Βγάζει το μαύρο περιβραχιόνιο από το μπράτσο και το περνάει στα μάτια του. Παίζει τυφλόμυγα. Τριγύρω του αυτές. Η Ελπίδα, η Τρέλα, η Μνήμη. Τα κοριτσάκια του. Αδηφάγες μέγαιρες που κατάπιναν τις σάρκες του. Ώσπου μεγάλωσαν, θάψαν τη γυναίκα του, και τους απόμεινε αυτός ο ίδιος η κληρονομιά, ένα αβοήθητο σκαρί να ξεπαστρέψουν. Τον κυνηγούν μεγάλο άνθρωπο.

Διηγήματα (180)
Πέντε από τις Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ, του Μπέρτολτ Μπρεχτ
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη ΠαλαιοκώσταΠερί στάσεων
Η σοφία είναι συνέπεια μιας στάσης.
Δεν είναι όμως σκοπός της στάσης, γι'αυτό και δεν μπορεί να προτρέψει κανέναν να μιμηθεί τη στάση.
Όπως τρώω εγώ, δε θα φάτε κι εσείς. Αν όμως τρώτε όπως εγώ, θα σας φανεί χρήσιμο.
Ανάσκελα στο κρεβάτι, της Μαρίας Γλύκα
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Σούζη ΠαλαιοκώσταΑνάσκελα στο κρεβάτι, μάτια προς το ταβάνι. Ταβάνι χαμηλό, πιο χαμηλό, όλο και πιο χαμηλό. Στροφή του σώματος αριστερά, μαύρες μαλακές παντόφλες. Όχι ρόμπα. Κατευθείαν ντύσιμο. Φόρμα γυμναστικής με επένδυση, γυμναστική όχι, μόνο φόρμα. Ζεστές εσωθερμικές κάλτσες, χειμώνα καλοκαίρι. Μακό λευκό, καμιά φορά μαύρο, πουκάμισο καρό χυλοπιτάκι και κολεγιακή. Κολέγιο όχι, μόνο μπλούζα.
Ο δημόσιος υπάλληλος κι η Μπάρμπι, του Γιώργου Θ. Τσιρίδη
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισης
Η προσωπογραφία, του Γιάννη Ευσταθιάδη
Επιλέγων ή Συντάκτης Φώτης ΝυχτολέαςΒρίσκεται ώρα πολλή μπροστά στον πίνακα. ή, μάλλον, ξαναβρίσκεται. Τα βήματά του βαριεστημένα σ’ όλο τον υπόλοιπο χώρο της έκθεσης, μολονότι είχε ποικίλες ζωγραφικές με ενδιαφέρον.
Όμως, σαν μαγνήτης, αυτό το πρόσωπο τον τράβηξε ξανά κοντά του. Θα είναι άδικο να πει ότι αυτό οφείλεται μόνο στο βλέμμα – αν και τα ομιχλώδη, αλλά ζωηρά, μάτια τον διαπερνούν και τον καθηλώνουν, καθώς μάλιστα φωτίζονται από το ειδικά στραμμένο επάνω τους σποτάκι.
Τέσσερα διηγήματα πασχαλινής αύρας
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης ΡοσμαράκηςΤα τέσσερα διηγήματα που έχουμε εδώ είναι: Το "Αθέων ανάσταση" που το έγραψε ο Αλέξης Πανσέληνος, το "Ανθός μετανοήματος" που είναι της Μαρίας Μήτσορα, το "Θανάτω θάνατον πατήσας" που το υπογράφει ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης και το "Ανάμεσα σε Σταύρωση και Ανάσταση" που το δημιούργησε ο Άκης Παπαντώνης. Και οι τέσσερις αναπλάθουν βιωμένες ή επινοημένες μνήμες πασχαλινής αύρας. Τέσσερις ιστορίες, γραμμένες ειδικά για τους αναγνώστες του Ανοιχτού Βιβλίου, σε τόνο στοχαστικό, ευτράπελο ή ανατρεπτικό, που δημοσιεύτηκαν στην ΕτΣ στις 29.4. 16.
Η αυλή με τα περιστέρια, της Μαρίας Τζαρδή
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης«Γυρίστε το Γαλαξία σε ένα χρόνο. Το πιο ουσιαστικό ταξίδι της ζωής σας .Ένας χρόνος που θα τον διηγείστε στα εγγόνια σας. Τα υπέροχα μοναδικά ταξίδια στο Γαλαξία , που μόνο η Εταιρεία μπορεί να σας προσφέρει»
Στο Σαρίγερ της Πόλης μια βραδιά γέμισε η καρδιά του με χαρά, από την Dimart
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ράνια ΡοκιάΑπό το 1946 και μετά ο Τζεμάλ έγινε ένας από τους αριθμούς που συμπεριλαμβάνονται στους 214.000 ανθρώπους, οι οποίοι εγκατέλειψαν το χωριό τους και εγκαταστάθηκαν σε μία μεγάλη πόλη. Ο Τζεμάλ δεν ήξερε βέβαια —και ούτε αναρωτήθηκε, είναι η αλήθεια— ποιος ακριβώς αριθμός αντιστοιχούσε σε αυτόν. Σίγουρα δεν ήταν ο πρώτος, γιατί τα συγκεκριμένα στοιχεία αφορούν τους μετακινούμενους από το 1945 έως το 1950.
Στο Σαρίγερ της Πόλης μια βραδιά γέμισε η καρδιά του με χαρά, από την Dimart
Επιλέγουσα ή Συντάκτρια Ράνια ΡοκιάΑπό το 1946 και μετά ο Τζεμάλ έγινε ένας από τους αριθμούς που συμπεριλαμβάνονται στους 214.000 ανθρώπους, οι οποίοι εγκατέλειψαν το χωριό τους και εγκαταστάθηκαν σε μία μεγάλη πόλη. Ο Τζεμάλ δεν ήξερε βέβαια —και ούτε αναρωτήθηκε, είναι η αλήθεια— ποιος ακριβώς αριθμός αντιστοιχούσε σε αυτόν. Σίγουρα δεν ήταν ο πρώτος, γιατί τα συγκεκριμένα στοιχεία αφορούν τους μετακινούμενους από το 1945 έως το 1950.
Στο μουσείο, του Κώστα Περούλη
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΕρχόντουσαν τα χαράματα μέσα από τα οικόπεδα, περνάγαν την πύλη και αρχίζαν μαζί με καμιά πενηνταριά άλλους να μαζεύουν το κάρβουνο απ’ τους λόφους. Σκαρφαλώνανε με χέρια και με πόδια στους μαύρους σβόλους να βγούνε πάνω απ’ τις στέγες και το φράχτη στις κορφές να το στρώσουνε με τις τσουγκράνες. Από κει φαινόντουσαν τα αυτοκίνητα και τα τρόλεϊ που περνάγανε στην Πειραιώς. Μετά κατρακυλάγανε κάτω στους πρόποδες και ανοίγανε δρόμους να περνάνε τα βαγόνια που το παίρνανε στους φούρνους.