Κίνηση Ιδεών

Κίνηση Ιδεών (26)

maria-euthimioyΤι είναι οι Σούφι; Μία μυστικιστική αίρεση του ισλαμισμού που γεννήθηκε στην σιιτική Περσία και έπιασε ρίζες κι εξαπλώθηκε στην σουνιτική Οθωμανική αυτοκρατορία και προπάντων στη Μικρά Ασία και την ευρύτερη Μακεδονία και Θράκη. Όταν άκουσα την παρουσίαση των Σούφι από την Μαρία Ευθυμίου αναρωτήθηκα γιατί ήμουν τόσο σίγουρος πως αν όπως είμαι τώρα ζούσα εκείνους τους αιώνες στη Μ.Ασία, και Σούφι θα ήμουν. Και το άλλο, η σκέψη που σαν αστραπή πέρασε από το μυαλό μου, ιδού καλέ, η περιρρέουσα των δικών μας ρεμπετών ήταν σούφικη. Για μένα είναι ολοφάνερο ότι ανάμεσα στους Έλληνες Χριστιανούς που ήρθαν από εκείνα τα μέρη το '22 υπήρχαν και αρκετοί που είχαν επηρεαστεί από τους Σούφι, όχι μόνο μουσικά αλλά γενικότερα ως προς τον τρόπο της ζωής τους μέσα από τις παρεΐστικες σχέσεις τους.

kami1Δημήτρης Δημαρέλος. Καταρχάς, ας κάνουμε μία μικρή εισαγωγή στη φιλοσοφία του Νομπελίστα Αλμπέρ Καμύ (Αλγερία,1913 - Βιλμπρεβέν, 1960) (παρότι ο ίδιος σε καμία περίπτωση δεν θα αυτοαποκαλούνταν φιλόσοφος, αλλά καλλιτέχνης). Έχουμε να κάνουμε με τον «πιο ευγενικό, τον πιο πράο, τον πιο καλοσυνάτο άνθρωπο του κόσμου. Τον ονειροπόλο, τον ευαίσθητο, τον ποιητή, τον φιλόσοφο, που βρήκε ευθύς τον δρόμο της καρδιάς μας…»,

όπως τον χαρακτήρισε η Λητώ Κατακουζηνού όταν τον γνώρισε. Προκαλούν σίγουρα ευχάριστη εντύπωση οι εν λόγω χαρακτηρισμοί για τον άνθρωπο που έγραψε τον «Επαναστατημένο Άνθρωπο», και που ανέδειξε την ελευθερία ως το αιθέριο έλαιο της ανθρώπινης ύπαρξης.

Συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης, φιλόσοφος, πολιτικοποιημένος (με ουσιαστικό τρόπο), ο Καμύ αποτελεί σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του 20ου αιώνα. Άφησε πίσω του αριστουργήματα, μεταξύ των οποίων είναι ο «Ξένος», η «Πανούκλα», «Ο μύθος του Σίσυφου» και η «Πτώση», και με κάθε του έργο κλόνισε κάθε λογής στερεότυπα, είτε προσωπικού είτε κοινωνικού επιπέδου – ή, μάλλον, και των δύο ταυτοχρόνως.

 

galanopoulou siteΠοιες, είπαμε, ότι είναι οι ερωτήσεις;

Απάντηση 1η: Στο απέναντι διαμέρισμα μένει μια ηλικιωμένη κυρία. Από το πίσω μπαλκόνι, χρόνια τώρα, παρακολουθώ άθελά μου τη ζωή της. Τον μοναχικό καφέ το πρωί, τα τηλεφωνήματά της που τ’ ακούει όλος ο φωταγωγός, τα μεσημεριανά γεύματα της Κυριακής με τα παιδιά της. Παλιά εργάτρια, σύζυγος σατράπης με χέρι βαρύ, μετά χήρα, τώρα μια τέλεια ησυχία.

 

anaplasi4Μια καλή κίνηση του δημάρχου Χρ.Βρεττάκου είναι η καθιέρωση συναντήσεων των επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων που γίνονται κατά τακτά διαστήματα στο γραφείο του. Σ'αυτές, οι επικεφαλής συζητάνε χαλαρά τα διάφορα θέματα που βάζει στο τραπέζι ο δήμαρχος, θέματα που τα περισσότερα απ'αυτά θα συζητηθούν και θα μπουν σε ψηφοφορία σε κάποιο από τα επόμενα Δημοτικά Συμβούλια, εφ'όσον φυσικά δεν γίνουν με τον νόμιμο, αλλά αντιδημοκρατικό τρόπο της "δια περιφοράς. Γι' αυτές τις συναντήσεις με τα ολοφάνερα πλεονεκτήματα το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι χρειάζεται προσοχή ως προς τα όριά τους, διότι εύκολα παντού και πάντοτε ο ολιγαρχικός τρόπος λειτουργίας υποκαθιστά τον δημοκρατικό και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι και τόσο δύσκολο να μετατραπούν οι δημ.σύμβουλοι σε εκτελεστικά όργανα αποφάσεων που ήδη έχουν παρθεί ερήμην τους.

lifo43Φαίνεται και στα ελληνοτουρκικά αυτό στο οποίο θριάμβευσε ο Τραμπ, αν και θεμελίωσε ο Πούτιν.  

 Στάθης Χαϊκάλης. «ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΜΑΣ» είπε το 2018 ο Στιβ Μπάνον, ο ακροδεξιός πρώην σύμβουλος του Τραμπ, μιλώντας και για λογαριασμό του Προέδρου των ΗΠΑ. «Ο μέγας αντίπαλός μας είναι τα μίντια». Και πρότεινε μια εκρηκτική συνταγή για να τα βραχυκυκλώσει και να τα ναρκοθετήσει. Η λογική Μπάνον είναι να ρίχνεις συνεχώς παραπλανητικό υλικό ή σκ@τ@ στα μίντια, προκειμένου να δυναμιτίζεις κάθε πιθανότητα να αντιληφθεί το ευρύ κοινό ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα. Η τακτική είναι να εξουθενώνεις τον πολίτη με πολλές αντικρουόμενες πληροφορίες πάνω σε ένα θέμα, ώστε να μην έχει το κουράγιο να ψάξει τι ισχύει και τι όχι.

pistiΑπό μικρός, διαπλέοντας ως παιδί την πολύχρωμη δεκαετία του '60 και φτάνοντας έφηβος μέχρι την πολύβουη δεκαετία του ΄70 δια μέσου του μαύρου φόβου των εφτά χουντικών χρόνων, συνάντησα ανθρώπους γύρω μου, οι περισσότεροι μεγαλύτεροί μου, που είτε πίστευαν στο Χριστό και στις εντολές των παπάδων, είτε πίστευαν στις αξίες της αριστεράς και στη γραμμή του κόμματος, μα και αρκετούς που χωρούσε η καρδιά τους και τις δύο αυτές πίστες. Πολλούς απ'αυτούς έτσι όπως τους έβλεπα απ'έξω, η πίστη τους, αυτός ο ορυκτός τους πλούτος και η ζωή τους φαινόταν ένα όλον. Άλλων πάλι, όχι ότι ήταν υποκριτές, η ζωή τους ήταν πιο πλούσια από την πίστη τους, έχοντας φτιάξει/επιλέξει κι άλλες πηγές που τους έδιναν ενέργεια.

Τρίτη, 26 Μαΐου 2020 20:02

Ποιός είδε τον ιό και δεν φοβήθηκε;

Επιλέγων ή Συντάκτης

fanis14

Αυτή η Γκραν - Γκινιόλ ιστορία που παρακολουθούμε στις μέρες μας ως θεατές και συνάμα πρωταγωνιστές, οδεύει προς το φινάλε της.

Μια τρομοϊστορία που τα έχει όλα σε ενισχυμένες δόσεις. Έχει καχυποψία, έχει μυστήριο,  έχει αγωνία και το πλέον ανησυχητικό, έχει και παρατεταμένο φόβο.

Ένας φόβος διαπλανητικός που νιώθω ότι θα μας αφήσει βαθιά σημάδια για πολλά - πολλά χρόνια, ίσως και για πολλές γενιές.

rozanis1Γιάννης Πανταζόπουλος: Ένας αόρατος εχθρός. Μια πανδημία. Αυστηροί περιορισμοί, ακινησία και φόβος. Μια εκκωφαντική ησυχία. Εποχή απαγορεύσεων και μετακινήσεων. Ερημωμένες πόλεις. Μια καθημερινότητα που εκτυλίσσεται μεταξύ πραγματικότητας και επιστημονικής φαντασίας. Μια απέραντη κοινωνική απομόνωση και ένας αποστειρωμένος κόσμος. Εγκλεισμός υποχρεωτικός. Ο κορωνοϊός δημιουργεί ένα κλίμα ανησυχίας και αβεβαιότητας. Όλα συνέβησαν με τρομακτική ταχύτητα. Τι είναι αυτό που ζούμε; Ποιες οι προεκτάσεις του;

Γι' αυτό αναζήτησα για μια εκτενή συζήτηση τον συγγραφέα και καθηγητή Φιλοσοφίας, γνωστό και ως «αναρχικό φιλόσοφο», Στέφανο Ροζάνη.

glezos 4Το όνομα του Μανώλη Γλέζου το έμαθα όταν ήμουν πιτσιρίκος και όχι από τους γονείς μου...κυκλοφορούσε στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της γειτονιάς. Ήταν για κάποιους από εμάς τους υπερκινητικούς μικρούς της αλάνας και των σοκακιών ο ορισμός του παλικαριού.

Όσο περνούσαν τα χρόνια ότι επιπλέον μάθαινα για τον Γλέζο πάντα τον ανέβαζε στα μάτια μου και κάθε φορά ένιωθα πως αυτήν την αριστερά που υπηρετούσε, αυτή την αριστερά με δημοκρατία και ελευθερία, εμπλούτιζε και τα δικά μου πιστεύω και με έκανε να σκέφτομαι τα πράματα σε συνάρτηση και με τις δικές του επιλογές, ακόμα κι όταν είχα τις αμφιβολίες μου ή διαφωνούσα μ'αυτές. 

Κυριακή, 29 Μαρτίου 2020 18:23

Κορονοϊός και τάξεις

Επιλέγων ή Συντάκτης

coronavirus(Μερικές ασύντακτες σκέψεις για την πανδημία και τα παράγωγα της)

Δεν συνηθίζω να αναγάγω όλα τα δεινά της ανθρωπότητας μέσα από  το πρίσμα μιας ταξικής ανάλυσης  εν ολίγοις να ταξικοποιώ κάποια ζητήματα που ίσως  είναι διαταξικά, εξακολουθώ  όμως να είμαι οπαδός της «παλιομοδίτικης» αντίληψης που λέει ότι στις κοινωνίες – χθεσινές και σημερινές – υπάρχουν τάξεις,  είναι ταξικές  και σε αντίθεση με την «μοντέρνα»  αντίληψη που είτε δεν αναγνωρίζει τάξεις, είτε μιλάει για «κοινωνική διαστρωμάτωση» ή πληθυσμιακά στρώματα.

Σελίδα 1 από 2