χώμα
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη Παλαιοκώστα
Ο Αλέξης Πανσέληνος (Αθήνα, 1943, γιος του Ασημάκη Πανσέληνου), βραβευμένος και μεταφρασμένος συγγραφέας, έγραψε ειδικά για τους αναγνώστες του «Ανοιχτού Βιβλίου» ένα διήγημα στο κλίμα των ημερών.
Ανοιξιάτικο υπαίθριο τοπίο, τυπικός νεοελληνικός βίος. Ελλειπτική αφήγηση, κλιμακωτή ένταση, απρόσμενο τέλος. Εν τέλει, ένα λοξό βλέμμα υπέρ σιωπηλών αδυνάτων, μια συγκινητική προσέγγιση στο θυσιαστικό πνεύμα της παράδοσης. Μισέλ.Φαΐς.
Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό. Της NIEMANDS ROSE
Επιλέγων ή Συντάκτης Παναγιώτα Αξιώτου
Την Niemands Rose, μού την γνώρισε ο Λάκης. Δίνοντάς μου να διαβάσω
ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ.
Η γραφή της, με έκανε να σταθώ και να μην προσπεράσω βιαστικά, όπως συνήθως κάνω, με την πληθώρα πιά, των «γραφημάτων». Ίσως γιατί διέκρινα, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με «γράφημα-πάθημα».