Ελλάδα (275)
Τι ΓΕΥΣΗ έχει το μάθημα; Του Μάριου Μάζαρη
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Σήμερα καταλάβαμε ότι είναι νόστιμο. και χειροποίητο. έχει χαρά, έχει αυτοπεποίθηση, έχει ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ, έχει γεμάτη κοιλιά και γέλια και φωτεινά πρόσωπα. ρώτησα τα παιδιά αν ξέρουν να μαγειρεύουν, όχι τα απλά, αλλά πιο σύνθετα πράγματα. μου είπαν όλα σχεδόν ότι ξέρουν. είπα να τους ΔΟΚΙΜΑΣΩ λοιπόν.
Ζήτησα από τα παιδιά να χωριστούν σε ομάδες και να σκεφτούν ποια συνταγή θα κάνουν πράξη. την κατέγραψαν, υλικά και εκτέλεση, ενημέρωσα τους γονείς, μαζέψαμε τα υλικά και σήμερα μαγειρέψαμε.
Η (άλυτη) εξίσωση με τα κενά στα σχολεία
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Απόστολος Λακασάς. Η υφυπουργός Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου ανέφερε χθες (ΕΡΤ) ότι «στην Ελλάδα ανά παιδί έχουμε από τα υψηλότερα κλάσματα εκπαιδευτικών, δηλαδή έχουμε πολλούς εκπαιδευτικούς ανά παιδί, είμαστε στο top 5 όλης της κατανομής στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Κατόπιν η κ. Μιχαηλίδου συνέδεσε την υψηλή αναλογία μαθητών ανά εκπαιδευτικό στην Ελλάδα με την ανάγκη αλλαγής του συστήματος αποτύπωσης των κενών στα σχολεία. «Την επόμενη χρονιά πηγαίνουμε σε ένα κεντρικοποιημένο σύστημα κατανομής, που θα ξεκινάει πολύ νωρίτερα, από την άνοιξη της προηγούμενης χρονιάς. Και αντί το υπουργείο Παιδείας να ζητεί (όπως συμβαίνει έως τώρα) στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς από τα σχολεία τις ελλείψεις τους σε εκπαιδευτικούς, τα κενά θα τα θέτει αρχικά το υπουργείο».
Η Μαριορή και ο Φερετζές της, του Ν.Σ. Μαυρογιάννη, από το fb
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Νέοι διαδραστικοί πίνακες παντού λοιπόν και σεμινάρια κατατόπισης των εκπαιδευτικών.
Δεν ξέρω ποια εμπειρία πείθει ότι η εκπαίδευση δε μπορεί χωρίς διαδραστικούς πίνακες ή εν πάση περιπτώσει με αυτούς μπορούμε να αναμένουμε σημαντικά εκπαιδευτικά αποτελέσματα.
Ούτε αν έχει αξιολογηθεί η χρήση των ήδη υπαρχόντων.
Ξέρω ότι ορισμένοι συνάδελφοι, σε κάποια μαθήματα και ειδικότερα σε κάποια κομμάτια των μαθημάτων αυτών έχουν κάνει ενδιαφέρουσες εφαρμογές. Ως εκεί.
Κάτι που απέχει πολύ από το να είναι γενικεύσιμο.
Κάποιες σκέψεις του Ν.Σ. Μαυρογιάννη με αφορμή το σημερινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας των Εκπαιδευτικών
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Μαζί με τα "Xρόνια Πολλά" στους συναδέλφους που μοχθούν παραθέτω και μερικές σκέψεις.
Ίσως πρόκειται για άκρες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε μια, χρονίως, μπερδεμένη κατάσταση.
▌ 1 ▌ Το σχολείο είναι πρωτίστως χώρος μάθησης γνώσεων. Mέσω αυτών οι μαθητές γίνονται κοινωνοί άλλων μαθήσεων και αξιών.
Για κάθε τάξη καθορίζεται συγκεκριμένο minimum γνώσεων που επιδιώκεται να προσεγγίσουν όλοι οι μαθητές, ελέγχεται και με βάση αυτό αξιολογούνται τα πάντα.
Το σχολείο οφείλει να ενθαρρύνει και να βοηθάει όσους μαθητές επιθυμούν προχωρήσουν περισσότερο στην γνώση.
Νόμος ορίζει και τον ελάχιστο ετήσιο αριθμό ημερών διδασκαλίας.
Δεκάδες χιλιάδες κενά για μία ακόμη σχολική χρονιά
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Νίκος Γιαννόπουλος. To ίδιο χιλιοπαιγμένο σήριαλ που παρακολουθούμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή στην ελληνική εκπαίδευση «προβάλλεται» και πάλι αυτόν τον Σεπτέμβριο. Τα σχολεία άνοιξαν μέσα σε τυμπανοκρουσίες και υπουργική αυταρέσκεια ότι «όλα είναι έτοιμα» για να αποδειχθεί, ύστερα από μόλις μερικές ημέρες μαθημάτων, ότι η ετοιμότητα για το υπουργείο Παιδείας είναι μία έννοια μάλλον σχετική. Μπορεί βέβαια να άλλαξε ο υπουργός σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια (Πιερρακάκης αντί Κεραμέως), αλλά ως γνωστόν, όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλο τα ίδια μένουν...
Απόστολος Λακασάς. Κατά την πρώτη περίοδο των κυβερνητικών θητειών, οι φρέσκοι υπουργοί ξετυλίγουν τα μεταρρυθμιστικά τους σχέδια – προεκλογικά, πολλοί λίγοι τους δίνουν σημασία. Κάτι τέτοιο θα κάνει με τη νέα σχολική χρονιά η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Οσοι θυμούνται, και κατά καιρούς επικαλούνται, τη φράση του Γάλλου φιλοσόφου και συγγραφέα την περίοδο του Διαφωτισμού, Κλοντ Αντριέν Ελβέτιου, πως «η παιδεία μπορεί τα πάντα», γνωρίζουν ότι οι μεταρρυθμίσεις στην παιδεία δεν έχουν ορατό χρονικό ορίζοντα για να αποδώσουν. Ούτε τα οφέλη τους είναι εύκολα να εντοπιστούν. Επίσης η επιτυχία τους απαιτεί πολιτική συναίνεση, επιμονή και επιμονή. Χαρακτηριστικά, στη Φινλανδία η ιδέα για το ενιαίο σύστημα εκπαίδευσης προτάθηκε από διακομματική επιτροπή το 1947, ψηφίστηκε το 1963 και υλοποιήθηκε πλήρως το 1979.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως ψάχνεται θα λάμψει αλλιώτικα και πότε;
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Στις τελευταίες εθνικές εκλογές ψήφισα με βαριά καρδιά ΣΥΡΙΖΑ. Κι ένας από τους λόγους είναι ο προσωπικός καταγγελτικός τρόπος που πολιτεύτηκε ως αντιπολίτευση και ένας άλλος που σε πολλά κρίσιμα ζητήματα πατούσε σε δυο βάρκες. Ένας τρίτος λόγος ήταν ότι πολλά από εκείνα τα σημαντικά για μένα θέματα που είχε προτείνει προεκλογικά συγκεκριμένες και σαφείς προτάσεις δεν με εξέφραζαν.
Το ότι καλοκαιριάτικο τώρα έχει μπλέξει με την εκλογή νέας ηγεσίας δεν είναι και ότι καλύτερο. Δυο τρεις φορές αυτόν τον μισό αιώνα που είχα μία επαφή με όσα παιζόντουσαν στις εκλογικές αναμετρήσεις εντός των κομμάτων της αριστεράς θαρρώ πως ήταν άνοιξη, μπορεί και φθινόπωρο και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τις παρακολούθησα από κοντά με ένα κάποιο ενδιαφέρον. Πάντως ο βασικός λόγος που κρατούσα αυτήν την απόσταση είναι πως ένιωθα ότι σ'αυτές το πιο σύνηθες ήταν μια στενάχωρη κατάσταση από εκείνες που τα ανταγωνιστικά μαγαζάκια της κάθε ομάδας έξυναν τα νύχια τους. Αν μάλιστα δεν ήσουν ενταγμένος σε κάποια τάση ήταν πάρα πολύ στενά τα περιθώρια για να επικοινωνήσεις με τους συμμετέχοντες συντρόφους, να συννενοηθείς στα στοιχειώδη.
Το δημοτικό σχολείο στο Ιλιον που «διδάσκει» την ισότητα και την αλληλεγγύη
Επιλέγων ή Συντάκτης Μανώλης Ροσμαράκης
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 26ου Δημοτικού Σχολείου στο Ίλιον μιλάει στην Δήμητρα Τριανταφύλλου για τις παρεμβάσεις που το μεταμόρφωσαν.
Πριν από τρία χρόνια, ο Αναστάσιος Ντεβές, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 26ου Δημοτικού Σχολείου στο Ίλιον, αισθάνθηκε πως κάτι έπρεπε να γίνει με το κλειστό και «βουβό» λόγω πανδημίας, σχολείο.
Παιδεία τέχνας (δεν) κατεργάζεται
Επιλέγων ή Συντάκτης Λάκης Ιγνατιάδης
Απόστολος Λακασάς. Χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω για την αξία της τέχνης ως μορφωτικού – εκπαιδευτικού μέσου των μαθητών; Ως μέσο κοινωνικοποίησης των παιδιών, ως τρόπο καλλιέργειας των δεξιοτήτων της συνεργατικότητας, της ανάπτυξης της έκφρασης, ως εργαλείο κατανόησης της ελληνικής γλώσσας, του πολιτισμού μας, αλλά και ως όχημα δημιουργικότητας και ανάπτυξης της κριτικής σκέψης των παιδιών; Οχι. Ωστόσο η τέχνη ποτέ δεν κατάφερε να βρει τη θέση που της αξίζει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η βαρύτητα που δίνει το σχολείο στην εξοικείωση των μαθητών με τις μορφές της τέχνης αποτυπώνει τα βαρίδια του συστήματος. Ο βασικός λόγος είναι τα στεγανά που ορθώνει η συντεχνιακή λογική, την οποία –με πολιτική απόφαση– υπηρετεί εδώ και δεκαετίες το αναλυτικό και το ωρολόγιο πρόγραμμα.
Για αυτούς που δεν γνωρίζουν και θέλουν να μάθουν τι είναι η Γκράβα, τι το χαϊκού και πως συνδέονται αυτά τα δύο.
Η Γκράβα είναι ένα σχολικό συγκρότημα που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του δήμου Αθηναίων και είναι το μεγαλύτερο στην Ελλάδα. Εκεί βρίσκονται 24 διαφορετικά σχολεία. Πιο συγκεκριμένα λειτουργούν νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, ΕΠΑΛ, ΙΕΚ και Εργαστηρικά Κέντρα της Αθήνας και του Γαλατσίου. Στον εξωτερικό χώρο του συγκροτήματος υπάρχουν αθλητικές εγκαταστάσεις (αθλητικό κέντρο «Αντώνης Τρίτσης»), όπως γήπεδα μπάσκετ, βόλεϊ, στίβος, κλειστό γυμναστήριο και κολυμβητήριο.