
Κινηματογράφος (115)
Όλες οι ταινίες του Γούντι Άλεν, από τη χειρότερη ως την καλύτερη, των Μελεμενίδη- Βασιλείου
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΑκόμα και όσες ταινίες του Γούντι Άλλεν δεν μας άρεσαν, ποτέ δεν μας έκαναν να κλάψουμε τα λεφτά που δώσαμε, να πούμε πως χάσαμε την ώρα μας και πως αυτό ήταν, τελειώσαμε μαζί του. Όλες εξέπεμπαν από λίγο ως πολύ ένα ευεργετικό φως που μας έκανε να δούμε τον εαυτό μας μες τον κόσμο με ένα τρίτο μάτι, συχνά αυτοσαρκαστικό που δεν χάριζε τα κάστανα σ'εχθρούς και φίλους. Έτσι βγαίναμε από τα σινεμά λες και είχαμε μόλις λουστεί. Να'μαστε λοιπόν φρέσκοι και μυρωδάτοι γεμάτοι με την ευφροσύνη που φέρνουν οι πνευματώδεις κωμωδίες του να ξαναμπαίνουμε στον ζόρικο κόσμο έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε και καμιά φορά να τον χαρούμε δίχως φυσικά να σταματήσουμε να είμαστε ανικανοποίητοι.
Δυο τρία λόγια για τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΕκεί γύρω στα 20 πιάστηκα στην "Στρατηγική της αράχνης" και κατανόησα γενικά τον "Κομφορμίστα", δυο ταινίες του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι ( Πάρμα, 1941 - Ρώμη, 26.11.18). Και οι δύο μου φούντωσαν την επιθυμία να γίνω σκηνοθέτης. Που δεν έγινα σ'αυτήν τη ζωή, όμως, ειδικά ο Κομφορμίστας και καμιά ντουζίνα ακόμα ταινίες που με μάγεψαν στα χρόνια που ξετσουτσούνιζα κιν/φικά ήταν το αίμα του κόκκορα στα κινηματογραφικά θεμέλιά μου.
The Crow, μια cult status ταινία από τη δεκαετία του '90
Συντάκτης Κυριάκος Κουντουπίδης
Μια ξεχωριστή κριτική για το "Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπιγκ" που κάνει πρεμιέρα το "Μελίνα" στη Δραπετσώνα
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΜε το φιλμ «Οι Τρεις Πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι", μια από τις ταινίες της φετινής χρονιάς που μας άρεσε ιδιαίτερα, ξεκίνησε χθες 22.6 τις καλοκαιρινές προβολές ο δημοτικός κινηματογράφος "Μελίνα" στη Δραπετσώνα. Ο Βρετανός σκηνοθέτης Μάρτιν Μακ Ντόνα απογειώνει ένα δικό του σενάριο δίνοντας σώμα και ψυχή σε μια ομάδα αμερικανών επαρχιωτών. Μια ομάδα που ασφυκτιά μέσα σε μια ζοφερή πραγματικότητα, πιεζόμενη από τα προσωπικά τους αδιεξοδα, δεν παραδίδει τα όπλα, ανοίγοντας δρόμους έξω από τους προβλεπόμενους από τους θεσμούς.
Τα βραβεία του 71ου κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών
Συντάκτρια Ομάδα διαχείρισηςΤον Χρυσό Φοίνικα του 71ου Φεστιβάλ των Καννών, του πιο σπουδαίου φεστιβάλ στον κόσμο, κέρδισε το «Shoplifters» του Γιαπωνέζου Χιροκάζου Κόρε Έντα που παρακολουθεί την πορεία μιας οικογένειας τυχοδιωκτών, η οποία αποφασίζει να δώσει προσωρινό καταφύγιο σε ένα μικρό κορίτσι.
Με μια τρυφερή ταινία με πυξίδα του τον ανθρωπισμό, ο Ιάπωνας σκηνοθέτης κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις και την καρδιά της κριτικής επιτροπής.
Το ντοκιμαντέρ " Κωστής Παπαγιώργης: Ο πιο γλυκός μισάνθρωπος", στις οθόνες μας από 19.4
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΤον Κωστή Παπαγιώργη ( Νεοχώρι Υπάτης, 1947 – Αθήνα, 2014) τον διαβάσαμε από το πρώτο του βιβλίο ( Περί μέθης, 1990) έως το τελευταίο του (Ο εαυτός, 2016). Διαβάσαμε και πάρα πολλά άρθρα αυτού του εργατικού συνανθρώπου μας που δημοσιευόντουσαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που, όντως μία κινητή βιβλιοθήκη με ένα μυαλό ξουράφι, πέτυχε να μετρήσει και να ξεσκαρτάρει τις γνώσεις του με τα βουητά της παθιασμένης ζωής σ'αυτόν τον τόπο και στην ιστορία του. Που πάει να πει ότι μιλάμε για έναν πνευματικό άνθρωπο.
Σε πρώτη φάση τα έργα του μας δημιουργούσαν την αίσθηση ότι σιγά σιγά γινόμασταν κι εμείς μικροί σοφοί. Γρήγορα όμως αντιληφθήκαμε ότι επρόκειτο για μία βολική ψευδαίσθηση.
Τρεις πινακίδες δημοσιότητας για έναν κόσμο θαμμένο κάτω από τόνους αμετανόητου προοδευτισμού, του Κώστα Περούλη
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΣτις Τρεις Πινακίδες έξω από το Έϊμπινγκ, στο Μιζούρι, του Μάρτιν Μακντόνα, σε μια αμερικανική επαρχιακή πόλη, μία μητέρα της οποίας η κόρη βιάστηκε, δολοφονήθηκε και το πτώμα της πυρπολήθηκε, νοικιάζει τρεις πινακίδες πάνω στην τοπική δημόσια οδό, στις οποίες αναρτά γιγαντοαφίσες με επιθετικά μηνύματα κατηγορώντας για αδράνεια τον προοδευτικό σερίφη της πόλης που διευθύνει ένα αστυνομικό τμήμα από ντόπιους ρατσιστές ή απλώς αδιάφορους δημόσιους υπαλλήλους. Σύντομα η πόλη στρέφεται εναντίον της και η βία γεννά βία, κάθε είδους βιαιοπραγίες εκτυλίσσονται με αφορμή αυτό το περιστατικό, μια και η «βαθιά» Αμερική έτσι ξέρει να λύνει τις διαφορές της.
Ψηφίσαμε κι εμείς για τα φετινά Όσκαρ..... και τα τρέιλερ των εννιά για την καλύτερη ταινία
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΤο ότι δίνονται βραβεία σε πολλές δραστηριότητες και έργα του ανθρώπου δεν μπορεί να είναι άσχετο με τη φύση του. Όπως και αυτοί που τα αρνούνται, υποστηρίζοντας πως τα βραβεία διαστρέφουν τη φυσική επίδραση των δημιουργημάτων, δεν γίνεται παρά να έχουν το είναι τους συντονισμένο με την ανθρώπινη φύση. Και οι δύο αυτές πλευρές του ανθρώπου, ανάλογα με την εποχή και την κοινωνία, άλλοτε παίρνουν τα πάνω τους και άλλοτε ωθούνται στην ανυποληψία.
Το τρέιλερ της "Η μορφή του νερού" και δυο συνεντεύξεις του σκηνοθέτη της Γκιγιέρμο ντελ Τόρο
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΛες επειδή το έχω ανάγκη να φτιάχνομαι για να μ'αρέσει πολύ "Η μορφή του νερού" του Μεξικανού Γκιγιέρμο ντελ Τόρο; Παίζει επίσης ότι οι άλλες ταινίες του στο τσακ ήταν να με απογειώσουν. Χαλαρά σκεπτόμενος μου φαίνεται ότι ήγγικεν ο καιρός να συναντηθούν στις σκοτεινές αίθουσες τα καλύτερά μας, αυτά δηλαδή που σε φτιάχνουν αλλού να πατάς κι αλλού να βρίσκεσαι.
Αυτή η χαμηλού κόστους ταινία πάει με χίλια για διάφορα Όσκαρ, παίρνει καλές έως πολύ καλές κριτικές και κόβει αρκετά εισιτήρια σε όλον τον κόσμο.
Πατώντας εδώ θα σας εμφανιστεί μία συνέντευξη που παραχώρησε στην Έρση Δάνου και δημοσιεύτηκε στην ΕτΣ στις 10.2.18 με τον τίτλο «To σινεμά απαιτεί τη σκληράδα μποξέρ και την αγνότητα αγίου».
Κι εδώ μία συνέντευξη που παραχώρησε στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο μετά τη βράβευσή του με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας το Σεπτέμβριο του 2017 και δημοσιεύτηκε στη lifo.
Η ταινία θα προβληθεί στις δικές μας οθόνες την Πέμπτη 15.2.18
Τέσσερις ταινίες που μας έφτιαξαν τις τελευταίες εβδομάδες
Συντάκτης Λάκης ΙγνατιάδηςΕννοείται από καμιά ντουζίνα που είδαμε τον τελευταίο καιρό, σε μια φάση που η τέχνη γενικά δεν κάνει γκελ στη ζωή μας. Να ξεκαθαρίσουμε εδώ πως αν και τον πρώτο ρόλο στο ποιες ταινίες μας αρέσουν και πόσο τον παίζουν τα ομιχλώδη στις καταβολές τους γούστα μας, στους άλλους ρόλους που ακολουθούν κατά πόδας βρίσκουμε τη γενικότερη κατάσταση που βρισκόμαστε, τη διάθεσή μας στις ώρες της προβολής, το με ποιους είδαμε την ταινία και που, όπως και τις προσδοκίες που επιτρέψαμε να έχουμε απ’αυτές. Και αν παραδόξως προκύψουν σκέψεις και κουβέντες μετά, καλοδεχούμενες είναι πάντα.